- Messages
- 248
- Reaction score
- 1
- Points
- 28
Tahimik ako. Napapahamak ako madalas. Papaano, ang nagsasuggest, nagcocomment at nagdidisisyon ay parents ko. Like noon, kasama ang parent ko sa doctor. Ang palagi nag uusap ay parent ko at doctor. Nang sinabi ng doctor na tawagin ko daw siya for follow up, ang phone number ng doctor ay nasa parent ko naman.
Kinokontra or magsasuggest na huwag ko daw tawagan kungdi text na lang or parent na lang daw ang magtetext sa doctor. Hindi naman magawa ng parent ko dahil busy, kaya nang nagkita kami, sa tono ng boses niya ay ako ang ipinalalabas na matigas ang ulo ko dahil hindi daw ako tumatawag. Sa tono ng boses ng doctor ay medio naiinis at galit. Lagi na lang ganun.
Then, dumating ang araw na ospital ako, ang lagi nagsasalita ay parents ko. Naalala ko nga na bago ako na admit sa ospital, meron waiver na pinapasign sa akin ang nurse dahil disisyon ko daw ayaw magpa ospital, ang parents ko naman nag decide na eadmit ako.
Rinig ko sa nurse na sabi, "masusunod po ang anak niyo dahil disisyon niya po" ... e 30 years old plus na ako pero na admit pa rin ako. Adult na ako.
Nang na admit ako sa ospital, parents ko pa rin nagsasuggest na keyso tanggalin ang *headlock* ko at minsan, suggestion na tanggalin ang *swero* ko kapag ubos na ang antibiotic.
Kapag sinasabi ng nurse na huwag muna tanggalin ang swero ko sa akin (sa akin sinabi) e ang sasuggest naman ng parents ko tanggalin daw. Hindi ako pwede mag argue or ano dahil talaga kokontra ang parent ko.
Sunod lang ako ng sunod.
Ngayon, wala ako work. Mababa ang emotional ko. Insecure at meron anxiety dahil everytime na nag aapply ako mag work sa call center, dinidiscourage ako ng parent ko na keyso hindi ako papasa at keyso huwag ako magtrabaho. Magbusiness na lang daw kami. Nang sinabi ko na gusto ko pumunta sa Japan, sabi ng parent ko ay hindi matutupad ang pangarap ko. Nakakapagod daw ako.
Now, wala ako work. Wala ako pera. Hanggang nagkasakit ako at nangangapa ang parents ko sa bayarin sa pang ospital sa akin. Retired ang papa ko at nag-aargue sila na wala daw kami stable income. Umaasa lang raw kami sa papa namin. Sabi naman ng mother ko na ang papa ko is lalake kaya siya ang provider daw namin.
Hanggang ngayon nag iisip ako. Feeling ko hindi ko na kilala ang sarili ko.
Kinokontra or magsasuggest na huwag ko daw tawagan kungdi text na lang or parent na lang daw ang magtetext sa doctor. Hindi naman magawa ng parent ko dahil busy, kaya nang nagkita kami, sa tono ng boses niya ay ako ang ipinalalabas na matigas ang ulo ko dahil hindi daw ako tumatawag. Sa tono ng boses ng doctor ay medio naiinis at galit. Lagi na lang ganun.
Then, dumating ang araw na ospital ako, ang lagi nagsasalita ay parents ko. Naalala ko nga na bago ako na admit sa ospital, meron waiver na pinapasign sa akin ang nurse dahil disisyon ko daw ayaw magpa ospital, ang parents ko naman nag decide na eadmit ako.
Rinig ko sa nurse na sabi, "masusunod po ang anak niyo dahil disisyon niya po" ... e 30 years old plus na ako pero na admit pa rin ako. Adult na ako.
Nang na admit ako sa ospital, parents ko pa rin nagsasuggest na keyso tanggalin ang *headlock* ko at minsan, suggestion na tanggalin ang *swero* ko kapag ubos na ang antibiotic.
Kapag sinasabi ng nurse na huwag muna tanggalin ang swero ko sa akin (sa akin sinabi) e ang sasuggest naman ng parents ko tanggalin daw. Hindi ako pwede mag argue or ano dahil talaga kokontra ang parent ko.
Sunod lang ako ng sunod.
Ngayon, wala ako work. Mababa ang emotional ko. Insecure at meron anxiety dahil everytime na nag aapply ako mag work sa call center, dinidiscourage ako ng parent ko na keyso hindi ako papasa at keyso huwag ako magtrabaho. Magbusiness na lang daw kami. Nang sinabi ko na gusto ko pumunta sa Japan, sabi ng parent ko ay hindi matutupad ang pangarap ko. Nakakapagod daw ako.
Now, wala ako work. Wala ako pera. Hanggang nagkasakit ako at nangangapa ang parents ko sa bayarin sa pang ospital sa akin. Retired ang papa ko at nag-aargue sila na wala daw kami stable income. Umaasa lang raw kami sa papa namin. Sabi naman ng mother ko na ang papa ko is lalake kaya siya ang provider daw namin.
Hanggang ngayon nag iisip ako. Feeling ko hindi ko na kilala ang sarili ko.
Last edited: