1 year live in

[kingpoyminguet]

straight to the point ko na po. nag break kami ng ka live in ko 1 and half year na kami magkasama sa bahay, ang pinaka naging problema namin ay ang katamaran nya. nag working student ako tapos sya sobrang tamad sa bahay at laging absent sa work, lagi nalang may nasakit pag tinatamad pumasok. ngayon graduating nako, nakipag break ako sa kanya. hindi ko alam kung tama ba tong naging desisyon ko. nakipag break ako dahil WALA SYANG PANGARAP SA BUHAY. yan lang ang pinaka point ko. feeling ko ako lang mag isa ang nangangarap. ang gusto nya ay magmahalan lang kami. pinag tutuloy ko sya mag college kasi 2nd year na sya ayaw na daw nya. mahal na mahal ko yung tao kaya lang feeling ko mahihirapan ang magiging buhay ko sa kanya kung magkataong magka anak kami. ngayon naguguluhan ako, tama bang iniwan ko sya dahil wala syang pangarap at sobrang tamad nya? maliit na bagay ba yon? i mean mababaw ba ang dahilan ko?

 

[sagara168]

alam mo iha, eto ang tanong ko sayo mahal mo pa ba sya? kaya mo bang mabuhay ng wala sya...
1st question : nung unang araw na nag sama kayo sa isang bahay tamad na ba sya?
2nd question : bat ba sya tinatamad anu ba pinag gagawa nya?
3rd question : baka naman may nararamdaman syang d maganda,may sakit o anuman.. malay mo meron at hindi nya lang sinasabi kasi mahal ka nya at ayaw nya na mag alala ka

 

[kingpoyminguet]

alam mo iha, eto ang tanong ko sayo mahal mo pa ba sya? kaya mo bang mabuhay ng wala sya...
1st question : nung unang araw na nag sama kayo sa isang bahay tamad na ba sya?
2nd question : bat ba sya tinatamad anu ba pinag gagawa nya?
3rd question : baka naman may nararamdaman syang d maganda,may sakit o anuman.. malay mo meron at hindi nya lang sinasabi kasi mahal ka nya at ayaw nya na mag alala ka

lalaki po ako. mahal na mahal ko po yon mas pinili ko lang po ito dahil nahihirapan po akong kasama sya.
1st: hindi ko naisama sa post. napuno nadin ako. simulat sapul ganon na sya at lagi naming pinag aawayan pero hindi sya nag babago. nag hiwalay na kami dati dahil sa katamaran na yan. nangupahan sya sa iba for 1 month lang tapos bumalik nadin sya dito.
2nd : wala naman syang pinag lilibangan kundi ang manood ng TV, manood ng movies. gusto nya lagi nakahiga. kahit nag lalaba ako di nya ko tinutulungan.
3rd: lahat ng nasakit sa kanya sinasabi nya. binibili ko naman lagi ng gamot. kaya lang minsan napapansin ko hindi naman nilalagnat at konting sakit lang ng ulo ayaw na pumasok sa work. kaya ayun lagi syang AWOL. na terminate sa isa nyang work nag resign sa dalawa.

 

[dbeth]

straight to the point ko na po. nag break kami ng ka live in ko 1 and half year na kami magkasama sa bahay, ang pinaka naging problema namin ay ang katamaran nya. nag working student ako tapos sya sobrang tamad sa bahay at laging absent sa work, lagi nalang may nasakit pag tinatamad pumasok. ngayon graduating nako, nakipag break ako sa kanya. hindi ko alam kung tama ba tong naging desisyon ko. nakipag break ako dahil WALA SYANG PANGARAP SA BUHAY. yan lang ang pinaka point ko. feeling ko ako lang mag isa ang nangangarap. ang gusto nya ay magmahalan lang kami. pinag tutuloy ko sya mag college kasi 2nd year na sya ayaw na daw nya. mahal na mahal ko yung tao kaya lang feeling ko mahihirapan ang magiging buhay ko sa kanya kung magkataong magka anak kami. ngayon naguguluhan ako, tama bang iniwan ko sya dahil wala syang pangarap at sobrang tamad nya? maliit na bagay ba yon? i mean mababaw ba ang dahilan ko?

alam mo iha, eto ang tanong ko sayo mahal mo pa ba sya? kaya mo bang mabuhay ng wala sya...
1st question : nung unang araw na nag sama kayo sa isang bahay tamad na ba sya?
2nd question : bat ba sya tinatamad anu ba pinag gagawa nya?
3rd question : baka naman may nararamdaman syang d maganda,may sakit o anuman.. malay mo meron at hindi nya lang sinasabi kasi mahal ka nya at ayaw nya na mag alala ka

lalaki po ako. mahal na mahal ko po yon mas pinili ko lang po ito dahil nahihirapan po akong kasama sya.
1st: hindi ko naisama sa post. napuno nadin ako. simulat sapul ganon na sya at lagi naming pinag aawayan pero hindi sya nag babago. nag hiwalay na kami dati dahil sa katamaran na yan. nangupahan sya sa iba for 1 month lang tapos bumalik nadin sya dito.
2nd : wala naman syang pinag lilibangan kundi ang manood ng TV, manood ng movies. gusto nya lagi nakahiga. kahit nag lalaba ako di nya ko tinutulungan.
3rd: lahat ng nasakit sa kanya sinasabi nya. binibili ko naman lagi ng gamot. kaya lang minsan napapansin ko hindi naman nilalagnat at konting sakit lang ng ulo ayaw na pumasok sa work. kaya ayun lagi syang AWOL. na terminate sa isa nyang work nag resign sa dalawa.

IMO:
in the first place po na alam mong ganun na ugali nya taz tinry nyo pa rin na magsama hoping na magiging ok ang lahat.. but in the end.. ikaw na ang hindi nakontento..
at tama si 2nd poster.. if ever naging ganun sya.. may dahilan un.. infairness napagusapan nyo buh? pero kung ako tatanongin.. katamaran is a form of depression.. may pinagdadaanan.. o kea hindi rin nakukuntento sa buhay kea instead na magpursigi, ayon mas lalong nagiging walang gana at tamad (fight or flight reaction)
if sinasabi mo tlga na mahal mo, then fight, love is not just sex, not just physical presence, pero gaya nga ng sabi ko.. not just physical presence, so...
back sa tanong mo.. tama ba ang ginawa mo?
well.. i for one, cannot say tama, nor i can say na mali.. then again.. the point here actually is yung consensya mo.. ur mind has doubts..

i suggest.. you stand by your decision, don't look back, just see it as a wakeup call.. kung love mo nga sya then time will prove it, malay mo ito yung maging spark para mag pursigi sya, bu if it won't turn up that way.. then give it up..

just always remember.. kahit ano man ang decision mo.. isipin mo lang always..

NO REGRETS, GINAWA MO, PANINDIGAN MO!

 

[motoro]

straight to the point ko na po. nag break kami ng ka live in ko 1 and half year na kami magkasama sa bahay, ang pinaka naging problema namin ay ang katamaran nya. nag working student ako tapos sya sobrang tamad sa bahay at laging absent sa work, lagi nalang may nasakit pag tinatamad pumasok. ngayon graduating nako, nakipag break ako sa kanya. hindi ko alam kung tama ba tong naging desisyon ko. nakipag break ako dahil WALA SYANG PANGARAP SA BUHAY. yan lang ang pinaka point ko. feeling ko ako lang mag isa ang nangangarap. ang gusto nya ay magmahalan lang kami. pinag tutuloy ko sya mag college kasi 2nd year na sya ayaw na daw nya. mahal na mahal ko yung tao kaya lang feeling ko mahihirapan ang magiging buhay ko sa kanya kung magkataong magka anak kami. ngayon naguguluhan ako, tama bang iniwan ko sya dahil wala syang pangarap at sobrang tamad nya? maliit na bagay ba yon? i mean mababaw ba ang dahilan ko?

Whether you made the right decision or not is subjective. There are people who put love first while others put practicality first. You seemed to be the practical type and so there's no point in forcing the issue if you are not comfortable with it. If you prefer a partner who is not a lazy ass then you did the right thing. As to your romantic side, for the sake of love, you can try talking to her or giving her another chance but if you already did to no avail then it's time to move on. It would be great to see a couple sticking together for richer or for poorer if both parties are helping each other to survive.

 

[immabroke]

IMO, you made the right decision. I mean, who will put up with a lazy person? But then again, tama nga naman ung sinabe nung isa dito baka may depression or may pinagdadaanan kaya di motivated to do anything. Is that an excuse? I think not pero again who am I to say na valid reason ba yun diba? Sa akin oo mahal mo pero kung tingin mong pabigat siya sa buhay it's best nga na nagsplit na lang kayo. Look for someone with the same drive as yours. Yung kalevel mo ng sipag at pangarap. Di ka masama sa point na yan, alam mo lang kung ano ang gusto mo at sa ngayon hinde na yung gf mo yun.

 

[Riyae08]

just as the rest had said.

You don't have to put up with anything you don't see yourself putting up for the rest of your life.

We all wanna live our lives in comfort,
but comfort comes with hardwork and dedication.

Yes, that is cruel in a sense na nagiging selfish ka...
but on another, iniisip mo rin lang ang buhay mo ahead..

dahil bukod sa mahal mo siya, mahal mo rin ang sarili mo.
at gusto mo ibigay sa sarili mo at sa mga nagmamahal sa iyo
ang mga bagay na inaasam asam mo..

at kung magiging mabigat lang na baggage siya sa buhay mo..
at kung pinapahalagahan mo ng husto ang sarili mo at pangarap mo.

Just go.

----------------

But, make everything clear why the relationship has to end..
to either give her a chance na magbago.
or jusmake it clear na hindi mo siya iniwan for any other reason.

----------------

They said "love should be unconditional.."

but what is love if it harms all the other things you love.

your dreams, your aspirations, your future and yourself.

 

[kanarikitkat]

Kung para sakin sir, hindi maliit na bagay yung dahilan mo na pagiwan sa kanya. Naglilive in din kami ng partner ko, and before parehas kaming nag wwork. Pero nung naisip na namin bumukod sa parents ko which doon kami natuloy before hindi nya na ako pinagwork, kahit maraming opportunity na dumadating sakin kasi lagi nyang sinasabi kaya nya na sya lang magwwork. Ayun so ako bilang babae na nasa bahay, maiisip mo diba ano ba yung mga bagay na dapat kong gawin para mawala naman yung pagod ng asawa ko? Syempre mag aaral ako magluto marunong ako konti konti pero ano ba ginagawa ng Internet ngayon diba? May tutorial naman, Linis ng bahay, ipaglaba sya at ipag plantsa, marunong ang asawa ko sa mga gawaing bahay pero kasi since nasa bahay naman ako, kayang kaya ko naman tapusin lahay. At kung minsan pag sobrang daming gawain sa bahay tinutulungan nya ko. So Sir, ok lang yang ginawa mong pag iwan sa kanya kasi naging praktikal ka lang sa buhay, babae pa man din sya pano pag may anak kayo baka hindi nya maalagaan ng maayos at pabayaan nya lang. Baka kasi sya yung tipo ng babaeng naka asa dati sa magulang, Babae sya dapat alam nya yung dapat nya gawin. Basta kung para sa akin ang opinyon ko, "Kung sa maliit na bagay hindi mo kayang pagsilbihan ang asawa mo, hindi ka pang-asawa."