
Nang unang makilala,
halos magwala sa pande-deadma.
Everytime subukan kausapin,
nagmumuka lang akong tanga.
Ang kulay mong kayumanggi,
wari’y kasing itim ng iyong budhi.
Mas nanaisin pang magbigti na lamang,
kaysa mukha mo ay masilayan.
I hate you Mr. Sungit,
dahil tila ika’y manhid.
You always took me for granted,
ngunit sa’yo parin ay naakit.
Mga kilay na nang-iirap,
mga matang nangungusap.
Tila puso ay nabihag,
sa ugaling anong saklap.
But then I realize, ugali natin ay iisa.
Nagsimula ng mag-iba,
ikot ng mundo para sa'ting dalawa.
Noon din ay napaisip,
Subalit pinigilan masambit ng bibig.
I hate you, pero mahal kita!
salamat nga pala kay manong gugel para sa image
Last edited: