kawalan ng DISIPLINA...
DAMI ng TAO...
at KITID NG UTAK...
POPULATION - Ito talaga ang dapat paikliin, pag mataas ang populasyon sigurado maghihirap tayo. Nangyari na yan sa China before, kaya nga nagkaroon sila ng "One child policy" per family kaya population density nila ay bumaba.
Nung makausap ko ang kaibigan kong taga New Zealand, sabi niya, halos magkapareho lang daw naman tayo ng Geographical Area at mataas lang ng konti ang Gross National Product (GNP) nila kesa sa atin. Tanong ko nga sa kanya eh saan ba naman tayo nagkakatalo at bakit naman mas maasenso lugar nilat buhay ng mga tao. Sagot ika niya eh sa Per Capita Income daw, sabi ko bakit? Malayo daw tayo kung ihambing sa kanila. Ano ba yang PER CAPITA INCOME na yan? Sabi niya, ang formula niyan ay: PER CAPITA INCOME = GNP / POPULATION, ito ang nagiging basehan kung magkano ang average income ng mga tao sa isang lugar o nasyon. Pag mababa ang Per capita, ibig sabihin di maganda ang living conditions at quality of life ng isang lugar. At ang kadahilan di umano ng pagbaba ay ang mataas na populasyon.
Aanhin mo nga naman puro edukado ang mga tao pero wala namang mapag lagyan at jobless pa din? Pag marami ang mga graduates at wala namang trabaho, wala din silang kontribusyon sa total income ng bansa, bagkus magiging pasanin pa sila ng gobyerno sa pagbibigay ng serbisyo. Pag mataas ang populasyon nagiging daan din ito ng tight competition na nauuwi sa palakasan o 'baker' para lang makapag trabaho. Minsan pa nga pati pangalan ng paaralan mo eh nagiging importante para makapasok ka lang. At dahil sa kawalan ng oportunidad, kaya karamihan sa atin ay lumalabas na lang ng bansa para mabuhay.
Yong kaibigan ko na nasa Canada, tinanong ko kung ano sitwasyon nila doon at ang sabi niya, halos lahat ng trabaho doon naghahanap ng tao at di daw ang tao ang hanap ng hanap. Wika pa niya, yong kumpanya daw niya halos bigay ng bigay ng incentibo para lang di magsi alisan ang mga tao at ma pirata sa ibang kumpanya. Yong mga Canadians nga daw ay halos high school graduate lang ang naaabot. Ba't ka naman magka college pa, kung ang gusto mo lang ay magkaroon ng disenteng trabaho at masaganang buhay.
DISIPLINA - Ito yata ang kulang sa atin kasi may tinatawag tayo na 'PINOY STYLE' na iba sa katangian ng iba gaya ng Hapon at Singaporean. Pero wari ko, ito naman ay kayang baguhin, kasi nakikita ko dito sa amin sa Davao, karamihan ay sumusunod naman at hindi dahil takot kami kay Digong.
Pag may disiplina, nagiging magaan at nasa ayos ang lahat.
KITID NG UTAK - Ito talaga ang talamak sa atin, mahilig tayo sa crabs, kaya may CRAB MENTALITY tayo. Seloso tayo eh at mahilig mang gaya! Pag nakita natin umaasenso kababayan natin, nanggagaya tayo, minsan nagiging hambog at nang hinihila pababa sa iba. Mahilig tayo mag mayabang eh, pag may bago tayong kotse o smartphone sa tingin na natin eh lamang na tayo. Minsan ini equate natin ang success sa dami ng mga pag-aari natin. Hahayzz pinoy talaga!
Sa ibang bansa, bumibili sila ng kotse dahil kelangan nila, di dahil ipagmamayabang sa chicks. Merong iba dyan, dami ng sasakyan nila, di nila naisip na malaki ang naibabahagi nila sa polusyon at global warming. Kung kokonti lang ang sasakyan, nakaka tulong sana tayo sa kalikasan, gagaan ang trapiko at nakakapag ehersisyo pa tayo pag naglalakad o nagba bike.
Tayo ding mga Pinoy, mahilig tayo na tayo po ay ang pinagsisilbihan kesa mag silbi sa iba. Ito naman ang kulturang naiambag ng Espanya, kaya nga yong mga latino na mga lugar, halos di talaga umaasenso at naghihikahos pa rin.
TAnong: May pag-asa pa kaya ang Pilipinas para sa pagbabago? SAgot: Ikaw lang ang makaka sagot niyan.
Tanong: May magagawa ka ba para sa pagbabago? Sagot: OO, pero hindi sa paraan ng iba, kundi sa paraan mo na kaya mong gawin ang pagbabago!