Over protective strict parents

[anakngtagilid]

Baguhan me tapos post ko tungkol sa problema

Yow. Bago me dito. Ngyow ako kase kakanuod ko lang ng bahay katay at konting flip ata. Sasali rin ako dun.

Pilay ako ngayon kc tumalon ako sa 3rd floor ng condo namin. Kala ko mababa lang kc at the back of my mind dati tumalon ng baka nga mas mataas pang floor, at the back of my mind, that's what I remember eh, ang mga kapatid kong lalake except me kase takot ako sa heights pero sinubukan ko rin ata 3rd floor rin nga ata ako nun o 2nd lang, ewan. baka nga 4th pa eh. Tagal na eh. Tapos ok lang ako kase ang hapdi ng pakiramdam. Sa tagal grade 3 palang ako di ko na alam kong naiisip ko lang un nangyare o baka nangyare ewan. Tapos nga, tumalon ako. Dati kase, sumigaw ako sa tatay ko, "MAGIGI AKONG PINAKAMALAKAS!!!!!!!!!!!!!" Tapos nga na ano ako eh, na... Paralyzed. I got struck. Panic stricken, depressed, tired. I guess I was just so tired. I was pursuing it, and my parents are over protective and shit. Muslim kame. Pero d2 talaga ako lumake mas matagal kesa dun sa Mindanao 2nd grade lang. Away ng away mga magulang ko amputek! Halos araw araw nalang. Simula bata pa ako! Anak ng. Ung nanay ko convert, tatay ko ung Muslim. Dating Christian nanay ko. Minsan sa isip ko para silang aso't pusa, Christian anf Muslims having war against each other. Grabeh... Kaya ako sumigaw magigi akong pinakamalakas kc di ko na talaga kaya, baka ang hina hina ko na non tapos feeling ko kelangan ko pang maging malakas para harapin ang ganitong klaseng mundo at nagaaway nanaman sila sawa na ako parang mga ewan sabi ko na mag counseling ewan ko yayabang o ewan tanga!? ewan. tao lang. shit. O mababa lang talaga tingin saken. Ng lahat nalang! Pero nanay ko matalino daw ako. Buti nalang. Kase baka di ko na paniwalaan un kung di niya sinasabi lagi. Pero natawag nadin akong walang kwenta, tanga, bobo ng ilang kapatid at ung iba tira tira nalang ng mga tao. Minsan naiisip ko nalang ang kabobohan ko ung katalinuhan ko. Minsan nga at ngayon as in naiisip ko baka magi akong squatter dahil sa ugali ko. Nagbebenta ako sa JS at talagang galit mga tao sakin d2. Aaminin ko nakapnakaw na ako dahil sa JS, pero di dahil pala don, dahil talaga sa bisyo ko. Ok balik tayo. Tumalon ako dahil may mga rason, un nga pinakamalakas gusto ko magsanay na magparkour para malampasan ko si David Belle greatest parkour artist ata siya. Oo na, baliw na. Tinanggap ko na yan. Pake ko ba. Ba't ikaw, perpekto? Talino mo naman. Sige na. Galit ako. Baket? Eh kase galit ako eh. Tangina. Di na natapos. Lagi nalang... Teka nga. 2loi ko nalang. Baka nagdadrama lang ako, hehe. Yun, talon. Tapos bangag ang paa ko. Di na ako makatayo. Kala ko okay lang kase nga diba tumalon kame o sila dati sa kabilang condo un bata pa ako. 24 na ako ngayon. Pero still livin with my parents and shit. Tatay ko, walang permanenteng trabaho. Takte. May libro nga, ang nipis naman. Tapos, pag binasa pa parang di ko magets. Pero being his son, nagegets ko siya onti, at sana makita nalang yon. Pero ewan. Tapos anlalaki ng ideas hanggang ngayon wala paren seminars and all that big events shit. 57 na ata siya. Nanay ko 54. Pero dati kase lagi ko siyang inaaway pero ngayon i just do my best to be calm with him, and love him nalang. Kawawa, nung binantayan niya pa ako sa pital nabulag ung isang mata niya dahil sa stress. Gulat silang lahat. Out of the blue, pilay na ako. Pero, wag alala, kase makakatayo pa naman ako eh. Taena. Sa 2018 daw sabi ni doc, after two years, pero saken kung di pa mag proprosthetic legs nalang ako. Tangina makatayo lang at makalakad ng maayos ulit makalabas labas na ako jan sa labas anak ng putcha. Dito lang ako sa bahay parang bibeh palagi. Ui, pero wag niyong isiping di ako napapagalitan ah. Kagabi nga lang eh. Ako nga ung pinakamadalas pagalitan eh. Takte. Minsan, parang susuko na ako. Pero, di nalang. Tangina, yosi ko nalang, putcha, kahet ang saket, idadaan. Kung puro mura to at parang squatter o mahirap tingin niyo saken. Wag na kayong magtaka. Perception niyo rin naman mahirap ako eh. Pero, tangina. Ok lang pards o mards, kase ako'y yayaman. Sobrang yaman bebe. Panigurado lampas pa siguro sa 95% ng unang 100 tao na titingin dito. O baka nga pwede pang maging 100 eh. Percent. Taena, tapos. May mga multong bumabagabag saken! Tangina. Wala talaga ba kayong naririneg? Ung nagi kong gf for 1 week and some days lang ata(di pa daw relasyon un sabi ng iba), habang ako'y ganito, narinig niya ung minsan ko dating ginawa, kain tamod, pero ngayon parang naging halos araw araw na. Naadik ako Medyo bi ako eh. Ung mga multong sinsasabi ko "sinasabi ung laman ng utak ko!" langhiya.. Ano bang gusto ng diyos? Symepre, alam naman naten parang wala ang diyos. Pero ano kaya itong mga muka na to na nakakalat sa buong mundo? Ba't ba ako ung tinatawag ng mga multo? Dati hiniling ko nga pala maging si JC, Christ! Mabait daw kase ako tapos alam ko na yun sa sarili ko. Natural na yon. Tapos, naaawa lang rin ako sa mga Christiano, marami akong kebigan non, na mahuhulog lang impyerno kase di nila Diyos si Allah. Grabeh. Lumayas ako non, punta akong UP, tapos sa sunken garden I made a scene, kung saan pumunta akong gitna at pinakita ko kung gaano na ako kapagod, galit, puno, sa buong mundong nagsasaya lang habang wala rin namang alam, at ako lang sa ginagawa ko ang may ginagawa para lang maayos lahat, tulad sa bahay, pero di ko nalang sinasabi. Sila rin meron, pero pagpatay manlang ng ilaw di pa magawa. Takte. Gripo. Hugas Plato. Oo sige, ayaw ng nanay ko, sa ate ko nalang na ginawang katulong lahat, para di na masikip at magulo. Pero anggulo.. Hirap.. Bad3p... Nagi na akong masama. Kase, masama naman lahat eh. Tsaka sinner naman lahat eh. Pumunta akong gitna ng Sunken tapos pinakyu ko lahat habang naka JC pose, at muka narin akong oblation non. Nagdadrama lang ako, nagbabadboyan. Sira narin ako eh. Sakit ng puso ko, sinira ng isang babaeng may nunal kaparehas ng nanay ko sa ilong. Wala. Basta. Wala na yon. Baka pagod ka na. Wala akong pake kung ano pa. 2loi ko lang. Para malaman naman storya ko. Para kong tinanggap nalang na oo nga, ako'y mahirap. Lumayas ako. Baka mamaya wala nareng pera, at kukuwa lang ako ng kung ano man sa labas. Wala ba akong experience? Bata ba ako sa village? Nakakahiya man, para sa Fliptop. May sinulat pa akong diary kung saan masama yon, kase may kapangyarihan akong sinulat, pero secret na yon. Kaya kong kontrolin kahit sino. Pinalitan ko pa pangalan ko Sin sa last kong pasok sa school. 1st year again, drop out kase. Nagwala ako muntik na ngang makagraduate, pero nagwala nalang ako. Sinadya ko para maalis sa school. Pake ko ba sa school. Tingin ko mas matalino pa ako don. Pera lang un. Bawat box. Senxa na. Blah blah blah. So... Madami pa eh... sinusulat ko naren libro ko. Wala na akong pake kung kelan ako mamatay. Ikaw? Kaya mo pa bang maging matapang at ituloy ang buhay mo kung pinapahiya ka ng may nagsasabi nito sa lahat? Lahat lang ba ng katabi ko o sa buong mundo abot? Hindi sila nawawala. Ung mga multo. Kahit saan ako pumunta, nandun kagad sila. Parang hindi umaalis sa pwesto. Tangina. Fakshet. I feel like a monster. Like no more. Like disgusting. Cured. Shit.

Naglabas lang ako ng totoo naman na nangyayare sa buhay ko. Miss ko na Marijuana. Naka MJ rin ako nuong tumalon ako eh. Grabeh. OP ba magulang mo? Pati Presidente natin ngayon OP. Over-protective, strict. Nagi pang pumapatay na ng mga tao. Ewan.

PS. Dinasal ko nalng sa hospital ayaw ko nang maging pinakamalakas. Si God nalang yon. Da most high nga eh. Pero di na ako gaanong di na ewan shit nagdadasal ngayon. Kagabi, namiss ko, at tikan naren pakamatay. Kumain ako mga filter at uminom Muriatic Acid. Ung Zim Liquid Sosa. Taena. Asido talaga amputa. Ang sakit ng lalamunan ko. Hanggat naluwa ko lahat nasa kama na ako maya maya. Nasuko ako. Katulad nung last time mga madaming gamot at filter. Uminom din pala nga pala ako ng mga tubig ng tubo na butas ng sink na may halong mga basang filter. Alam ko may mga filter paren sa tiyan ko kase di ko lahat nasuka. Tumae ako kanina di ko na nga ren makontrol tae ko. Lumalabas lang. Ang hirap pa! Pipilitin ko pa putik! Ano bang ginawa ko sa buhay ko!? Blah. Pero minsan, nahihila paren ako nung lakas na sinigaw ko. Baka magi paren akong sobrang lakas. Sobreang yaman. Sobrang sikat. Di baka. OO! Kahit na di na pinakamalakas. Ewan. Sakit na. Baka nga ako na'y sobrang lakas eh.

Wag kang matakot saken. Tao rin ako.

Saka ko lang rin nalaman dahil d2 lang ako haus panay net na kahit...

 

[anakngtagilid]

Mga Muslim kami. May mga iilang nagconvert din sa ibang relehiyon na mga kapatid. Ako naman, as I can remember, I was really spiritual and religious. Even if I smoked, while my other bro studied hard(doesn't do Muslim prayer on his own, rarely only when my mother asks us all together), but I did. I became paralyzed and sick of panic attacks after becoming so tired and anxious and stressed. Ha ha, napapa english na ako. Basa kase ako ng basa ng mga english self-development books eh. Okay, tatagalog nalang ako dahil Pinoy forum to. So, ayun. I got more religious after that sickness, which was healed through prayer. Edits: Awts! Senxa na. English ulit. Taglish nalang.

Ngayon ay pilay ako. Tumalon kase ako sa 3rd floor balcony ng condo. Kala ko mababa lang at nakadrugs ako(di pa pres si Duts, Noy pa) and may mga multong bumabagabag saken. I just really thought mababa lang siya kase mga kapatid kong lalake(lalake rin me) tumalon na sa mga floors ng dating condo na tinitirhan namen pero aus lang. Tumalon din ata ako kahit takot ako sa heights 3rd floor or more or less(can't fully remember), tapos masakit siya bangag ang private part pero aus lang. Heto namang huli kong talon na pinagpilayan ako, di ko lang matandaan kung may ganong sakit pero di na ako nakakalakad ng maayos, at kailangan kong humawak sa mga gamit o pader para makalakad. Nagagalaw ko pa naman, kaso di ko na gaanong makontrol. Sira sira na mga buto sa loob.

So ayun. Ngayong pilay ako. Sobrang strict paren ng mga parents ko. Di nila ako basta basta pinapalabas. Ung wheelchair ko tahanan na ng gagamba dahil di ko naman nagagamit. Magpapaalam pa talaga ako ilalabas ko lang sa unit namin. At minsan, kung gabi na, at minsan din, kahit umaga, ramdam mo parin ung pagaalala nila. Di ako pwedeng bumaba ng 3rd floor. Umakyat rin. Nuong una pa nga bawal rin akong gumala ng 3rd floor. Takot silang makakagawa nanaman ako ng problema. Diba problems are part of life? O sige, naiintindihan ko rin talagang sawa na ang mga tao sa problem. Ako talaga ay anak na madalas may problemang nagagawa. Pero, bakit ung iba, tulad ni Righteous One ng Fliptop, narinig ko sa kanta niya, sa lansangan siya tumatambay. Ewan. Tinakwil na daw siya ng kanyang ama at ina don sa lyrics. Ayaw ko namang matulad. Pero alam mo bang ang hirap nitong tinitingnan bawat kilos mo? Napayagan din akong magikot ikot kase nuong bumili ng Blood Pressure Machine na maliit ung kapatid ko, antaas ng pulse ko. Ung BP ewan ko lang. Kalimuts ko. Kaya sabi ni Mame(Batanggenyo ata ire or whatever) na ikot daw ako araw araw sa 3rd floor lang. Kung hindi ko ba ginawa ung pagtakas para mamulot ay hindi niya maiisip yun? Hm...

Sasali na akong Fliptop. Nilakasan ko loob kong umutang sa kapatid kong bumili ng BPM, dahil may trabaho siya online at kumikita siyang dolyar sa isang drawing/designing 3d model service niya. Pinilit ko pa siya 3 beses para sa one five. Kaso nakwento niya sa ate ko. Yung ate kong to nakakaawa. Trenta na tapos parang ginawang katulong dito sa bahay. Tagal na. Tapos parang hindi anak ang turing ng magulang. Ung tatay ko pa di manlang niya kausapin. Parang ewan. Kami lahat wala lang. Dami rin namen eh. Walo. Ung pinakapanganay pa ay naiwan bata palang ulila sa tita naming patay na tapos napikot naman nung college siya sa isang squatter. Daming problema. May kapatid naman akong Kuya na mas matanda sakin na galing sa pangalawang asawa ng nanay kong nakipagdivorce sa kanya. Itong kapatid ko di nagMuslim. Rebelde. Tahimik pa. Di nagsasalita samen. Nanay ko 3 naging asawa. Ung una namatay sa motorsiklo. Nagdivorce nga ung 2nd. Tapos heto huli, tatay kong Muslim. So ayun. Di na natuloy na sa wakas, ang matagal ko nang pangarap makaFlipTop, ay hindi na tuloi. Kinausap ko 4 the 2nd time nanay ko, at sumigaw na. Grabeh. Bakit ganon? Ung mga multo pa. Ayoko sana tong sabihin. Baka di niyo ako tanggapin na. Sinasabi ung laman ng isip ko.

Ikikwento ko sana tong mga tong mga issues ko sa isang radyo eh. Sa Yes Da Bes una kong naisip. Kaso konti lang load baka di pa matapos. Hirap buhay ngayon. Napatigil mga kapatid kong dalawa sa pagaaral. Mga nakababata kong kapatid. mag two two years na.

Alam niyo ba ung pakiramdam na tinatrato kang bata? Hindi naman sa ako'y nasusuklam na pero minsan pakiramdam ko napapahiya ako sa ibang tao na malaya eh. Makikipagusap lang sana ako nung isang gabi sa mga bata un eh(sila lang nandon eh, tapos nasanay naren akong mga bata ang kinakaibigan, pero i'm also talking to older guys or gals too, mas lamang lang mga bata), tapos dyan lang sa labas ng pinto naguusap sila. Nagpaalam ako makipagusap sa kanila pa talaga sa nanay ko, tapos nagalit. Makikidagdag pa daw ako sa ingay.

Mahaba pa to. Madami pa talaga baka isang libro na.

Tanong ko lang kung meron sa inyong magulang rin ay strict o over-protective?

Maraming salamat po.




PS. Makakatayo pa naman daw ako sabi ni Doc sa 2018. Pero mukang wala paring progress maxado. Ang sakit! Kumikirot kirot palagi araw araw. Parang basag na ung mga buto nagigitgitan sa loob ng mga paa ko and legs. Kung hindi pa ako makatayo non, magproprosthetic legs nalang ako, makalakad lang. Kase, kung hindi. Ay buhay! Dito nalang ako habang buhay. Di ko pa alam kong makakalabas ako. Hirap. Nagyoyosi pa ako. Wag niyo sabihing tigilan ko na kase nagaaway lagi magulang ko naguguluhan ako. Halos araw araw. Tapos pano un? Pano na mga plans ko. Nakasulat lahat. Binabasa ko pa tuwing umaga ang gabi. Kuwa ko ung strategy sa libro. Di pwedeng mabuhay ang tao sa kweba lang niya. Kelangan lumabas, diba?

Tips? I know many have said one day you'll thank your parents for everything they did once you're already old.