kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . tisoy

[maloloy on]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

in my opinion i believe that any practice or belief that is not written or commanded in the Bible are considered to be non-Biblical. There are a lot of these so called human traditions and considered as worshiping in vain.

salamat po..

 

[Diego_99]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

The Catholics teach that the rosary should be performed every day. I'd like to have ANYONE show me that from the Bible. Where did God tell us to perform a rosary? The Rosary, or prayer beads, was introduced by Peter the Hermit, in the year 1090...copied from Hindus and Mohammedans. The counting of prayers is a pagan practice and is expressly condemned by Christ (Matthew 6:5-13). The rosary should NEVER be performed by anyone, it is sinful. Jesus condemned chants and recited prayers...

Magandang umaga po.


Nakapagpost na po ako patungkol dito dati, bale, irerepost ko nalang po. Salamat.

Ang Kahulugan ng Batta:
Isang maikling pagkilatis sa kahulugan ng Batta sa Mateo 6:7 ​

Tanong:

Sabi sa Matthew 6:7 "[…] when you pray, use not the vain repetitions, as the heathens do", bakit ang mga Katoliko kapag nagdadasal ng rosaryo ay inuulit-ulit nila ang bawat panalangin, tulad halimbawa ng "Our Father, Hail Mary, Glory be," atbp. hindi ba't ipinagbawal ito ni JesuCristo, gaya ng nabanggit sa talata. Bakit patuloy pa din po itong ginagawa, kung ito'y mali at salungat sa turo ng Bibliya?

Tugon:

Ang salin ng bibliya na malimit ginagamit ng ating mga kapatid na Protestante para akusahan ang Iglesia Katolika sa paggamit nito ng paulit-ulit na salita sa tuwing sumasambit ng rosaryo ay base sa King James (o Authorized Version). Ayon sa KJV sa ikapitong talata sa ikaanim na kapitulo ng Ebanghelyo ni San Mateo

"But when ye pray, use not (vain repetitions),[1] as the heathens do; for they think they shall be heard for their much speaking."​

Habang ang sa Douay-Rheims (1750 Challoner Revision) naman ng Iglesia Katolika ay

"And when you are praying, speak not much, as the heathens. For they think that in their much speaking they may be heard."​

At sa orihinal nitong lenguwahe (koiné Greek)

Proseuchomenoi de mē battalogēsēte ōsper oi ethnikoi, dokousin gar oti tē polylogia autōn eisakousthēsontai​

*para sa iba pang salin ng Mt 6:7 maari nyong puntahan ang link na ito.


Ang salitang may guhit ay ang dalawang importanteng salita na tumutukoy sa kahulugan ng talatang binanggit ni Hesus na bahagi ng/sa kanyang Sermon ('Sermon on the Mount'; Mt 5-7) Ang unang salita ay 'battalogēsēte' at ang ikalawa ay 'polulogia'. Ang ugat ng salitang battalogēsēte ay battalogeo([ia] verbal at nominal form) na nanggaling sa salitang 'batta' na ang ibig sabihin ay 'much' at sa 'logeo' (mula sa logia na ang ibig sabihin ay salita/word) na may katumbas sa salitang Ingles na to speak.[2] Habang ang salitang polulogia (a corresponding noun) ay nanggaling naman sa salitang 'polu' (kung saan nakuha natin ang salitang 'poly' = 'many' o 'much'; hal. polytheism, much married, polygamy, many colored) at logia. Kung mapapansin ninyo ang salitang 'batta' at 'poly' ay may iisang pakahulugan, at ito'y tumutukoy sa salitang 'much' o 'marami'[3] gaya ng naging salin sa Douay-Rheims sa bibliya ng Katoliko - mē battalogēsēte, (speak not much). Ang ganitong pakahulugan (poly = batta) ay sinang-ayunan din, hindi lamang ng ilang prominenteng Katoliko na scholars, kundi maging mga kilalang Protestante tulad nila John Calvin,[4] (Lange) Philip Schaff,[5] at August Meyer.[6]

Ang isa pang salitang ikanakabit sa batta ay ang salitang ridzein, na ang ibig sabihin ay 'to stammer;[7], na pinaniniwalaang kasing kahulugan rin ng salitang battalogein. Subalit mariin itong tinutulan ni Rev. Joseph Sheahan na ayon sa kanya, ang ibig sabihin ng battalogein ay 'to speak much' habang ang batta-ridzein ay 'to stammer much' na magkaiba ang kahulugan. Ang paggamit aniya ng salitang 'stammer' ay magbibigay ng puwang upang maipasok ang 'vain repetitions'[8] - na para sa kanya’y maling salin. Sa Greek literature, wala kahit isang bakas ng batta na hiwalay sa ibang salita ang makikita, tanging ang salitang batta-ridzein (a compound of batta-logein) at batta-logein lamang ang palagi nitong kakumbinasyon. Sa librong isinulat ni Edwin A. Abbott na The Fourfold Gospel,[9] sinabi niya na walang bakas[10] na ginamit ang salitang battalogein bago pa ang panahon ni Simplicius sa pagitan ng ikalima o ikaanim na siglo (in Comm. Epict. Ench. 37, Schweig. p.340). Sa makatuwid, tangin dalawang beses sa dalawang Griyegong manunulat lamang ito matatagpuan - kay Mt (6:7) at ang ikalawa'y kay Simplicius.[11]

Maliban sa mga nabanggit sa itaas, mayroon pang dalawang pinaniniwalaang pinanggalingan/hinango a/ng salitang batta. Ang una’y sa pangalan ng dating hari ng Libya na si BattusI[12] (630-600 BC) at ang ikalawa nama’y mula sa manunulang si Battus (Battos, [proper name] halaw sa Protestant Greek lexicon na ang kahulugan ay 'a proverbial stammerer'). Ang unang nakaisip na ikabit sila bilang pinagmulan ng salita’y (etymology) nagmula kay Suidas (a late 10th century, author of, perhaps, the most important Greek lexicon or encyclopedia). Marahil ang posibilidad na ito'y nakuha niya naman mula kay Hesychius (ang tangin pinagkunan n’ya ng impormasyon para ikabit si King-Battus sa battalogia), pero, ayon kay Rev. Sheahan,

“… Hesychius gives no etymology for the noun battalogia and does not mention battalogeo at all. But although some of those who lived before the Protestant Reformation made a guess that Batta was derived from some Libyan king who-stammered, none of them thought that the word batta in St. Matthew meant to stammer, or, to use vain repetitions.”[13] ​

Sa totoo lang, kahit nagawa mang ikabit ni Suidas ang pangalan ng manunulang si Battus sa Battalogia, hindi rin naman niya sinabing ang kahulugan nito’y ‘repetition’ o ‘vain repetition’, bagkus, ang tanging kahulugan na kanyang ibinigay para dito’y πολυλογια, much speaking (na kahalintulad ng naging salin sa DR at hindi ng bersyon ng Protestante na KJV na vain repetitions at ng mga sumunod dito, hal., ASV; DBT, WEB, atbp).[14] Para pabulaanan rin ang pahayag ni Erasmus - na batay sa kanya’y si Suidas daw binanggit si Ovid ang nagsabing sa pangalang ng manunulang si Battus - nagpaabot ng komento si Sheahan.

“The man named Battus whom Ovid mentions was a rustic not a poet. Erasmus deserves the credit of having made this blunder,”[15] ​

Bilang pagtatama sa sinabi ni Erasmus sangguniin natin ang mismong gawa ni Ovid, na idinetalye sa librong Ovid, Metamorphoses (ii. Fable xii [trans. by Henry T. Reilly], mula sa sipi ng Vain Repetitions)

Apollo neglecting his herd, Mercury steals it - "hides them, driving hem off to the woods nobody but an old man well known in that country had noticed the theft; all the neighborhood called him Battus. Mercury was afraid of him and took him aside and said to him: “Come stranger, whoever thou art, if perchance anyone should ask after these herds, deny that thou hast seen them: and lest no requital, be paid thee for so doing, take a handsome coin for thy reward,” and thereupon he gave him one. On receiving- it the stranger gave this answer. "Thou mayst go in safety. May that stone first make mention of thy theft," and he pointed to a stone. The son of Jupiter feigned to go away. But soon he returned, and changing his form, together with his voice, he said: "Countryman if thou hast seen any cows pass this way give me thy help and break silence about the theft, a female coupled together with its bull shall be presented to thee as a reward." But the old. Man after his reward was thus doubled, said: "They will be underneath those hills," and beneath those hills they really were. The son of Atlas laughed and said: Doest thou, treacherous man, betray me to myself? Doest thou betray me to myself? And he turned his perjured breast into a stone.[16]​

Ang kontekstong nabanggit sa taas ay binigyan ng kaukulang kritikal na pagsusuri ni Rev. Sheahan; ito’y para kundinahin ang ilang Protestante sa maling paggamit ng tala mula kay Ovid

The tautology of which this countryman Battus was guilty, and which has given him such prominence in Protestant commentaries, is found in the following line.

“In montibus, inguit, erunt,” et etant in montibus.”

If our Protestant brethren looked at the line twice they would have found that Battus spoke as concisely as a man could speak.

“They will be underneath those hills,” he said, not a single word or syllable did he repeat. The next sentence: and beneath those hills they were, is a statement not of Battus but of Ovid, affirming that what Battus said was true.

In attacking the old church some of our Protestant scholars seem to become bereft of their wits. To sum up: Suidas, although deriving Batta-logia from some poet named Battus, never gave the word any other meaning than that of "much speaking," which is correct. The Battus mentioned by Ovid was not a poet but a rustic, and the words that this Battus used are entirely free from tautology.[17] (Emphasis added)​

Sa nabasa natin, mismong si Suidas ay nagpatotoo na ang kahulugan ng battalogia ay much speaking (‘to speak much’) sa halip na nakasanayang gamitin ng mga Protestanteng’ vain repetitions. Pero ano nga ba ang ibig sabihin pagsinabing much speaking (o speak not much), at ano nga ba ang kinundena ng ating panginoong Hesus sa binanggit n’ya sa Mt 6:7. Pero bago natin ito sagutin magbigay muna tayo ng ilan pang impormasyon patungkol dito.

Sa Vulgate ni St. Jerome, kanyang isinalin ang salitang battalogia (kung saan ginagamit pa ito sa parehas na verbal at nominal form) sa Latin ‘Nolite multum loqui’ (kaparehas ito ng sa Arabic) na ang katumbas ay do not speak much. Sang-ayon kay J. D. Michaelis (sa kanyang essay on Battology)[18] inayunan din ito ng mga sinaunang salin ng Greek me battalogesete bago pa ang nasabing salin sa Vulgate, nang noo’y wala pang klase (o uri) ng mga codices.[19] Para naman mapasinayangan ang kahulugan nito muli natin babalikan ang kabuang teksto sa wikang Griyego

Proseuchomenoi de mē battalogēsēte ōsper oi ethnikoi, dokousin gar oti tē polylogia autōn eisakousthēsontai​

LOGESETE ME BATTA
Catholic (DR): Speak not much
Protestant (KJV): Use not vain repetitions

POLY
Catholic (DR): much
Protestant (KJV): much​

Ang salitang Batta at Poly ay may iisang kahulugan (gaya ng sabi kanina), at ito’y ang salitang ‘much’, at kung atin itong bubuoin sa pamamagitan ng pagdaragdag ng salitang logia (o logein) magkatulad pa din ang magiging mensahe (much speaking/ speak much) nito. Sa mga naunang salin ng bibliya ng mga Protestante (bago pa man ang KJV), kapansin-pansin din ang naging pagtanggap sa pagkakaparehas ng salitang batta at poly, kahit hindi naging tugma ang pagkakasalin nito (ang mahalaga’y maipakita ang silogismo ng bawat salin)

Tyndale (A.D. 1534) And when ye praye, bable not moche, as the hethen do: for they thincke that they shal be herde, for their moche bablynges sake.

Crammer (A.D. 1539) But when ye praye bable not moche, as the hethen do: for they thincke it wyll come to passe, that they shal be heard for their moche bablynges sake:

Geneva (A.D. 1557) Also when ye pray, bable not much, as the heathen do: for they thyncke to be heard for their much babling sake.[20] ​

Kung titignan maigi ang mga naging salin bago pa man ang reformation, hindi lamang magkaparehas ang naging pakahulugan sa salitang battalogia at polylogia kundi meron din sa kanilang nagbigay ng salin kahalintulad ng sa DR, halimbawa,

Wycliffe (A.D. 1380) But in preiynge nyle ze speke moche as hethen men don, for thei gessen that thei be herd in her moche speche.​

Kalimitan makikita natin na ginagamit sa mga salin ng Protestante ang mga Ama ng simbahan (Church Fathers), na maaring sa’kin palagay ay para ipakita na sila’y panig sa paniniwalang taliwas sa matandang Simbahan, gaya hal. ng sa Mt 6:7, para suportahan ang salin na ‘vain repetition’ sinipi ni Rev. Mark Pattison, ang naging komentaryo dito ni St. Gregory na, “Sed veraciter orare est amaros in compunctione gemitus, et non composita verba resonare” na isinalin bilang “True prayer consists rather in the bitter groans of repentance than in the repetition of a set form of words.” Gayunpaman, sa palagay ni Rev. Sheahan ang salin na ito ay hindi akma sa kung ano talaga ang nais sabihin ng orihinal na teksto, at pagtatama n’ya itong isinalin bilang

“True prayer consists rather in the bitter groans of repentance, than in the resounding periods of an oration.”[21] ​

At muli, kanya rin kuwenistyon kung paanong proseso ang ginawa ng mga Protestante para maisalin ang salitang “Composita verba resonare” bilang “the repetition of set forms of words” dahil sang-ayon sa kanya ang ibig sabihin nito’y

“… words that have been put together to make up a speech or composition. This phrase has no notion whatever in it of repetition. It merely represents the synthesis of words that go to make up the literary production. The delivery of the speech or composition is expressed by the word RESONARE. This word is also the common ground of comparison between the contrasted audible groans of the penitent and the resounding words of the declaimer A man's religious views often make him mistranslate a very simple sentence. It seems to have made this translator of St. Gregory, impervious to the saint’s humor, and unable to see the alliteration and the pun in the sentence that he is putting into English.”[22]​

Ngayon, balikan na natin ang tanong, ano ba ang ibig sabihin pagsinabing much speaking? May dalawang ibig sabihin ngunit may iisang kahulugan ang salitang ito. Ang una ay ‘long speech,’ ang ikalawa ay ‘long prayer’ (kung ito’y nakadirekta sa Diyos). Sa Banal na Kasulatan, tila baga, ang mahabang diskurso (o pagsasalita) ang kinukundena ng Panginoon (mula sa Vain Repetitions 3:II ni Rev. Sheahan, pp. 21-22):[23]

“Woe to you scribes and Pharisees, hypocrites: because you devour the houses of widows, praying long prayers.” – Mt 23:14

“Beware of the scribes … who devour the houses of widows, feigning long prayers.” – Mk 12:28

“Beware of the scribes … who devour the houses of widows, feigning long prayers." – Lk 20:46, 47​

Ang mga panalangin na narinig at inaprobahan ni Cristo ay binubuo lamang ng maikling talata.


Ang panalangin ng lalaking ketongin:

“Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.” – Lk 5:12; Mk 1:40; Mt 8:2​

Ang panalangin ni Jairo:

“Lord, my daughter is at the point of death, but come lay thy hand on her, that she may be safe and live.” – Lk 8:41; Mk 5:22; Mt 9:18​

Ang panalangin ng dalawang bulag:

Son of David, “have mercy on us.” – Mt 9:27​

Ang panalangin ng babaeng Sirofemician (Canaanite):

“Have mercy on me, O Lord, Thou Son of David; my daughter is grievously troubled by a devil." - Mt 15:22​

Ang panalangin ng sampung ketongin:

“Jesus, Master, have mercy on us.” – Lk 27:13​

Ang panalangin ng mabuting magnanakaw:

“O God, be merciful to me a sinner.” – Lk 18:13​

Ang mabuting magnanakaw:

“Lord, remember me when thou shalt come into thy kingdom.” – Lk 23:42​

Ang panalangin ng mga Apostol:

“Lord, save us, we perish.” – Mt 8:25​

Ang panalangin ni San Pedro (habang s’yay papalubog sa tubig):

“Lord, save me.” – Mt 14:30​

Ang panalangin na mismong binigkas ni Cristo habang s’ya nasa Getsemani:

“O my Father, if it be possible, let this chalice pass from me.” – Mt 26:39​

Ang panalangin ni Cristo sa kanyang manunubos:

“Father, forgive them, for they know not what they do.” – Lk 23:34​

At pati kanyang panalanging itinuro’y binubuo lamang ng maikling talata.


Sa ipinakitang mga halimbawa, isa sa maaring mabuong konklusyon sa’tin ay pagkundina ni Hesus sa mahabang panalangin. Pero, hindi naman dapat lahatin dahil mayroon din mga panalanging masasabi nating kinalulugdan ng Diyos. Ayon narin kay Sheahan ang sinumang may ganitong paniniwala “… have fallen into that very common sophistry of putting more in their conclusion than they can find in their premises.”[24] Ang ilan nga sa mga panalanging mababasa natin sa Bibliya ay binubuo ng mahabang salaysay tulad ng panalangin ni Solomon (I K 8:3, 23-25), ni Esdras (9:6-15) at ang panalangin mismo ni Hesus na saklaw ang buong Jn 17 - na pinakamahaba sa lahat ng panalangin sa nakapaloob sa sagradong kasulatan. Kung ganun, anong nais tukuyin ng Mt 6:7? Ang nais tukuyin ng talata ay ang pagkundina (o paghatol) sa klase o uri ng mahabang panalangin na dinadasal ng mga Hentil (‘Pagano’), at kung paanong ang dasal ng mga eskriba at Pariseo ay naihahalintulad dito.

 

[Diego_99]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

Ang koneksyon ng Hypocritical prayer sa pagan Long prayer[25]


Sa panahon ng mga Hudyo maituturing na mas matimbang ang panalangin kumpara sa ibang uri ng mabuting gawa tulad ng pagbibigay limos at pagaayuno. At gaya nga ng mababasa sa Gemara (tr. Berachoth, f. 32b),[26]

“Great is prayer, says the R. Elieser, greater than good works. Who is greater in good works than Moses? And yet it was as a reward for his prayer that it was granted to him to see the land of promise from Pisgah, Deut. Iii. 26, 27.”​

Ang isa sa pamantayan ng panalangin mula sa sinaunang Hudaismo ay nakatuon sa pagsunod sa mga nakatakdang oras ng pagdarasal kung saan isinasagawa ito tatlong beses sa isang araw. (Ber. 26b) Para sa kanila, ang sinumang magdadasal ng mahabang panalangin ay mas gagantimpalaan;[27] subalit hindi ibig sabihin na ipinagbawal ang maiikling panalangin (musaphim), kalimitan pa nga itong nirerekomenda depende sa okasyon o pagkakataon. Sa paghina ng Hudaismo, bago ang pagbagsak ng Herusalem noong 70 A.D., mapapansin ang malaking pagbabagong naganap sa nasabing relihiyon;[28] isa sa mapupunang pagbabago ay base sa paniniwala at mga hedikaturang ipinapatupad at sinusunod. Sa tuluyang pagkakahati ng Hudaismo, at sa pagkakaroon nito ng dibisyon na dulot na rin sa kaibahan sa paniniwala, nagkaroon ng apat (o limang) sekta na kumakatawan sa Hudaismo na s’yang sumasaklaw sa kanya-kanyang komunidad. Sa naturang apat na sekta, ang Pharisaism (o ‘Rabbinical Judaism’; o ‘separatist’) ang s’yang naging sentro o pinakapunong komunidad na nagrerepresenta sa kabuoan nito.[29] Sa panahon ng ating Panginoon, ang estado ng mga Pariseo ay maihahambing sa tumatamasa ng kasaganahan o nabibilang sa mataas na antas at pagkilala sa lipunan bilang tagapagturo ng kautusan ng Diyos na iniatang kay Moses. Malinaw itong ipinahiwatig sa salita ni Hesus ng sabihin niyang sila’y nakaupo sa ‘upuan ni Moses’ na para sa ilang scholars ay may pakahulugang ‘a statement of religious authority.’[30] Makikita sa gawi ng mga Pariseo noon ang pagiging negatibo nito - hindi lamang sa paningin ni Cristo, kundi para din sa mga sinaunang Kristyano – ito’y buhat ng pagkakaroon nila ng maraming kataliwasan sa kanilang mga pangaral/turo.[31] Sa nabasa natin sa Mt 23:14, sa Mk 12:28 at sa Lk 20:46, 47, binansagan sila ni Cristo na mga ipokrito sa kadahilan ang kanilang mahabang panalangin ay mapagkunwari at may bahid ng paghahangad ng pansariling kapurihan, kakikilanlan at higit sa lahat ay ang pagtamasa ng paghanga mula sa mga tao, ‘… that they may be seen by men’; ‘… that they may be honored by men’ (v. 3, 5). Ang ganitong gawi ay maituturing na panlabas lamang o pabalat kayo, ayon sa Mt 23:26.

Tandaan natin, na hindi mali ang makinig sa paliwanag at turo ng mga eskriba at Pariseo, ito’y ayon mismo kay Hesus (v. 3), gayunpaman, magiging mali ito kung gagayahin natin ang ginagawang hindi pagsunod ng mga Pariseo sa mga pangaral na sila mismo ang nagturo. Makakabuting din tularan ang sinabi ni San Pablo na kung, ‘anuman ang ginagawa ninyo, gawin ninyo ang lahat sa karangalan ng Diyos’ (I Co 10:31).

“Whatever good a man does he should do it for the glory of God.”
(Ab. ii. 13; Ber. 17a)​

Kung mapapansin ninyo, kanina binanggit natin ang isang sipi mula sa Gemara na nagsasabing ang mahabang panalangin ay makapagbibigay ng gantimpala, subalit sa ibang bahagi naman nito mababasa ang mga katagang sinabi ni Rabbi Meir: “A man’s words should always be few when addressing God” (Ber. 61a) at “Whoever prolongs his prayer and looks for its fulfillment [as a reward for its length] will eventually suffer heartache” na mula naman kay Rabbi Yochanan (Ber. 32b).[32] Marahil ang paniniwalang ang mahabang panalangin ay makakapagdulot ng positibong resulta ay isang maling pagkakaunawa ng ilang Doktor ng Hudaismo, ng kanilang inilatag ang ganitong batas,[33] dahil sa ganitong kadahilanan na rin ayon kila Patrick et al.,[34] pinagbawalan na wag tumulad sa mga Hentil.

Ngayon, ano nga ba ang katangian ng panalangin ng mga Pariseo, at paano sila nakakakuha ng simpatya at paghanga sa mga taong nakakarining sa kanila. Ang isang posibilidad marahil ay sa kadahilanang napakaganda ng pagkakabuo ng komposisyon nito. Ang ganitong mga panalangin marahil ay puno ng retorika o maihahalintulad sa mga likha ng mga kilalang manunula, at sinasambit ng mataimtim.[35] Ayon kay Sheahan pag-ang panalangin ng mga Pariseo ay “silly, rambling talk” ito’y maglalantad sa kanila sa kahihiyan, o hindi kaya’y ang panalangin nila’y hindi tatangkilikin, at ito ang magdudulot ng pagkatalo nito sa huli kung saan nababagay ang pagkakagawa nito.[36] Muli, gusto ‘ko lang pong linawin na hindi hinatulan ni Cristo ang mga panalangin isinasagawa sa loob ng mga sinagoga, sa halip, mababasa pa nga natin na mismong si Cristo at pati ang kanyang mga disipolo ay nagsidasal dito. (Lk 4:16)

Sa kabuan, ang panalangin ng eskriba at Pariseo sa konteksto ng Mateo 7 (vss. 5-15) at 23 (14; cf. Mk 12:28; Lk 20:46, 47) ay nagpapahiwatig ng maling paggamit ng mahabang panalangin, kung saan ang intensyon ay para sa pansariling kapakanan at pagbaliwala sa pakikipagniig sa Diyos. Sa ganitong esensiya ng paniniwala maihahambing ang ilang Pariseo sa panahon ni Hesus sa mga Hentil (‘pagano’). Ang isang susi para hindi tayo mahulog sa ganitong gawi sa tuwing mananalanging, lalo na kung nasa harap tayo ng maraming tao ay ang pag-alala sa salitang ‘Hallowed be thy name’ at hindi ‘Hallowed be my name’[37] sa ganitong paraan mailalagay muna natin ang Diyos sa sentro ng ating mga panalangin at hindi tayo ang magiging kaagaw nito sa atensyon.

For when any thing truly glorious is done, there ostentation has its readiest occasion; so the Lord first shuts out all intention of seeking glory; as He knows that this is of all fleshly vices the most dangerous to man. The servants of the Devil are tormented by all kinds of vices; but it is the desire of empty glory that torments the servants of the Lord more than the servants of the Devil.
(Pseudo-Chrys., mula The Catena Aurea of St. Thomas Aquinas)


As the hypocrites use to set themselves so as to be seen in their prayers, whose reward is to be acceptable to men; so the Ethnici (that is, the Gentiles) use to think that they shall be heard for their much speaking; therefore He adds, “When ye pray, do not ye use many words.”
(St. Augustine, mula sa The Catena Aurea of St. Thomas Aquinas, Matthew 6:1 (Tignan din ang On the Sermon on the Mount, Book II (translated by William Findlay) mula sa Nicene and Post-Nicene Fathers, First Series, vol. 6 (edited by Philip Schaff), Buffalo, NY: Christian Literature Publishing Co., 1888.)


“The error [speaking much] was also common among the Jews, else Christ would not have rebuked it.”
(St. Matt. With S. S. notes, Internet series, R. Franklin Johnson, D.D.)​

Ang panalanging (o dasal) ng mga Hentil (‘Pagano’)


Balikan natin ang teksto ng Mateo 6 (v. 7), sabi dito; ‘… when you are praying speak not much as the heathens do.” para sa mga komentaryong galing sa Protestante, at pati narin sa ilang Katoliko, pagsinabing panalangin pagano ito’y tumutukoy sa dasal na walang kahulugan, at hindi pormalisado. Subalit, kung ang pagbabasihan natin ang mga natagpuang extant ng sinaunang panalanging mula sa Greco-Roman antiquity, kapansin-pansin na ang karakterismo nito’y maihahalintulad sa inspiradong panalangin at papuri na nabanggit sa banal na aklat. Ang isang halimbawa‘y mababasa sa librong On Agriculture ni Marcus Cato (234-149 B.C.); kung saan humingi si Cato the Elder (isang pagano’ Romano) ng bendisyon sa pag-aalaga at pagpapanatili ng kanyang sakahan. Ang naturang panalanging ay naglalaman ng pagpaparangal at papuri para sa kanyang itinuturing na dios, na tinatawag niyang Mars.

Father Mars, I pray and beseech thee that thou be gracious and merciful to me, my house, and my household; to which intent I have bidden this suovetaurilia to be led around my land, my ground, my farm; that thou keep away, ward off and removed sickness, seen and unseen, barrenness and destruction, ruin and unseasonable influence; and that thou permit my harvests, my grain, my vine-yards and my plantations to flourish and to come to good issue, preserve in health my shepherds and my flocks, and give good health and strength to me, my house and my household To this intent, to the intent of purifying my farm, my land and my ground, and of making an expiation, as I have said, deign to accept the offering of these suckling victims; Father Mars, to the same intent deign to accept the offering of these suckling offering.[38] ​

Ang panalangin ng mga sinaunang paganong Griyego at Romano ay may halong pag-oobliga sa kanilang mga diyos; para sila nito’y pakinggan, sundin at tulungan para sa kung ano mang partikular na pangangailangan. Maihahalintulad ang panalangin at sakripisyo ng mga sinaunang paganong Griyego at Romano sa isang legal bargain kung saan nagkakaraoon ng palitan ng interes sa pagitan ng diyos at ng mananampalataya. Ito ay nasasaklaw sa prinsipyong do ut des, na ang katumbas ay “I give, so that you may give.” Katulad sa Greco-Roman religion,[39] ang matandang relihiyon ng Ehipto, ayon kay Joseph Toledo,[40] ay naniniwala na kung ang mga dios ay may kapangyarihan kumontrol sa mga pangyayari magaganap (o nagaganap) sa mundo, ang mga tao naman ang may kapangyarihang kontrolin ang mga dios. Maliban dito, ang mga taga-Ehipto raw ay may kakayahang pwersahin ang kanilang diyos, kailangan lamang tama ang mahikang isasagawa. Samantala, ang bawat salita na nakapaloob sa dasal sa mga Greco-Roman pagans ay masusing ikinukunsidera, at ang isang maling paggamit ng katawagang o pananalita ay nangangahulugan blasphemia, ang maling paggamit ng salita na makakapagdulot ng kapahamakan. Sa kabilang banda, ang paggamit naman ng mabuting pananalita ay tinatawag na euphemia, isang proklamasyon ng mapagpalang katahimikan sa panahon kung saan nagsasagawa ng pananampalataya.[41] Kalimitan ang mga dalangin nila’y binabanggit ng nakatayo, habang nakaunat ang mga kamay, at nakaharap sa kung saan direksyon pinaniniwalaan nanahan ang mga dios na kanilang tatawagin; gayunpaman ang pagbibigay halaga o importansya sa bawat salitang bubuo sa dasal ang mas prayoridad para sa kanila.

Isa rin katangian ng panalangin na nagmula matandang kasaysayan ng Greco-Roman religion ay ang pagiging masusi’t detalyado at punong-puno ng retorika nito sa bawat dasal. Maliban sa mga pagkilala sa ngalang ng dios/a. Isinasama rin nila ang iba’t-iba pang katawagang sa mga ito, pati na ang pagsasalarawan ng kanilang mga katangian, aktibidades, lugar o direksyon kung saan sila nanahan at ilang pang reperensya ng kanilang makasaysayang pagtatagumpay at kung minsan ‘y sinasamahan rin ng mga babala: 'or whatever other name it is lawful to name you' (hal., Aeschylus, Agamemnon 160; Apuleius, Metamorphoses 11.2; Macrobius, Saturnalia 3. 9. 10-11).[42] Ang ilan naman ay may kasamang pananalaysay na, “whether you are masculine or feminine”; Ito’y kapag hindi sigurado ang kakikilanlan ng tinatawag na dios, espirito o demonyo.[43] Ang pagpili sa magiging porma ng dasal ay kailangan din isaalang-alang. Gaya na lamang sa isinulat ni Valerius Maximus: “following ancient tradition … one must use a prayer of petitions when entrusting something for protection, a vow when making a request, a prayer of thanksgiving when fulfilling a vow, an inquiry when divining the will of the gods” (1.1.1) At kung ang magiging tanong ay mayroon bang epekto ang mga salita sa dasal, ang naging katugonan ni Pliny the Elder ay “a sacrifice without prayer is thought to be useless and not a proper consultations of the gods” (Nat. 28.10)

 

[Diego_99]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

Sa mga isinagawang pag-aaral at pananaliksik sa mga dasal na nagmula sa mga sinaunang paganong Relihiyon, kapansin-pansin na sa bawat dasal (o panalangin) lagi itong kinapapalooban hangarin o pag-nanais na pawang maka-materyal.[44] Katulad halimbawa sa kaso ng panalangin ni Cato, ganito rin maihahalintulad ang ginawang petisyon ni Phormion

“Athena, Queen of the Ægis, by whatever name thou lovest best, [&] give ear.

“Inasmuch as thou dids't heed my vow, and grant me fair glory at Mantinea, bear witness I have been not ungrateful. I have offered to thee a white sheep, spotless and undefiled. And now I have it in my mind to attempt the pentathlon at the next Isthmia at Corinth. Grant me victory even in that; and not one sheep but five, all as good as this to-day, shall smoke upon thine altar. Grant also unto me, my kinsmen and all my friends, health, riches and fair renown.”[45] ​

Sa mga sumunod na talata sa Mt 6:7, mababasa kung ano-anong sangkap ng mahabang panalangin ng mga Hentil ang hinatulan ni Hesus. ‘Do not pray this way’ ang sabi ng Panginoon: ‘For your Father knoweth what is needful for you, before you ask Him.’ Ang mahabang panalangin na hinatulan ni Hesus ay ang mga panalangin (o dasal) na naglalaman ng impormasyon patungkol sa kung ano ang kanilang hinahangad. Naglalaman ito ng mga deskripsyon ng bawat bagay na kanilang ninanais o sa tingin nila’y makakabuti para sa kanila. Makikita sa estraktura ng panalangin ni Phormion ang ganitong tema, kung saan isinalaysay ng kanyang petisyon ang bawat hangarin kaakibat nito, “grant me fair glory at Mantinea… Grant me victory … Grant also unto me, my kinsmen and all my friends, health, riches and fair renown.” Sa ganitong gawi ng pagdarasal ay parang pang-iinsulto sa Diyos, sa kadahilanang para naring itinanggi ang Kanyang pagiging Omniscient (‘all-knowing’);[46] na kinakailangan pang ipaalam sa Kanya ang mga alam na Nya. Sa tuwing tayo’y tatawag sa Diyos sa ating mga panalangin o dasal nararapat lamang na lumapit tayo sa Kanya hindi bilang isang guro na magtuturo sa kung anong bagay o pangangailangan meron tayo ang dapat Niyang tugunin,[47] bagkus sa ating paglapit natin sa Diyos marapat lamang na tayo’y magpakumbaba at tanggapin na “we do not know how to pray as we ought,” (Rm 8:26) at sabihin natin na turuan Nya tayong manalangin, (Lk 9:1) sa paraan ito magiging handa tayong tanggapin ang “regalo ng panalangin.” (CCC # 2559) Palagi natin tandaan na tayo ay mga “pulubi sa harap ng Diyos” (Cf. St. Augustine, Sermo 56, 6, 9: PL 38, 381) at hindi isang guro na magtuturo sa Kanya sa kung ano mang dapat Nyang gawin.

Bilang dating mag-aaral ng paganismo, sumasang-ayon ako na mayroong mga dasal ang mga pagano na inuulit-ulit (repetitious)[48], at mayroon ding hindi inuulit-ulit, hal., The Precatio Omnium Herbarum (tignan sa ibaba), na ikinakabit kay Antonius Musa.

A Prayer to All Herbs
(Precatio Omnium Herbarum)​

With all you potent herbs do I now intercede; and to your majesty make my appeal: ye were engendered by Mother Earth, and given for a gift to all. On you she has conferred the healing which makes whole, on you high excellence, so that to all mankind you may be time and again an aid most serviceable. This in suppliant wise I implore and entreat: hither, hither swiftly come with all your potency, forasmuch as the very one who gave you birth has granted me leave to gather you: he also to whom the healing art is entrusted has shown his favour. (I.e. Paean, Apollo as deity of healing.) As far as your potency now extends, vouchsafe sound healing for health's sake. Bestow on me, I pray, favour by your potency, that in all things, whatsoever I do according to your will, or for whatsoever man I prescribe, ye may have favorite issues and most speedy result. That I may ever be allowed, with the favour of your majesty, to gather you. . . and I shall set forth the produce of the fields for you and return thanks through the name of the Mother who ordained your birth.​

Kung mapapansin po ninyo, sa dasal na ito walang pong maitututring na bahid ng pag-ulit-ulit ang mababasa, liban nalang kung ang mga salitang tulad ng ‘whatsoever’ ay ipagpipilitang na kasama sa kategoryang ng ‘vain’ o hindi kaya ang paggamit ng interrogative pronoun sa pangungusap ng makailang-ulit ay ikukunsiderang ‘vain repetitions?’ (Mamaya tatalakayin natin ang iba’t-ibang intepretasyon ng mga Protestant sa salitang vain repetitions) Baka pati paggamit ng salitang healing (healed) ay sabihin din na vain nasa totoo lang ay isa sa palaging ginagamit (palaging inuulit-ulit) na salita ng mga Protestant pastors, ministers, evangelical leaders, atbp, lalo na sa tuwing nagsasagawa healing prayers/sessions. Maliban sa ilang naibigay ng dasal sa itaas, ayon sa sabi ni Sheahan, wala ng iba pang paganong manunula/t (kahit kila Homer, Virgil, atbp) ang gumamit ng “silly repetitions.”[49] At tulad nga ng iprinisinta sa simulat-simula palang, ang teksto ay hindi tumutukoy sa vain repetitions, sapagkat ang tangin pakiwari na nakapaloob sa salitang speak much, battalogēsēte ng Mt 6:7 ay long speech (long prayers, kung ito nakadirekta sa Diyos).

Minsan hindi naman kasi talaga ang pagbigkas ng mahabang panalangin ang pinag-ugatan ng usapin, kundi ang mismong diyos na pinaniniwalaan ng taong nanalangin. Sa librong Man’s Quest for God na isinulat ni Abraham Heschel, isang Jewish Theologian, sinabi niya na, ‘ang usapin ay hindi aniya patungkol sa panalangin (o dasal), kundi sa Diyos’ (Heschel 1954, 87). Kung tutuusin tama ang sinabi ni Heschel dahil isa lang sa dahilan ng pagtatalo-talo ay tungkol sa kung sinong Diyos ba talaga ang dapat paniwalaan. Sa mga relihiyong nasasaklaw sa paniniwalang politeyismo, o yung mga hindi kabilang sa Judeo-Christian religion, mayroon silang napakaraming diyos/a. Meron para sa pang-himpapawid, sa pang-katubigan, sa pang-kalupaan, sa pang-kalawakan at meron pang mga diyos para iba’t-ibang klase ng pangangailangan. Ang mga panalanging (o dasal) para sa mga huwad na diyos na ito’y, maikli man o mahaba, ay maling maituturing. Isang uri ng pagsamba sa demonyo (Ps 95:5) o sa mga diosdiosan. Sa ganitong mga panalangin pinapalitan ng nilalang, mapa-totoo o kathang-isip lamang, ang totoong Diyos na naglalang ng lahat.

Ngayon, heto ang ilang komentaryo mula sa mga Ama ng Simbahan (Church Fathers) patungkol sa pagkakaunawa nila sa panalangin ng mga Hentil (pagano) sa Mt 6:7.

“But when praying do not speak much, as the pagans do.” If a pagan speaks much in prayer, (Verbosity in prayer was a commonplace in pagan worship. Cf. Seneca, Ep. 31. 5; Martial 7.60.3) then the one who is Christian ought to say little. For “God is a hearer not of words but of the heart.” (Wis 1.6.)
(St. Jerome, The Fathers of the Church: Commentary on Matthew (trans. by Thomas P. Scheck), The Catholic University of America Press), p. 87)

We should indeed pray often, but in short form, lest if we be long in our prayers, the enemy that lies in wait for might suggest for our thought.
(Cassian, Collat. Ix. 36)

True prayer consists rather in the bitter groans of repentance, than in the resounding periods of an oration.
(St. Gregory, Catena Aurea. 1. c)

As the hypocrites use to set themselves so as to be seen in their prayers, whose reward is to be acceptable to men; so the Ethnici (that is, the Gentiles) use to think that they shall be heard for their much speaking; therefore He adds, “When ye pray, do not ye use many words.”

(St. Augustine, mula sa The Catena Aurea of St. Thomas Aquinas, Matthew 6:1 (Tignan din ang On the Sermon on the Mount, Book II (translated by William Findlay) mula sa Nicene and Post-Nicene Fathers, First Series, vol. 6 (edited by Philip Schaff), Buffalo, NY: Christian Literature Publishing Co., 1888.)

“A multitude of words was necessary for the Gentiles, on account of the demons, who did not know what -was wanted until they were informed by their words; hence it is added: ‘For they think that they will be heard on account of their much speaking.’
(Gloss. ord. Catena Aurea. 1. c)

He orders us therefore, not to make long prayers. Long, not by reason of the time spent in prayer, but on account of the multitude of things that are said in it. For those who pray ought to persevere in it. ‘Continue steadfast in prayer,’ says the Apostle (Rm 12:12). He does not, however tell us to compose a prayer of ten thousand verses and to recite it all, which He insinuates when He says: ‘Do not speak much.’
(St. Chrysostom)​

*The heathens regarded their gods as beings who had human passions, who were influenced by motives as we are, and who needed to be persuaded to grant favors, as do the mortals who inhabit the earth; hence the art of rhetoric was employed in pagan prayers to persuade their gods to grant their requests. The men who composed the pagan prayers were often poets whose descriptions and exhortations to the gods were beautiful poetical compositions. The descriptions of their wants were expressed in the delightful imagery that the oriental mind so much loves, and their fervid appeals to their deities were, oratorical productions that were often models of style. The whole pagan prayer was a finished literary composition such as would naturally delight and move men, and was intended to persuade and render propitious the pagan gods. Such pagan prayers were naturally attractive and would be prized on account of their literary excellence. (Sheahan, Proposition III, p. 26)


Paggamit ng Repetitions sa panalangin ay pinahihintulutan ng Bibliya


Sa totoo lamang, wala ni isang talata sa banal na kasulatan ang nagbabawal sa paggamit ng paulit-ulit na salita, at wala ring binigay na limitasyon sa kung gaano kahaba ang mga salitang bubuo sa isang dasal o panalangin. Hayagan din ang pinakitang pagtanggap sa repetitions sa Bibliya. Heto ang ilang halimbawa:

(1) Ang mga Seraphim ay nag-sisipag-awitan ng “Holy, Holy, Holy the Lord God of host…” (Is 6:3; cf. Rv 4:8) ng walang tigil, araw at gabi.

(2) Ang paggamit ni JesuCristo sa himno na tinatawag na hallel magnum, na nag-uumpisa sa Psalm 115 at nagtatapos sa Psalm 118; kung saan sa unang apat na berso ang parehas na salita’y madalas ginagamit.

(3) Sa Psalm 119, makailang ulit sinambit ni King David ang mga katagang ito: “Teach me, O Lord, thy statutes, ordinances, commandments, judgments, the way of thy statutes.”

(4) Sa Psalm 107, apat na beses ginamit ang mga salitang ito, “Oh that men would praise the Lord for His goodness.” (ver. 8, 15, 21, 31)

(5) Sa Psalm 136 [135], ang naturang mga salita, “For His steadfast love endures forever,” ay ginamit ng dalawampu’t-anim na beses.

(6) Sa awit ng mga awit (Canticle) ng tatlong bata, mababasa ang mga salitang ‘Blessed the Lord’ ay inulit ng mahigit kumulang tatlongpu’t-dalawang beses. (Da 3:51-90)

(7) Ang panalangin ni JesuCristo sa Getsemani (Mt 26:39, 42, 44; Mk 14:39)

(8) Sa awit ng mga awit 13, mababasa ang salitang ‘The Lord is his name!’ na inulit ng tatlong beses sa Amos 4 (vv. 5, 9)​

*Adisyonal na reperensya

• Eph 1:16; Co 1:9; 4:12; I Th 1:2; II Th 1:11; II Ti 1:3 (Paulit-ulit na binabanggit ang iisang tao sa Intersasyon)
• Rm 1:9-10; 12:12: Phil 4:1 (pagdarasal at pagpapasalamat, at pagbanggit ng ibang Simbahan sa kanyang {San Pablo} panalangin ng tuloy-tuloy [incessantly])
• Ne 1:4-6; Ps 141:5 (Ang paggamit ng singular ‘prayer’ sa halip na ‘prayers’ ay nagpapahiwatig na ang panalangin ay iisa lamang at ito’y makailang ulit sinasambit)
• Ps 34:1; 35:28; 71:6; 33:9; 113:3 (Ang pagpupugay o pagbibigay papuri sa Diyos ay patuloy na gagawin magpakailanman)
• I Th 5:17 (manalangin ng walang tigil)


Kung tutuosin, kahit ang mismong mga kapatid nating Protestante ang tatanongin kung ano ba para sa kanila ang kahulugan ng vain repetitions ay kahit sila ma’y hindi nagkakasundo sa intepretasyon nito. Ayon kay Eric Stoutz,[50] kahit sa New Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible na ginamit na reperensya ang Authorized Version (KJV) bilang source text ay nagsasabing ang salitang “vain” sa Matthew 6:7 ay hindi matatagpuan sa Greek text. Kung ganuon, ano ba para sa kanila ang hinahatulan sa talata pag-sinabing vain? Ito ba’y ang mismong ‘repetitions,’ ‘meaningless repetitions,’ o ‘superstitious repetitions’? Ang ilang halimbawang mababasa dito ay galing sa librong Vain Repetitions, or the Protestant meaning of Batta na isinulat ni Rev. Sheahan,[51] at ang ilan ay mula naman sa mga naging intepretasyon ng mga Protestante na mababasa sa internet.

Ayon kay Rosenmuller: “Do not repeat the same words often. BATTA means to say the same thing very often.”

Ayon kay Grotius: “To repeat the word (Ecclus. 7:15) is the same thing that is here called BATTA.”

Ayon kay Beza: “In praying do not babble the same thing as the heathen.”

Ayon kay Gualperious: “BATTA means to often repeat the same word.”

Ayon sa Vincent's Word Studies “... to repeat the same formula many times...”​

Ngunit gaya ng nabanggit natin kanina, sa susunod na mga halimbawa makikita ang pagsalungat sa mga naunang intepretasyon na nagmula rin sa kanila. Pansinin ninyo ang kanilang paliwanag,

Ayon kay Cook: “The precept is not directed against the frequent repetition of earnest prayer. Our Lord's own example sanctions the use of long and repeated prayers.”

Muli, ayon kay Cook: “The precept is not against the frequent repetition of earnest prayer, but against the superstitious repetition of a form in the hope of being better heard by God, which is the point of Elijah's taunt, etc.”

Mula sa Gray, Bib. Museum sa margin nito: “It is not repetition but vain repetition, empty of heart and devoid of hope that is here rebuked.”

Ayon sa Geneva Study Bible: “Long prayers are not condemned, but vain, needless, and superstitious ones.”

Ayon sa People's New Testament: “What is forbidden is not much praying, nor praying in the same words (the Lord did both), but making the number of prayers, length of prayers, or time spent in praying, a point of observance and of merit.”​

Ang naunang halimbawa ay nagsasabing na ang hinatulan ay ang mismong repetitions, habang ang kasunod naman ay nagsasabing hindi ang repetitions kundi sa ibang kadahilanan tulad ng numbers of prayers; superstitions; length of prayers; time in prayers: mayroon din ibang naniniwala na ang synonymous names ang kinundena o hinatulan ni Hesus (De Beausobre & Lenfant) sa teksto. Minsan nakakalungkot isipin na kahit maliwanag na ipinakita ang salu-salungat na intepretasyon, patuloy pa rin nilang binibigyan katwiran na ito ang tuon ng paghatol ni JesuCristo. At para magawang maakusahan ang relihiyong Iglesia Katolika na gumagaya sa gawi ng mga pagano ay tahasan parin ipinagpipilitan ng ilang Protestante na ang pagsambit anila ng Ama Namin (Our Father)[52], Aba Ginoong Maria (Hail Mary), Luwalhati (Glory Be!) ng makailang ulit ay vain repetitions.

The chanting of the Roman Catholic Rosary is VAIN REPETITION!!! It is exactly what God hates. God is not impressed with such empty and meaningless prayers.[?] Some Catholics try to justify vain repetitious prayers with Scriptures such as Matthew 26:44, "And he left them, and went away again, and prayed the third time, saying the same words." But, asking God three times for the same thing, is very different than mumbling the same dead words (the Rosary) over and over for a lifetime.
- David J. Stewart, Vain Repetitions refuted

“...to repeat the same formula many times, as the worshippers of Baal and of Diana of Ephesus (1 Kings 18:26; Acts 19:34) and the Romanists with their paternosters and aves.”
- Vincent's Word Studies

“In the Church of Rome, not only is it carried to a shameless extent, but, as Tholuck justly observes, the very prayer which our Lord gave as an antidote to vain repetitions is the most abused to this superstitious end...”
- Jamieson-Fausset-Brown Bible Commentary​

Subalit, gaya ng naipakita na sa simula’t simula palang, hindi ang paulit-ulit na salita sa panalangin ang kinundena ng Panginoon kundi ang mahabang panalangin na puno ng kaimpokritohan. Maituturing na hindi makatarungan na akusahan nalang ang Iglesia Katolika patungkol sa paggamit nito ng panalangin,hal. sa rosaryo, isa lamang palatandaan ito ng hindi buhat sa pag-aaral sa nasabing teksto kundi dulot ito ng pagkamuhi ng ilang Protestante sa paniniwala't debosyon ng lumang simbahan. At sa huli, wala rin naman ito sa estraktura ng panalangin (o dasal); gaano man kahaba o kaikli, o inuulit-ulit ang dasal hangga’t ito’y taos pusong isinasagawa ng isang tao, ito’y magdudugtong sa kanya sa malalim na pakikipagrelasyon sa Diyos, at ito ang dasal na masasabing katanggap-tanggap (Abelson 1969, p. 325). Palagi nating tandaan na sa tuwing tayo’y mananalanging o magdarasal kailangan padin na dumepende tayo sa Kanya (6:8, 32 {Vermes 1993, p155}), sa ganitong paraan mapapanatili natin ang presensya Niya bilang isang Ama na handang magbigay sa Kanyang anak ng bawat pangangailangan nito. [53]

 

[Diego_99]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

________________________


1 “Use not vain repetitions is a paraphrase and gloss but not a version, giving probably the sense but not the form of the original…” (Alexander, J. A., The Gospel According to Matthew Explained, p. 170.)
2 W. E. Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, 4 vols. in 1, Westwood: Fleming H. Revell, 1966, III, p.281.
3 Salin ng TPV NT (1995): “Sa pananalangin ninyo’y huwag kayong gagamit ng napakaraming salita, gaya ng mga Hentil. Ang akala nila’y pakikinggan sila ng Diyos dahil sa dami ng kanilang salita.”
4 “(Christ) uses two words (Batta-logia and Poly-logia) but they have the same meaning.” (John Calvin, Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA by Rev. Joseph Sheahan, The Cathedral Association, 1901, p. 13)
5 “The explanation of its (Batta-logia) meaning is furnished by the expression much speaking, Poly-logia, which follows!” (Lange, J. P., D.D, Commentary on the Holy Scriptures, Critical, Doctrinal and Homilectical (edited by Philipp Schaff), p. 128)
6 “Batta . . . the same thing which is subsequently called Poly” (Meyer, H. A. W, Th. D., Critical and Exegetical Handbook of the Gospel of Matthew)
7 Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with the assistance of. Roderick McKenzie), Oxford. Clarendon Press. 1940.
8 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, pp. 64, 66.
9 Abott, E. A., The Fourfold Gospel: the Founding of the New Kingdom Or Life Reached Through Death, Cambridge: University Press, 1917, p. 233.
10 May binigay namang suwestiyon ang Greek scholar na si Prof. Edward Hussey (ng Oxford) kung bakit wala ito sa mga sinaunang literatura ng Gresya (liban nalang kay Simplicius): “... the absence of the word from Greek literature may indicate either that it had already become archaic by the period of the earliest surviving literature, or that it was felt to be an undignified or slang word.” (Wollock, J. L., The Noblest Animate Motion: speech, physiology and medicine in pre-Cartesian linguistic thought, p. 156)
11 Para kay Simplicius, ang Battalogia ay katumbas ng salitang πολυλογια (much speaking). (Tholuck, A., Commentary on the Sermon on the Mount (trans. by Lundin Brown), T. & T. Clark Publishing, p. 308)
12 Sa aking ginawang pagsasaliksik, ang pangalang Battus ay nangangahulugang ‘King’ sa salitang Libyan at hindi dahil sa tinawag siya ng Orakulo ng Delphi na Battus na ang ibig sabihin na agad ay ‘stammerer.’ Bago natin ito tanggapin, dapat munang maisaalang-alang ang kahalagahan ng mga sumusunod: (1) Ang mismong sinabi ni Herodotus patungkol ibig sabihin ng salitang “Battus” ay King. (Herod. IV. ch. 155. ); (2) ang estado ni Pythia bilang orakulo at ang kahulugan ng salitang ito. Ang kahulugan ng orakulo ayon sa Wikipedia ay “a person or agency considered to be a source of wise counsel or prophetic predictions or precognition of the future, inspired by the gods.” Ang trabaho ng isang orakulo ay maybigay ng prediksyon, tumayong kinatawan ng mga diyos/a at magbigay payo hinggil sa mga sumusunod “political impact, war, duty, crime, laws—even personal issues.” (Mababasa sa ibaba ang punto ng ipinunta ni Battus sa Delphi at kung anong naging propesiya sa kanya); (3) Aristotle ang kanyang totoong pangalan at hindi Battus. (Callimachus, Hymn. ad Apoll. 75; Heraclides Pontius, fr. iv; Eusebius, Chron. Can. ii, p. 320) (4) ang katawagang ng mga nagiging Hari ng Libya pagkatapos ni Battus I ay “Battus II, Battus III, Battus IV … .” Gaya ng aking ipinunto dito, kahalintulad din ang naging opinyon ni Rawlinson sa kanyang librong The History of Herodotus (p. 106),

“At Thera, Polymnestus, one of the chief citizens of the place, took Phronima to be his concubine. The fruit of this union was a son, who stammered and had a lisp in his speech. According to Cyrenaens and Thereans the name given to the boy was Battus: in my opinion, however, he was called at the first something else, and only got the name Battus after arrival in Libya, assuming it either in consequence of the words addressed to him by the Delphian oracle, or on account of the office when held. For, in the Libyan tounge, the word “Battus” means “a king.” And this, I think, was the reason the Pythoness addressed him as she did: she he was to be king in Libya, and so she used the Libyan word in speaking to him. For after he had grown to man's estate, he made journey to Delphi, to consult the oracle about his voice; when upon his putting his question, the Pythoness thus replied to him: -

Battus, thou cames to ask of thy voice; but Phoebus Apollo
Bids thee establish a city in Libya, abounding in fleeces;

which was as if she had said in her own tounge, “King, thou camest to ask of thy voice.” Then he replied, “Mighty lord, I did indeed come hither to consult thee about my voice, but thou speakest to me of quite other matters, bidding me colonise Libya - an impossible thing! What power have I? What followers?” Thus he spake, but he did not persuade the Pythoness to give him any other response; so when he found that she persisted in former answer, he left her speaking, and set out on his return to Thera.”​

13 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, pp. 72-73.
14 Ibid., 70-71; “… can be classed as 'much speaking'” (Orr, James, M.A., D.D., General Editor, Repetitions, International Standard Bible Encyclopedia)
15 Ibid., 70-71; A shepherd of Neleus, who saw Hermes driving away the cattle he had stolen from Apollo. The god promised to reward him if he would not betray what he had seen. Battus promised on oath to keep the secret; but as Hermes mistrusted him nevertheless, he assumed a different appearance, returned to Battus, and promised him a handsome present, if he would tell him who had stolen the cattle of Apollo. The shepherd was tempted, and related all he knew, whereupon Hermes touched him with his staff, and changed him into a stone. (Ovid, Met. ii. 688, &c.; Anton. Lib. 22.); A countryman changed by Mercury into a flint (touchstone, the ‘informer’). (Bk II:676-701, Mercury, Battus and the stolen cattle)
16 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, p. 71.
17 Ibid., 71
18 Ibid., 17
19 Ayon kay Tholuck, “… the large majority of the translations take battalogia in the sense of πολυλογια….. Almost all the commentators also restrict the meaning to much speaking in prayer.” (Tholuck, p. 310)
20 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, p. 16.
21 Ibid., 16
22 Ibid.
23 Ibid., 21-22
24 Ibid., 21
25 Ayon kay Tholuck, hindi natin dapat isipin na ang talata sa Mt 6: 7, 8, ay hiwalay sa konteksto ng Matthew 23: 14, kung saan ang paggamit ng mahabang panalangin ay gawi na ng mga mapagkunwaring Pariseo para isipin ng mga taong makakakita na sila’y banal. (Tignan ang Introduction, p. 26, sa kanyang Commentary on the Sermon on the Mount, salin ni Lundin Brown); Sa Codex Vaticanus, ang tinutukoy sa Mateo 6, v. 7 ay υποκριται ('hypocrites') imbes na εθνικοι ('gentiles') na ginamit naman sa Codex Sinaiticus. Kung susuriin mabuti ang kabuan ng Mateo 6, makikita na simula sa vv. 2-6 at vv. 16-18 ang tinutukoy ni Hesus ay ang mga Impokrito, tangin sa vv. 7-15 lamang ito naiba.
26 Tholuck, F. A., Commentary on the Sermon on the Mount (trans. by Lundin Brown), T. & T. Clark Publishing, p. 308.
27 Ibid., 312: Ayon kay Rabbi Chanina, “He who makes his prayer long, is sure to receive something.” (Gemara, Berachoth, fol 32. 2)
28 Ayon kay Pirke Aboth, ang “Rabbinical Pharisaism after the destruction of the Temple in 70 A.D., differs largely from the Pharisaism before that date” (mula sa sipi ng librong The Effect of the Fall of Jerusalem upon the Character of the Pharisees ni Rabbi Travers Herford, p. 7.
29 Davies and Allison, Matthew, 3:261)
30 “Matthew’s and Mark’s Pharisees” mula sa In Quest of the Historical Pharisees (edited by Jacob Neusner and Bruce D. Chilton), Baylor University Press, p. 105.
31 Sa puntong ito, hindi ko nilalahat ang mga Pariseo, sapagka’t may ilan din sa kanila ang talagang sumusunod sa utos ng Diyos. Tandaan natin na mayroon mga mabubuting Pariseo na nabanggit sa Bibliya. Ang ilan sa kanila’y sina Simeon, Zacharias, Gamaliel at Paul.
32 Tholuck, F. A., Commentary on the Sermon on the Mount, trans. by Lundin Brown, p. 312, T. & T. Clark Publishing.; Rabbi Chiyya bar Abba said in the name of Rabbi Yochanan: If one prays long and looks for the fulfillment of his prayer, in the end he will have vexation of heart, as it says: “Hope deferred makes the heart sick” (Mishlei 13:12). – Mula sa sipi ng Jewish Values in a Changing World, Lecture #1b: The Fear of God in our time: Part 2 of 2, ni Harav Yehuda Amital zt"l
33 Buxtorf, Flor. p. 281.
34 Patrick et al, “On the Gospel of Matthew” mula sa A Critical Commentary and Paraphrase of the Old and New Testament and the Apocrypha (corr. by Rev. J. R. Pitman, M.A., vol. V), p.83.
35 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, p. 43.
36 Ibid.
37 Ibid., 42
38 Marcus Porcius Cato, On Agriculture (trans. William Davis Hooper), Cambridge: Harvard University Press, 1979, p. 123.
39 Para matawag ang isang partikular na diyos/a at mapasunod ito sa kagustuhan ng mananampalatayang Romano at Griyego, ang paggamit ng tamang pananalita ay napakaimportanteng sangkap ng kanilang panalangin. (Tignan ang mga ss: Cicero, On the Nature of the Gods 2.4.I0-II; Pliny, Natural History 28.3.II: Religions of the Ancient World by Sarah Iles Johnston, p.366); Para sa ating mga Kristyano, ang panalangin (o dasal) ay kinakailangan isagawa ng bukal sa puso at may malinaw na kaisipan, at hindi bilang isang ‘lip service.’
40 Toledo, J., “Controlling the Gods,” Egyptian Magic: The Forbidden Secret of Ancient Egypt, Astrolog Publishing House Ltd. 2004, p. 30.
41 Larry J. Alderink and Luther H. Martin, “Prayer in Greco-Roman Religions,” in Prayer mula sa Alexander to Constantine: A critical anthology (ed. Mark Kiley et al.; London, Routledge, 1997), p. 123.
42 Ibid., 124
43 Grant, F. C. (Professor of Biblical Theology Union Theological Seminary), “Prayer,” Encyclopedia Americana, 1973. (Tignan din ang Orphic Hymn 49, to Ipta, lines 4–6)
44 Ayon kay Cicero, tangin ang mga bagay na makakapagbigay kaligtasan, kakikilanlan, kayaman atbp, ang laging hinihiling ng mga sinaunang paganong Romano at Griyego sa kanilang mga diyos. (De Nat. Deor, ii. 36)
45 Davis, William Stearns, The Temples and Gods of Athens: Greek Prayers, 1910.
46 Ang paganong manunula na si Cicero ay naniniwala na ang Diyos ay hindi omniscient: ‘that he did not think that God himself could know things casual and fortuitous’ (Alcib. 2. p. 453. B.C.; tignan din ang Memorab. Lib, I. 571)
47 “You do not pray in order to teach God your wants, but to move Him, that you may become His friend by the importunity of your applications to Him that you may be humbled, that you may be reminded of your sins.” (St. Chrysostom, Catena Aurea)
48 Pero hindi ibig sabihin nito na lahat ng kanilang panalangin o dasal ay inuulit-ulit. Ito ang ilan pang halimbawa mula sa panalangin ni Chryses sa Iliad 1.37–42

Hearken to me, silver-bowed, who have stood over Chryse
and holy Cilla, and rule Tenedos mightily,
Smintheus! If ever I roofed over your lovely temple
or if ever I burnt for you the fatty thighs
of oxen or goats, grant this my wish:
may the Danaans pay for my tears with your weapons!​

At mula naman sa Homeric Hymn 16, to Asclepius,

Healer of diseases Asclepius I begin to sing,
Son of Apollo whom divine Coronis bore
On the Dotian Plain, daughter of King Phlegyas,
A great joy to men, a soother of evil pains.
So hail (chaire!), you too, Lord! I pray to you in song.​

Minsan para lang mapatunayan na mahilig ang mga pagano sa pag-ulit-ulit (repetitions) sa lalo na sa kanilang panalangin (o dasal) ginagamit ng mga Protestante ang impormasyon na galing sa maalam na Grotius na nagsipi ng sinulat ni Terence mula sa kanyang Heautontimorumenos. Sabi dito:

Ohe! jam decine Deos, uxor, gratulando Obtundere,
Tuam esse inventam gnatam: nisi illos ex Tuo Ingenio judicas,
Ut nil credas Intelligere,
nisi idem Dictum Sit Centies​

“Hold now, do, wife, leave off dinning the gods with thanksgivings that your daughter has been discovered unless you judge of them by your own disposition, and think that they understand nothing unless the same thing has been told them a hundred times.” (Heauton. Act. V. Sec. I. Lit. [Trans., by Henry Thomas Reilly, B. A]). Ayon kay Grotius, ang pagsabi daw ng salita ng mahigit isang daan beses ang s’yang ibig sabihin ng salitang Battalogein. Pero, gaya nga ng naipakita natin hindi ito ang ibig sabihin nito. Para maunawaan ito, susundan natin ang ginawang paliwanag ni Rev. Sheahan (Vain Repetitions, pp. 76-77) patungkol sa sinulat ni Terence at bigyan paliwanag narin ang sinabi ni Grotius, ngunit ang ipapakita ko nalang dito ay ang mismong buod nito.

Towards the end of this elegant little soliloquy, Chremes enters ; he is supposed to be talking to his wife, whom he is just leaving, and who is supposed to be behind the curtains ; just as Menedemus finishes, he enters, saying to his wife within :

“Hold now, do, wife, leave off dinning the gods with, thanksgivings that your daughter has been discovered ; unless you judge of them by your own disposition, and think that they understand nothing, unless the same thing has been told them a hundred times.

But in the meantime, why does my son linger there so long with Syrus?

Menedemus catches these last words and asks :

MEN. “What persons do you say are lingering?

Chremes hearing himself addressed and seeing Menedemus, says:

CHREM. “Ha! Menedemus, you have come opportunely. Tell me, have you told Clinia what I said?”

And then the dialogue between the two goes on.

When Sostrata found that her husband Chremes tolerated their daughter's return, it was quite natural for her sometimes to give expression to her joy and gratitude, even in Chremes’ presence, by saying: the gods be praised for our daughter's return. A hard hearted irascible crank like Chremes might tolerate such an expression once, possibly twice, but the next time he heard it Sostrata would be likely to be notified in his polite way of speaking, to have no more to say on that subject.

Sostrata evidently said "Thank the gods" once too often to suit Chremes, and got the rebuke that served to get Chremes on the stage -again, and which introduces is dialogue with Menedemus in a natural manner. And this is the best proofs Protestants can find in pagan literature to prop up their views about pagan repetition. Now how many times did Sostrata say:

“Thank the gods, my daughter is home again?” (Or whatever expression she used?) From the line in Terence, can we infer that she said it more than three or four times? Just ask someone with a snappish irascible nature like Chremes to do something two or three times and see what he will say: How many times are you going to ask me? Do you think I'm deaf? And that you’ve got to ask me a hundred times? Few persons of ordinary common sense will take the exaggerated expressions of ugly, angry people, literally.

Next, Chremes and Sostrata were both pagans; which of the two best represent pagan customs? Sostrata several times thanks the gods, Chremes reproves her for it and says implicitly: Once is enough to tell the gods a thing, do you think they are as stupid as yourself so that they understand nothing unless they are told it a hundred times?

What is astonishing is that just after giving the quotation from Terence, he gives another quotation which opposes and neutralizes the first. Against this custom (which he imagines to exist amongst the pagans, but which did not), he alleges a quotation from Plautus: “Let divine worship be done with few words,” and he also gives other quotations from pagan writers which contain nothing at all of repetition…”​

49 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, p. 39.
50 “Not in Vain Repetition and the Rosary” mula sa artikulong isinulat ni Eric Stoutz.
51 Sheahan, J., Vain Repetition or The Protestant meaning of BATTA, The Cathedral Association, 1901, pp. 81-83.
52 Nicholas Ayo, The Lord's Prayer: A Survey Theological and Literary, p. 208.

"The Lord's Prayer is a repetitious prayer. It is so not only because we repeat its words so many times in a lifetime, but also because it says only one thing. Let the father be Abba; may God be God. We have seen how receiving forgiveness. Forgiveness is not two separate motions. We can receive it or we can give it. Forgiveness is like two-side coin. It is never so thin that there is no other side. To the extent that I have received forgiveness I find myself giving it. And similarly with all of the petitions of the Paternoster. When the Father's name is hallowed, it is we who have grown eyes to see the awesome God. When the kingdom comes, it is we who rejoice to be this members. When the divine will is done on earth, it is our heart that has been converted to appreciate what God has done in us. We receive our daily bread as gift from God only to the extent that we are giving our days as the gift of ourselves to feed others. When God delivers us from evil, we find that we have already begun to deliver ourselves and those in our care from the evil that we deplore.​

53 Craig S. Keener, The Gospel of Matthew: A Socio-Rhetorical Commentary, p. 219.




Pax Christi
Diego

 

[goda]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

Hello sir goda.

Tanong ko lang po, bakit po yung Tagalog na salin po ang pinagbabasihan mo po, kung yung mismo pong ibinigay ko na po’y hango dun sa Hebrew at Greek (LXX). Ang Heb. 11:21[1] ay batay po sa Gn 47:31b; kung saan yung salitang Hebrew na מטּה / 'miTTah' (bed) ay maaring maling naisalin na מטּה / 'maTTeh' (staff), dahil narin po sa pagpapalit nito ng vowel. Ngayon po sa Gn 47:31b yung salita pong וַיִּשְׁתַּ֥חוּ ay ibinigay po sa Septuagint ('Και προσεκυνησεν Ισραηλ επι το ακρον της ῥαβδου αυτου·') bilang 'bowed down', habang sa Hebrew nga'y tumutukoy po ito sa salitang, 'worshiped.' Kaya po, wala pong mali kung gamitin man po ang salitang 'paggalang', o hindi kaya'y ang 'pagsamba' dahil parehas lamang po na שָׁחָה ito at isa ito sa mga katumbas na salita. Balikan po natin ang Gn 47:31b, ang ginamit po na salin o bersyon ng mga apostol ay ang LXX (Blackburn: 70-71; Buck: 550; Hengel: 108), kahit si Paul (na kinikilala ng ilan na may akda nito) po ay ito ang ginamit (Tilling: 2012; Hogeterp: 2006; Kraus, Wooden: 2006). Kaya kung base po ito sa Greek, wala po akong nakikita na mali para hindi ito maisalin na tulad ng, Jacob, "worshiped [the tip of] his staff." (Augustine, Quaest. in Gen. q. 162; tignan din ang Syrian translation; Procopius Gazaerus; Theodoret, Gen. q. 108; Gregory the Theologian) Isa pa po sa dapat tignan dito ay kung saan nanggaling o makikita sa Heb. 11:21 po yung salitang 'nakatangan / leaning' kung yung ἄκρον ay hindi po ganiito ang kahulugan, at wala po mismo sa Greek text. (Cf. Mt 24:31; Mk 13:27; Lk 16:24) Pati, ang binibigyan ko po ng hermeneutics (o interpretasyon) ay yung sa Gn 47:31b at hindi po yung sa Heb. 11:21, kaya po inilagay ko rin yung "cf" (meaning ‘compare’) para sa paghahambing lang po.

Kung binasa mo po kung ano yung mga sinabi nung mga Ama ng Simbahan (Church Fathers) po dun sa unang sagot ko po sa'yo, mababasa mo po dun na yung imahe ay isang representasyon nung orihinal (Sermon on the Son, ii), at bilang representasyon, ipinaliwanag po ito ni St. Basil ng ganito,

"It does not follow that there are two kings because we speak of a king and a king’s image. The authority is not split nor is the glory divided. The sovereignty and power to the authority which we are subject is one, just as the glory we ascribe thereto is not plural but one; for the honor paid to the image passes to the prototype." (The Holy Spirit, 18, 45; tignan din ang On Martyrs Balaam, or. 1.53)​

Sa Thailand po, ang imahe ng Hari nila, si Bhumibol Adulyadej ay kanilang binibigyang paggalang / respeto at pagkilala (veneration, 'douleia') hindi po ibig sabihin nito'y kanila na itong sinasamba (worship in adoration, 'latria') kapag sila'y lumuluhod (o yumuyukod) dito.

Hindi mo po ba kinukunsedera ang oral tradition na mula sa mga Ama ng Simbahan na ibinigay ko po? Kung ganon po, bakit mo po ginagamit yung libro (scriptures) na sila ang nagbuo at naging basehan sa pagiging kanonisado nito. (See Easter letters)

Salamat po. Pasenya na po kung natagalan magreply marami pong trabaho sa'min ngayon.

_________________

1 Dito po, si Paul ang kinikilalang author ng Hebrews, dahil ito po'y binigyang patotoo nila Ss. Clement of Alexandria (Ecclesiastical History, Bk. V), Jerome at Augustine of Hippo (Lane, William L. Hebrews 1-8 mula sa Word Biblical Commentary, Vol. 47A. Dallas, TX: Word Books, 1991, cliv). Gayunpaman, marami narin pong scholars ang naniniwala na hindi n'ya ito sinulat (Guthrie: 1976; Attridge; Wallace; Heard: 1950), bagkus ito'y hindi mula sa mga apostol. (Attridge)

Hi Diego!

Hindi po sa tagalog version LAMANG ang pinag babasihan ko.

Tignan mo po itong mga iba't ibang translation patungkol sa

HEBREWS 11:21

http://bible.cc/hebrews/11-21.htm

Kahit saan po natin tignan yung DIWA po ng TALATA ay hindi PAGLUHOD SA TUNGKOD. Malinaw po ba?

Sige tignan mo muna...

Alam mo diego tama po yung mga binibigay mong mga meaning ng WORD kinukuha mo pa ito sa greek translation... wala po tayung pagtatalo doon.

NGUNIT,

hindi mo po nakukuha ang DIWA po o ang tamang KAHULUGAN NG TALATA.

Magkaiba po kasi yung alam mo ang WORD kahit tumingin ka pa sa GREEK translation kung IBA NAMAN ANG MEANING KUNG TITIGNAN NATIN ANG BUONG TALATA.

Gets mo ba?

UULITIN KO YUNG SINABI KO:

"hindi po siya sumamba o nagbigay galang sa tungkod niya"

kundi ang SINAMBA NIYA DOON ay ang Diyos.

Nakikita ko sayo marami kang alam sa HISTORY kaso wala kang alam sa Word of God (bible) para kang pariseo nagbabasa ng bible ngunit hindi nila nalaman ang MYSTERY ng bible w/c is Jesus Christ kahit pa sila ang TAGAPAGTURO ng OLD TESTAMENT. Binubulag ka ng kaalaman mo sa HISTORY at COMMENTARIES kaya hindi mo makita ang kasagutan na nasa biblya.

again opinion lamang po.

PAGALANG pwedeng gamitin kapalit ng:

PAGSAMBA tama ba ayon sa sinabi mo?

Ayon sa TALATA: "PAGALANG"
Ayon sa HEBREW: "PAGSAMBA"

kaya nga po kayo ay sumasaba sa REBULTO kasi ginagalang(SINASAMBA) niyo. Lumuluhod kayo kasi simbolo ito ng pag galang.

oo sa puso nyo hindi nyo SINASAMBA kundi NIRERESPETO o GINAGALANG...

PERO THE WAY NA GINAGAWA NYO NAG PAPAKITA NG PAGSAMBA KAHIT SA PUSO NYO HINDI NIYO SINASAMBA.

AT YAN PO ANG DIWA NG IDOLATRY!

P.S.

kahit po bata ang ipa INTERPRET mo sasabihin niya: hindi sa tungkod lumuhod si jacob para bigyan niya ng GALANG or SAMBAHIN.

 

[Diego_99]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo domingo church.maputi . t

Hi Diego!

Hindi po sa tagalog version LAMANG ang pinag babasihan ko.

Tignan mo po itong mga iba't ibang translation patungkol sa

HEBREWS 11:21

http://bible.cc/hebrews/11-21.htm

Kahit saan po natin tignan yung DIWA po ng TALATA ay hindi PAGLUHOD SA TUNGKOD. Malinaw po ba?

Sige tignan mo muna...

Alam mo diego tama po yung mga binibigay mong mga meaning ng WORD kinukuha mo pa ito sa greek translation... wala po tayung pagtatalo doon.

NGUNIT,

hindi mo po nakukuha ang DIWA po o ang tamang KAHULUGAN NG TALATA.

Magkaiba po kasi yung alam mo ang WORD kahit tumingin ka pa sa GREEK translation kung IBA NAMAN ANG MEANING KUNG TITIGNAN NATIN ANG BUONG TALATA.

Gets mo ba?

UULITIN KO YUNG SINABI KO:

"hindi po siya sumamba o nagbigay galang sa tungkod niya"

kundi ang SINAMBA NIYA DOON ay ang Diyos.

Hello po sir goda.


Sa totoo lamang po, napaliwanag ko na po yung patungkol dito, at gaya po ng sabi ko po nun, wala po yung salitang 'nakatangan / leaning' sa Hebrew (Gn 47:31, patignan po muli yung patungkol sa מטּה / 'miTTah' (bed) at מטּה / 'maTTeh'), dahil ipinasok lang po yun (Allen 2012: 558) sa LXX; at yung Greek text po na ἄκρον (noun - accusative singular neuter) ang kahulugan po nito batay sa mga Greek lexicon(s) ay ang sumusunod:

Thayer's Greek-English lexicon of the New Testament

ἄκρος, , (ἀκή point (see ἀκμή)) (from Homer down), highest, extreme; τό ἄκρον the topmost point, the extremity (cf. Buttmann, 94 (82)): Luke 16:24; Hebrews 11:21 (see προσκυνέω, a. at the end); ἄκρα, ἄκρον γῆς, οὐρανοῦ, the farthest bounds, uttermost parts, end, of the earth, of heaven: Matthew 24:31; Mark 13:27; cf. Deuteronomy 4:32; Deuteronomy 28:64; Isaiah 13:5; Jeremiah 12:12.​

A New Greek and English lexicon to the New Testament

​

Strong's Exhaustive Concordance to the Bible

tip, top, highest point

Neuter of an adjective probably akin to the base of akmen; the extremity -- one end... Other, tip, top, uttermost participle​

At sa kaparehas pong kahulugan sa ilan pa pong Greek lexicons tulad ng Schrevelius' Greek lexicon (p. 20), A New Greek and English lexicon; principally on the plan of the Greek and German lexicon of Schneider (p. 53), A Lexicon of the Greek language (p. 26), A Greek-English school lexicon (p. 24), etc.

Gaya po ng nabasa mo po sa itaas, ang Greek ἄκρον po ay nangangahulugan bilang tip, top, highest point, farthest end, end, extremity (Cf. Mt 24:31; Mk 13:27; Lk 16:24). Ngayon po, wala pong ni isang Greek lexicon ang magsasabi pong ang salitang ἄκρον (ἄκρος) ay tumutukoy sa 'nakatangan' o 'leaning', kung meron ka pong alam, pwede mo pong ilagay po dito. Kung mamarapatin mo rin po at hindi po ikakasakit ng damdamin mo; matatawag po na isang korapsyon ng teksto yung nangyari po dun sa salin ng Protestante sa Heb. 11:21. (Haydock's)

Parang hindi naman rin po pala tayo nagkakalayo ng interpretasyon po. Bale ang sinasabi ko po, simula pa po sa umpisa 'kong pagpaskil, ay yung pagsamba ay ginawa sa tungkod bilang representasyon nung isinasalarawan nito, ang Diyos (kay Cristo o maaring yung sa katuparan ng propesiya kay Joseph; tignan ang Arthur Clarke's commentary, Gill's Exposition, Vincent's Word Studies, Geneva Study Bible).

Ganun din po ang pakahulugan sa imahen

"It does not follow that there are two kings because we speak of a king and a king’s image. The authority is not split nor is the glory divided. The sovereignty and power to the authority which we are subject is one, just as the glory we ascribe thereto is not plural but one; for the honor paid to the image passes to the prototype." (The Holy Spirit, 18, 45; tignan din ang On Martyrs Balaam, or. 1.53)​

At dahil yung Diyos po (maari) ang nirerepresenta nung tungkod, kaya yung absoluta cultus (absolute worship) ay pumupunta o dumidiretso po sa Kanya at hindi dun sa tungkod.

Nakikita ko sayo marami kang alam sa HISTORY kaso wala kang alam sa Word of God (bible) para kang pariseo nagbabasa ng bible ngunit hindi nila nalaman ang MYSTERY ng bible w/c is Jesus Christ kahit pa sila ang TAGAPAGTURO ng OLD TESTAMENT. Binubulag ka ng kaalaman mo sa HISTORY at COMMENTARIES kaya hindi mo makita ang kasagutan na nasa biblya.

Limitado lang din po ang alam ko po sir goda; malaking tulong po itong pagpapalitan po natin ng mga pananaw po. Bilang mas nakakaalam po sa katuruan ng Panginoong JesuCristo, ikaw po yun, malaking tulong po ang ginagawa mo pong pagbabahagi po. At nagpapasalamat po ako dito, sayo sir goda.

PAGALANG pwedeng gamitin kapalit ng:

PAGSAMBA tama ba ayon sa sinabi mo?

Opo, pwede po, pero nakadepende po ito kung paano ginamit yung salita sa gustong tukuyin nung teksto, dahil iisa lang rin po kasi yung ugat po nito sa Hebrew at yun po ay yung "שָׁחָה". Gayunpaman, marami rin pong salita na ginamit sa OT at NT na tumutukoy sa pagyukod (o pagluhod, II Kgs 5:18) ang hindi nangangahulugan na magkaparehas na po sa kabuoan. Maaring tumutukoy po ito sa pagsamba ('worship in adoration') at maari ring sa pagsamba/pamimitagan ('worship in veneration/ respect/ honor').

kaya nga po kayo ay sumasaba sa REBULTO kasi ginagalang(SINASAMBA) niyo. Lumuluhod kayo kasi simbolo ito ng pag galang.

oo sa puso nyo hindi nyo SINASAMBA kundi NIRERESPETO o GINAGALANG...

PERO THE WAY NA GINAGAWA NYO NAG PAPAKITA NG PAGSAMBA KAHIT SA PUSO NYO HINDI NIYO SINASAMBA.

AT YAN PO ANG DIWA NG IDOLATRY!

Ganito nalang po, siguro po makakatulong kung iyo pong ibibigay ang kahulugan ng pagsamba sa dalawang bahagi ng panahon na ginamit ang salitang "worship" (OE. weorþscipe) sa Ingles. Ang salitang pagsamba po kasi sa Tagalog ay ginagamit na po sa modernong kahulugan nito sa Ingles (Modern English[1]) ng worship, at naaalis na po yung isa pang kahulugan nito na base naman sa makalumang esensya nang panahong iyon (Olde English / Anglo-Saxon[2]). Dahil kung titignan mo po ang salitang worship sa Old-sense English, ang salita pong ito ay hindi lamang tumutukoy sa pagsamba sa Diyos (adoration/ latria), kundi maging sa tao at bagay (veneration / dulia; tignan ang Nathaniel Hawthorne’s The Scarlet Letter). Alam mo po ba na isa po ito sa titulong ginagamit noon ng mga Protestante at nang mga taong nasa mataas na katungkulan, hal. "the Worshipful (kaw na po bahalang maglagay po ng pangalan)" (Brandt 1723: 502; Price 1836: 370; Lewis 1718: 2; Soley 2010).

____________________


1 The Modern English period-from 1500 to the present, with the Early Modern English period extending to about 1700.
2 Traditionally 449A.D. – and ending around 1100. The vocabulary of the Old English is likewise different from that modern English. Most of the words were native words, though there were borrowings from the other sources: (1) Norse (2) Latin. More Latin words come into English after the conversion to Christianity.

kahit po bata ang ipa INTERPRET mo sasabihin niya: hindi sa tungkod lumuhod si jacob para bigyan niya ng GALANG or SAMBAHIN.

Hindi naman na po siguro tayo mga bata po.



Pax Christi
Diego

 

[hammer]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

opinion ko lang ha?

nasabi nga sa bible na wag nga sumamba sa anu mang bagay o rebulto na nagrerepresent sa knya.. at agree ako kasi commandments un..

pero tulad ng mga napayapa nating bayani.. HALIMBAWA lang ito..

nagpapatayu sila ng rebulto nito sa kadahilanang pagbibigay ng pasasalamat at pag taas noo sa mga nagawa nila para satin.. itong imahe na to ay nagsisilbing paalala sa mga tao lalo na sa mga bagung henerasyon ngaun..

pansin nio.. ung mga ibang bata indi kilala kung sino ang bayani na to o kung sino si HESUS.. (katoliko sinasabi ko baka lang may mamilosopo.. at aminin natin na mga bagong henerasyon ngaun hindi na sya kilala..)

nagpapatyu sila ng rebulto para sa pagkilala at alaala ng isang namayapa para sa atin..

yung sinsabing rebulto na yan eh hindi naman talga dapat sambahin kundi makita o maimagine lang natin kung sinu ba talga sya..(kahit walang may alam kung anu talga ang tunay na itsura ni hesus).. ito ay ginagamit lang pra sa pagkilala sa knila..

sana nagets nio ung point ko..

ito lang yan eh.. kung wala kang litrato ng mukha mu.. at lumipas ang araw.. panu ieexplain ng mga apo mu sa apo nila na magiging apo pa ng mga apo nila.. kung sino ka at anung itsura mu..

yun lang naman un guys.. salamat..

 

[spidermike2323]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

Ts.. sa SABUNGAN makaka kita ka ng maraming kristo sari sari ...

 

[evilmerodac]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

Thou shalt not make unto thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the water under the earth: Thou shalt not bow down thyself to them, nor serve them: for I the Lord thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me; And shewing mercy unto thousands of them that love me, and keep my commandments. (Exodus 20:4-6)

NAPAKALIWANAG JAN OH, NASA BIBLIYA DIN NG PARE NIO YAN NA WAG SUMAMBA NG MGA REBULTO!

exaggerated na lang yang tanong nayan

REBULTO BA ANG MAGLILIGTAS AT MAGMIMILAGRO SAINYONG KALULUWA O ANG PANGINOONG DIYOS MISMO?

DIRECT QUESTION TO ENLIGHTEN YOU MY FRIENDS

MAY DIYOS TAYONG BUHAY NA NAKADUNGAW SAATIN MULA SA KANYANG TRONO AT SAKANYA LANG DIN TAYO DAPAT TUMINGALA HINDI SA MGA ITIM, PUTI, NAKAKROSS, AT ANUMANG URI PA NG REBULTO DAHIL D YAN ANG MAGLILIGTAS SAINYONG MGA KALULUWA

MAY ISTORYA NGANG:

MAY ISANG MALAKING TIPAK NG PUNONG KAHOY AT GINAWANG REBULTO ANG KALAHATI AT SINAMBA NAMAN NG MGA TAO, NGUNIT ANG KALAHATI NAMAN AY GINAWANG PANGGATONG LAMANG

MAG ISIP ISIP KA KAPATID

exaggerated na yang tanong na yan. dito lang sa pilipinas nauso ang ganyang tanong dahil sa dami ng mga tinayong mga relihiyon dito. itensionaly na paninira nalang yan. matagal ng panahon na nasagot yan simula pa ng panahong ang Kristianismo ay nagsisimulang lumaganap palang. nag debate na ang mga batikang pilosopo dyan kasama na sa napagdebatihan kung si Kristo ay tao o Diyos.
ang sagot nila dyan ay kapalaran lang ang makapagpapatunay dyan ang paghahari ng Diyos ay napapatunayan sa gawa. at anong nangyari? try mo po i search sa google ang Great Roman empire. na may kasaysayan na ang halos buong mundo ay nasakop ng mga romano.
kaya nga kung tungkol sa usapin sa pagsamba sa rebulto kung talagang bawal yan eh di sana noon pa nilipol ng Diyos ang mga romano tulad ng paglipol ng simbahan sa mga mangkukulam. kung talagang bawal yan ay pag masdan mo ang aktual na nangyayari tila yata mas lalo pang pinagpapala ang simbahan na kung sino ang tuligsahan nya ay sumusikat ng husto at nagkakamal ng malaking salipi tulad ng libro ni Dawn brown.

 

[klish21]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

Baka nag gluta?

 

[nayrbkhan12]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

hay ang dami niyong sinasambang REBULTO este ano ba yon Kahoy este tama ba?

 

[walanjoe]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

ang dami ng kulay ng dyos nyo ah, parang unyango?

 

[adelagubaton]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

t.s. paki close nlang ang thread mo... walang patutunguhan yan.......

 

[bkdillon]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

nognog ung nazareno

 

[burn_notice_13]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

(raw) material availability
maitim ang kahoy na nagamit

 

[leetwotwo]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

marami ang hindi nakakaalam .na ang saint patron ng quiapo church ay si juan baustista .na ang nazareno o kristo ay sabit lamang sa quiapo church.na ang pagkukulang daw ni juan bautista ay hindi sia nagmimilagro kaya hindi sia agaw pansin sa quiapo church


nakikibahagi lang

 

[lea1970]

Re: kristo sa simbhan quiapo maitim bkt ang kristo sa santo

walang pinagkaiba yan ts ,sa ibat ibang tao sa mundo may maputi o maitim,cguro si cristo paiba iba sia din sia ng anyo