Novel [Novel] Everyday in the Rain Chapter 18: Pot of Gold (END)

para po sa mga gustong masundan ang storya ni Victor,
Isang Araw Lang Naging Kami > ito ang mga naunang nangyari..

the sequel..

Everyday in the Rain ​

Chapter 1 : Si Victor at ang Di Kilalang Babae

Napakalakas ng ulan noong umupo ako sa isang duyan at pinatugtog ang gitara. Napatigil na lamang ako sa pagkanta, nang may isang babae ang lumapit sa akin at pinayungan ako. "Wag ka ngang magpaulan." wika ng di kilalang babae.

Chapter 2 : Alaala

"Eh paano kasi, kanina pa ako nag-aabang at hindi ako sinasakay. Akalain mong nakasakay pa kita dito sa masikip na jeep." pagbitaw ko ng inis.

" 'Yan ang tinatawag na tadhana." ngiti nito.

Chapter 3 : Tuliro

“Sa’yo ‘to ‘di ba?” ang panyong ibinigay ko sa kanya noong mga bata pa lamang kami. Napatingin ako sa kanya.

“Ikaw nga pala ‘yun. Si Gel. Angelica pala ang buo mong pangalan. Itinago mo pa pala ‘to.” may galak na sabi ko. May ibang pakiramdam sa puso ko ang tagpong ‘yon.

“Sabi ko na nga ba ikaw si Victor na nakilala ko noon.” nakangiting sagot niya. Kumikinang ang mga mata niya, puno saya at ligaya.

Chapter 4 : Panganib

"Umiiscore ka."

"Hindi ka galit?"

"Ngayon lang yan. Niligtas mo ko eh. Pero pag inulit mo pa, matitikman ng nguso mo 'tong kamao ko."

Chapter 5 : Sa Bahay

Parang may mga glitter sa hangin habang tinitignan ko siya. Tulala ako, ngayon wala akong pakialam kung alam niya na nakatitig ako sa kanya. Parang slowmotion ang pangyayari. Unti-unting lumalabo ang background at para akong liliparin ng hangin. Hindi ako adik, hindi rin ako uminom ng energy drink at nagfeeling macho, ito siguro ang epekto kapag sininghot mo ang medyas mo. "You look great." sabi ko in English habang palapit sa kanya.

Chapter 6 : Bakit?

"Angel, Gel, mine, babes, sugar, sweetheart, Angelica, ang ganda ganda mo. Hindi lang dahil madilim, hindi lang dahil inaantok ako, maganda ka, yun ang sabi ng puso ko. Alam ko marami ng nakapagsabi sa'yo nito, pero iyon ang totoo. Napakabait mo, hindi ka mahirap mahalin."- Victor

Chapter 7 : Ang Pagtatapat

Bumangon siya at tinapat sa mukha ko ang mukha niya. Bumagsak sa akin ang buhok niya na kumikiliti sa laman loob ko. “Yung Fall of Adam, alam mo?” sabi niya. “Hu u?” sabi ko. Hindi ko na pinansin ang sinabi niya at dinampian ko sya sa labi. Mabagal pero hindi siya umiiwas kaya binukasan ko ang labi ko para sa mas intimate na halik. Napapikit ako at dinama ang labi niya na dumidikit sa akin. Ilang minuto rin ang lumipas nang matauhan siya. Inayos ko ang buhok niya, akala niya hahalik uli ako nang ilapit ang labi ko sa tainga niya, “Pwede ba kitang maging girlfriend?” diretsong tanong, walang paligoy ligoy, paligaw ligaw at palugaw lugaw.

Chapter 8 : Ken and Joyce

“Alam mo ba kung saan ako masaya?
Sa bawat ngiti at tawa sa iyong mukha,
Kung binibilang mo lang ang iyong mga piso,
Pwede ba kitang mayaya sa araw ng mga puso?”
-Mr.Suplado

“Alam mo ba kung kailan ang pinakamasayang araw ko?
Yun ay noong araw sa Jolibee na tinulak mo ako,
Ngunit ngayon ito ay mag-iiba,
Sa araw na ito, nararamdaman ko na.”
-Mr.Suplado

“Alam mo ba kung sino ang pinakamamahal ko?
Kilala mo siya at kapangalan mo,
Anghel siya sa lupa na itinadhana sa akin,
Nakangiti siya at titingin sa akin.
Sa harap niya ako’y may dalang bulaklak,
Sa likod ko si Kupido ay tumutulak,
Siya ang aking dugo, na bumubuhay sa aking puso,
Angelica ang kanyang pangalan, at siya ang date ko.”
-Mr.Suplado​

-Victor

Chapter 9 : Pagtataka at Luha

"Alam mo, ikaw lang ang mahal ko. Saka, bago pa lang kami magkakilala kasi nagtanong ako kung saan kita matatagpuan. Akala ko, pakikiramdaman ko lang ang puso ko malalaman ko. Pero hindi naman masama ang magtanong kaya kinausap ko siya."

"Baka naman sa kanya ka dinala ng nararamdaman mo?"

"Hindi rin. Kasi wala namang sinabi ang puso ko na siya na. Mabuti pa ngayon, pakinggan mo, binubulong ang pangalan mo."
-Victor

Chapter 10 : Rejected

"Bukambibig mo talaga si Angel." malungkot niyang sabi. "Para kang kabayo. Nakatakip ang mata sa gilid kapag sinasakyan ng hinete, yan tuloy hindi mo nakikita ang nasa tabi-tabi kung hindi ka susunod sa hinete mo." -Joyce.

Chapter 11 : Misteryosong Gabi

"Mahal ka rin ni Angel, kaya lang hawak siya ni Sir Ken. Hindi ko alam kung ano ang gayuma o pangblockmail na gamit niya pero kapag ginusto niya nakukuha niya. Kakalabanin mo ba siya o ibabaling mo sa iba ang pag-ibig mo kay Angel?"
-Joyce

Chapter 12 : Parating na ang Ulan

"Alam mo bang masigla siya dahil sa'yo, masaya siya dahil sa'yo. Tadhana na ang bahala sa inyo. Balik ka 'pag naramdaman mong narito na siya. Alam ko malakas ang pakiramdam ng in-love." biglang sabi niya.

"Opo. Salamat sa payo. Babalik ako. Hindi ko siya hahayaang maging malungkot." ito lang ang masasabi ko dahil sa sobrang saya ng pakiramdam ko.
-Princess

Chapter 13 : Malakas na Ulan

"Sure because I like her better than my exes. I better say I love her."
- Ken

Chapter 14 : Payong

Hindi porque umuulan ay mananatili ka na sa bahay at matutulog o magkukulong sa kwarto at magpapainit ng sarili. May problema man, lumabas ka pa rin, huwag kang magbabago at ienjoy ang buhay. Isayaw mo lang ang ulan, ngitian mo ang bawat problema. Ang problema ay kasama ng buhay, parang ulan, kasama rin ito ng mundo. Kung wala ang ulan, paano na makakaroon ng cycle ang tubig? Kung walang problema, hindi tayo mamumulat kung paano maging masaya dahil hindi rin natin alam ang pakiramdam ng malungkot. Kung pangit ka, ngumiti ka, pangit ka pa rin. May payong na proprotektahan ka sa ulan, at may Diyos na laging pumoprotekta sa'yo.

Chapter 15 : Bahagharing May Lamt

"Hindi pwede ang naisip mo Victor."

"Bigyan mo ako ng address. Ako na lang ang pupunta."

"Makulit ka talaga?"

"Ako pa?"

"Samahan na kita. Sandali." sabi ni Angelica ng pasinghap.

Chapter 16 : Joyce's Chapter

"`Tay alam mo si Victor `di ba? `Yung kinukwento ko sa`yo na masarap magmahal, `yung kinokompara ko sa inyo." humila siya ng upuan at hinawakan ang kamay ng ama. Tahimik lang akong nakikinig sa mga sinasabi niya. May feeling ako na flattered dahil sa mga sinasabi niya. "Mukhang masaya na siya kasi parang wala ng sagabal sa relasyon nila ngayon."

Chapter 17 : Under The Rain

Ang kaninang kasalanan na inaako ko ay parang napawi sa effort na ginawa ni Angelica para sa akin pero ano'ng ginawa ko? Nagpalate pa ako? Kailan ba ako magiging matured? Kailan ba ako magkakaroon ng silbi sa taong mahal ko? Kailan ko siya mapoprotektahan?

Chapter 18 : Pot of Gold


comment kayo..
kwentuhan tayo..



http://acwrites.blogspot.com

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

Chapter 12 : Parating na ang Ulan

"Pasensya ka na Victor. Nagselos ata sa atin si Angelica." sabi ng babaeng tumapik sa balikat ko.

"Bitiwan mo nga ako! Kita mo ng nagalit, itatanong mo pa. 'Di ba ganyan naman talaga ang gusto mong mangyari! Mabuti pa, umuwi ka na lang!" pabigla kong sagot kay Joyce. Nagulat ako dahil napagtaasan ko ng boses ang isang babae. "Sorry, nadala ako." sambit ko na lang ng makita ang maluha-luha niyang mga mata.

Ano ba itong nangyayari sa'kin? Kapag talaga galit ang isang tao mahirap pigilin ang mga salitang lumalabas sa labi mo. Nakakasakit tayo ng hindi natin nalalaman, o alam man natin pero nabibigla tayo at hindi na natin maibabalik at mabubura ng mga salitang ating nasambit. Mabilis na tumalikod sa akin si Joyce at naglakad palayo. Ilang hakbang pa lamang ay tumakbo na ito. Wala na akong ginawa, pinanood ko na lang lumayo sa akin ang isang mabuti sanang kaibigan.

>

"Angelica! Kausapin mo ako! Please!" sigaw ko habang kumakatok sa labas ng bahay ni Angelica. Nangangamba ako dahil ang storyang ito ay tungkol lahat sa ulan at dahil na rin napakadilim ng langit, malapit na atang umulan. "Angelica!"

Isang babae ang nagbukas ng pinto para sa akin. Hindi ito si Angelica, "Ano 'yon? Wala si Angelica eh. Hindi ko alam kung kailan siya babalik." sabi ng babaeng hindi naman nalayo ang edad kay Angel. Malamang kamag-anak siya nito.

"Gano'n po ba? Sige ho, balik na lang ako." sabi ko at akmang aalis na.

"Ikaw ba si Victor?" biglang tanong nito at napalingon ako uli.

"Opo. Bakit niyo po ako kila-" hindi ko na natapos ang sinasabi ko nang biglang may kamay ang mahinang sumampal sa akin. Napatanga ako bakit niya ako sinampal eh hindi ko naman siya kilala? May kasalanan ba ako sa taong ito? Hindi naman oily ang mukha ko para sampalin ako ng mahina.

Ngumiti siya. Hindi ko maintindihan. Naguguluhan ako. "Para sa kapatid ko 'yan. Lagi mo kasi siyang pinapaiyak." sabi niya sabay abot ng kamay ko. "Ako pala si Princess, kapatid ni Angelica."

So kapatid niya ito, "A-ah." nasabi ko na lang.

"Alam mo bang masigla siya dahil sa'yo, masaya siya dahil sa'yo. Tadhana na ang bahala sa inyo. Balik ka 'pag naramdaman mong narito na siya. Alam ko malakas ang pakiramdam ng in-love." biglang sabi niya.

"Opo. Salamat sa payo. Babalik ako. Hindi ko siya hahayaang maging malungkot." ito lang ang masasabi ko dahil sa sobrang saya ng pakiramdam ko.

"Ingatan mo siya, mahal ka no'n." sabi nito at ngumiti.

Gusto kong itanong ang sitwasyon pero bakit gano'n. Hindi ako nagkalakas ng loob. Siguro hindi pa ito ang tamang oras para malaman ang lahat. Parang ulan, kapag kaya pa itong dalhin ng ulap hindi pa ito babagsak.

>


"Ha? Hindi pa umuuwi si Angel?!" ito ang bungad sa akin ng kanyang ate ng tumawag ito sa akin. Hindi ko na tinanong kung saan niya galing ang number ko dahil seryoso ang usapan.

"Oo, kahapon lang siya umalis pero hindi pa siya umuuwi hanggang ngayon." hindi naman umiiyak ang boses ni Princess sa kabilang linya pero alam kong worried ito para sa kanyang kapatid.

"Saan daw ba siya pupunta?"

"Pumunta ka na lang muna dito, dito ko na lang sasabihin sa'yo."

"Sige punta ako dyan." sabi ko at pinutol na niya ang linya. Mabuti na lang at wala akong ginagawa dito sa bahay kaya kahit kailan ko gustong umalis ay makakalibot ako basta sisiguraduhin kong uuwi ako.

"Sino 'yung tumawag?" tanong ni nanay.

"Si Princess po, yung ate ni Angelica."

"Nawawala ba si Angel?"

"Hindi pa daw umuuwi, pero hindi ko sigurado kung nawawala nga ba siya."

"Bakit naman sa iyo tumawag at hindi sa pulis?" may punto si nanay bakit nga kaya?

"Hindi ko alam nay pero hahanapin ko siya." kahit alam kong hindi ko alam kung saan siya hahanapin.

"Baka naman nasa kwarto mo ha Victor?" biglang hirit ni nanay at tumungo sa kwarto ko.

"Nay, ano ba naman kayo? Bakit naman ninyo ako pinag-iisipan ng ganyan?" napakamot ako ng ulo.

"Eh malay ko ba kung tinanan mo na pala." hindi ko alam kung tatawa ba ako o maiinis sa sinabi ni nanay.

"Nay, kung dadalin ko uli dito si Angel, sasabihin ko sa inyo yun. 'Di ba wala tayong secret?" ngiti ko kay nanay habang tinitignan niya ang likod ng pinto. Binuksan pa niya ang aparador ko, seryoso ba siya? "Nay, alis muna ako ha? Pakibantay si Angel." biro ko.

>

"Ano ba'ng sabi niya sa'yo kahapon?" tanong ko matapos ang katahimikan ng pagdating ko.

"Naiinis daw siya sa'yo kasi may kasama kang iba." seryosong sabi nito.

"Nagselos siya, tama ba ako?"

"Malamang..." iwas niyang sagot.

"Saan ko ba siya pwedeng makita? Baka nagtatampo lang 'yun."

"Baka kasama niya si Ken." pagkasabi nito ay may kung anong kutob ang pumintig sa puso ko. May pag-aalala akong naramdaman.

"Sana naman wala siyang ginawang pagsisisihan niya. Saan ko kaya sila makikita?"

>

"Nakakainis si Victor! Akala ko ipaglalaban niya ang pagmamahal niya sa'kin. Yun pala, sa sandaling panahon may iba na siya kasama!" bulong sa isip ni Angel nang bigla siyang hawakan sa kamay. Bahagya pa siyang nagulat sa kusang paggalaw ng kamay nito, hindi na niya ito pinansin at tuluyan ng lumayo.

Umuwi si Angel mag-isa. Nagmumuni-muni habang naglalakad at hanggang sa bahay si Victor parin ang iniisip nito. "Kung alam lang niya ang sitwasyon ko..." buka ng labi ni Angel at lumabas ang mga katagang ito. Mukha siyang natauhan sa reaksyon ng kanyang mukha. "Hindi kaya ako ang naunang sumuko at hindi siya? Sarado ang isip ko at sinolo ko ang problema ko. Kung alam niya ito, sigurado ako, gagawa siyang paraan para mailayo ako."

"Gel! Nandiyan ka ba?" sigaw ng babae sa labas kasabay ang pagdoorbell nito na ikinagulat ni Angel. Bihira ang bisita sa bahay nito kaya inaasahan niya na si Victor ito.

Hindi niya alam kung ano ang gagawin ngunit pinili niyang pagbuksan ito kahit lutang siya sa kakaisip kay Victor. "Victor...Ay, ate!" pagkakita niya ay niyakap niya agad ito. "Buti bumisita ka?"

"Syempre, namimiss ko ang little sister ko." ngiti nito kay Angel.

"Wala ka bang kasama ate Princess?" tanong ni Angel at tumingin sa paligid.

"Wala. Hindi sumama sina Daddy." bahagya siyang nalungkot hindi dahil hindi sumama ang parents namin, kundi dahil sa desisyong ginawa nila para sa kanya.

"Uy, musta kayo ni Ken?" kinikilig pang sabi ng ate nito sabay sundot sa tagiliran ni Angel.

"Ganun pa rin ate." nagpakita siya ng malungkot na mukha, "hindi ko pa rin siya mahal. Hindi ko siya kayang mahalin lalo na ngayon." sabi ni Angel sa mahinang boses.

"Ibig sabihin may gusto kang iba?" tango lang ang nasagot ni Angel. "si Victor? Sis ang hirap niyan."

"Oo nga eh. Kilala mo pa siya ate?" mabuti pa kay Princess ay nasasabi niya ang lahat, problema, experience, alaala, kahit ano pa man.

"Yung bata na pinapangarap mo?" ngiti pa ni Princess. Napangiti rin naman nito si Angel, "nakita mo na siya?"

"Oo ate at may gusto rin siya sa'kin, ano'ng gagawin ko nito?" problemado siya habang sinamahan ang kapatid sa kwarto.

"Sabihin mo kay Daddy."

"Hindi naman ganoon kadali yon eh. Tapos itong si Ken, gustong-gusto ang pagka-arrange ng future namin." maluha-luhang sabi ni Angel.

"Desisyon kasi nila yon. Pero Gel, alam ko rin na hindi dapat pinagdedesisyon ang buhay ng isang tao. Hindi ka dapat magpadikta sa kanila kahit sino pa sila." pagpapaliwanag ni Princess.

"Tama ka ate. Sige, lalabas muna ako." kitang desidido siya sa kung ano man ang binabalak niya.

"Saan ka naman pupunta?" bilang ate, gusto niyang malaman kung ano ang binabalak niya.

"Aayusin ko lang ang lahat, sa atin ... at sa akin." pagkasabi nito ay umalis na siya.​

>

"So dito pala nakatira si Ken. Makausap nga ang loko." kunot ang noo at salubong ang kilay kong sabi. Sa oras na ito, babagsak na ang ulan. Hindi na paambon-ambon kundi isang bagsak, isang malakas na ulan ang parating.

...itutuloy

 

[squallionheart]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

ayos may update na thanks Ts

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

ikaw na uli ang unang nakabasa...

uhm..malapit na matapos...salamat sa mga sumubaybay...

 

[squallionheart]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

unti unti nang lumilinaw ang lahat tungkol kay angelica at ken

 

[squallionheart]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

naunahan ko silang lahat sir hehehe...

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

ingat sa pagpost baka magkawarning..

ehe..masyado ng matagal kaya kailangan ng matapos..

 

[Razielle Prima]

Re: Everyday in the Rain Chapter 11: Misteryosong Gabi

uupdate ako bukas..

sarap sumulat kapag depressed...

May update na bukas
OK 'yan. Bukas na ang Chapter 13

Saan ka ba nadeDepress?
Baka makatulong kami para maDepress ka

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

wala to..

sige..post ko ang chapter 13 sa page 18 ng thread..

 

[supermask]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

Aha may update na.Mahusay talaga paganda ng pganda.. .Galing. Wait ulit ng update.Lapt na pala matap0s e.

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 12: Parating na ang Ulan

next update..

chapter 13...

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

Chapter 13: Malakas na Ulan

"Galing na dito si Angelica. Kung siya ang hinahanap mo." maangas na panimula sa akin ni Ken.

"Ilabas mo si Angelica! Angelica! Angelica!" hindi ko na siya pinansin at dire-diretso ako sa loob ng malaking bahay. Nang may mabigat na kamay ang pumatong sa kaliwang balikat ko ay agad nag-init ang ulo ko. Nilingon ko muna siya saka sumugod ang kanang kamay ko. Mahirap na baka ibang tao ang masapak ko.

"Umalis na siya kanina." seryosong sabi nito nang masangga ang braso ko. "Dito siya tumuloy kagabi, wala kaming ibang ginawa kundi mag-usap. May iba sana akong bagay na gustong gawin,"

"Sa oras na may ginawa kang masama kay Angel, hindi kita patatawarin kahit maging ulan pa ang dugo sa mata mo."

"Relax." sabi niya at himinga ako ng malalim upang huminahon. "Ganyan din ang mata niya kagabi, desidido. I want her like hell pero nakakatakot ang mata niya. Hindi naman ako gano'n kasama sa iniisip mo Victor. I respect Angelica as you do but may usapan ang pamilya namin."

"Usapan?"

"So hindi mo alam." umupo siya at sumandal sa kanyang upuan kaya umupo rin ako, alangan namang ako lang ang nakatayo. "Our dad made this deal, that their next offsprings will be in an arranged marriage tanda ng loyalty nila sa kanilang partnership sa kumpanya. Her sister was born that time kaya ang susunod na anak ang kanilang ipinagkasundo, and that's me and Angel."

"Insane. Ang babaw ng dahilan nila para ipadesisyon ang buhay ng mga anak nila." nakakapang-init ng ulo.

"You can't blame us. Pumayag kami doon noong kinausap kami ng magulang namin. Nag-usap din kami ni Angel, and guess what, we made a deal."

"What deal?" napainglis na rin ako.

"As soon na hindi pa niya nakikita ang lalakeng ipaglalaban siya, papayag siyang maging girlfriend ko. Sure because I like her better than my exes. I better say I love her." sabi niya at napatingin ako ng diretso sa mga mata niya. Hindi ko maikakailang nagsasabi siya ng totoo at nagpabagabag sa'kin 'yon.

"Patas na laban ba ito?" tanong ko kay Ken.

"Oo naman. Gusto mo magsimula tayo sa umpisa. We have different aces, we have different strengths." pagkasabi niya nito ay napangiti ako dahil alam kong lamang ako sa panahon ngayon ngunit nawala rin ang ngiti ko nang makita ko siyang ngumiti. May alas nga din siya at ang tanging makakapagdesisyon ng mananalo ay ang hurado na walang iba kundi si Angelica.

Minsan na akong natalo sa laban namin ni Robert para sa puso ni Gladys. Mukhang mapapasabak nanaman ako sa isang matinding bagyo, isang bagyo na nagtataglay ng malakas na ulan at ihip ng hangin. Isang mali mo lang, maari kang tangayin nito at kahit wala kang gawin, maari ka pa rin nitong masalanta ng kalamidad na ito. Ilang minuto rin kaming tahimik, para kaming nasa mata ng bagyo, nasa kalagitnaan na kami ng pagkuha ng puntos at mukhang tabla pa ang laban. Alam ko na pagkatapos ng katahimikang ito ay magsisimula ng gumalaw ang bagyo at magsisimula na ring pumuntos ang isa sa amin.

"So it's a duel?" sabi ko at pumorma ng pa-de-kwatro.

"No, you've already won." sabi niya na ikinagulat ko.

>

"Ken, pwede ba tayong mag-usap." mahinahong sabi ni Angel kay Ken.

"Sure, what can I do for you, my lovely girlfriend?" ngiti naman ni Ken bago niya makita ang mga mata ni Angel. Pagkakita nito ay naging seryoso na rin ang mukha nito. "Buti napadalaw ka?"

"Natatandaan mo yung deal natin?" diretsong tanong ni Angelica na inuungkat ang nakaraan.

"`Yung kapag nakita mo na ang lalakeng ipaglalaban ka, matatapos na ang kalokohang 'to?" delikwenteng sagot ni Ken.

"Oo." maikling pagsang-ayon ni Angelica.

Panandaliang nabalot ang kwarto ng katahimikan. Nakatitig lamang si Ken kay Angelica na parang binabasa ang iniisip nito. "Can I request a deal too?" biglang sabi ni Ken.

"Kung magiging patas ito at kung ito ang makakabuti, sige." walang alinlangang sagot ni Angelica.

"First, may I request you to sleep with me tonight?" nagtaka si Ken dahil wala man lang reaksyon si Angelica, inaasahan niya itong tumanggi pero.

"Ok. If that will be my last duty as your girlfriend." confident na sabi ni Angelica.

"So you've figured it out." ngiti ni Ken. Ngiti ng lalakeng nanghihinayang.

"Ano 'yung gusto mong deal?" pag-iiba ni Angelica sa usapan.

Ngumiti muna ito bago magsalita, "Sabi mo, ipaglalaban ka, paano mo nasabi? Kinausap na ba niya ang parents mo? Parents natin? Anyway, you don't need to answer those questions."

"Sabihin mo na." diretsong sabi ni Angelica.

"If that man approaches me, kahit kailan, then, that would be the time that our relationship ends."

"Sinasabi mo ba ay si Victor?"

"No, it's universal. Kahit sino pa 'yung lalakeng iniisip mo o iniisip ko, he is man enough to approach me and I know that she will love you the way you want."

"`Yun na ba lahat?"

"Oh! There's one more thing I want to tell you." ngumiti ito at lumapit kay Angel. "I loved you." bulong ni Ken sa tainga ni Angelica. "Is it a deal?"

"Deal." ito na lamang ang nasagot ni Angelica.​

>

Parang naglalaro ako ng mind game sa araw na ito. Pakiramdam ko sasabog ang utak ko dahil ngayon lang ito nagamit ng husto. Ganito pala maglaro ang tadhana, mind blowing! Hindi ko inaasahan na ang pagpunta at pagkausap kay Ken ay ang magiging deklarasyon ng aking pagkapanalo. Ang mata ng bagyo ay gumalaw na iniwang nasalanta ang alaala ni Ken at ligtas ang kaligayahang naghihintay para sa akin. Pero hindi pa humuhupa ang bagyo, paalis na ito ngunit kaya pa nitong iwang wasak ang puso ko.

(Along the way, everything in my head is spinning, and my nose... it's bleeding. Bakit ba naisipan ko pang gawing inglisero itong si Ken.)

Gaya ng inaasahan ko, hindi na nga umambon bago bumagsak ang ulan. Malakas agad ito. Parang ang mga rebelasyon ngayong araw, biglaan lahat. Pero bago ang lahat kailangan ko munang sumilong.

"Ang lakas. Grabe. Nababasa pa rin ako dito." wika ko.

"Kuya sinong kausap mo dyan?" tanong ng isang batang hawak ang kamay ng kanyang inay.

"Jejeje.." Napakamot lang ako ng ulo at napangiti sa batang ito.

"Pagpasensyahan mo na, makulit talaga ang batang 'to. Tara na Panjo." tinignan ko lang silang makalayo habang naririnig na tumutugtog ang Simpleng Tao na kanta ni Gloc9.

Kung ang buhay ko ay online, malamang nakahash tag na ako, #relate... Simpleng tao nga lang naman ako, hindi pala. Simpleng tao ako, ipinagmamalaki ko na naipapakita ko ang tunay na ako. Simpleng tao na nanalo sa duelo sa isang mayaman at gwapong lalake. Iniisip ko na lang kung ano na ang mangyayari kasunod saka kung kailan ang susunod na update nito.

Nang makalayo na ang mag-ina ay mag-isa na lang ako sa silong na ito. "Kung sinuman ang susunod na nakapayong na dadaan dito ay papakiusapan kong makisabay ako." sabi ko uli sa sarili sabay lingon sa papalapit na babae.

"Miss pwedeng makisilong?"

"Sabay na tayo."

Sabay naming sabi. Si Angelica ang babae at si Victor ang lalake.

... itutuloy..jeje

 

[supermask]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

haha,kala ko matatap0s n to sa 13.hehe. Pero parang malapit na nga.kaasam asam ang ending.hehe. Eto namang si ken pahirap pa sa pagbabasa e.mabilis k0 na sana matatap0s e pa english english pa.hehe.

 

[breaker004]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

haha...nahirapan din ako dyan..kinailangan ko ang tulong ng translate google..

post ko uli ang next chapter sa next page..

 

[Razielle Prima]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

Sa next page pa ba?
Pagnainip ako baka mabuhay nanaman ang aking spamming skill
So 4th post na 'to sa page na 'to. Need pa ng 6
Nandito rin pala si Panjo, na pinagkakautangan ni...forget ko na. Mabasa nga uli

 

[supermask]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

haha...nahirapan din ako dyan..kinailangan ko ang tulong ng translate google..

post ko uli ang next chapter sa next page..

hehe buti na lang pala at may google tol no?

 

[Razielle Prima]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

Supermask 5th post ka. Lubusin mo maging 7th & 9th. Ako na bahala sa 8th & 10th para may update agad

 

[squallionheart]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

galing nyo talaga sir breaker004
At si angelica pa ung ung babae na nakapayong
excited na naman tuloy ako sa next update
Thanks

 

[Razielle Prima]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

7th post of pg18
3 pa need bago ang update

 

[squallionheart]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

ilang post pa ba nag kailangan heheehe post na mga kasama

 

[Razielle Prima]

Re: Everyday in the Rain Chapter 13: Malakas na Ulan

1 post na lang para makalipat na sa susunod na page. 'di ko lang sigurado kung makapagUpdate agad. 10 posts per page so possible na magkaroon pa ng 9 posts sa susunod na page bago magkapagUpdate sa susunod