Need Help ANXIETY :(

[heartislove]

Tingin ko hindi ako normal kagaya ng ibang tao. Dahil may karamdaman ako na hindi ko maintndhan bakit ako nagkakaganito. Hindi ko alam kung may anxiety ako o ano. Everytime na lng na ppnta kami ng simbahan pra magsimba kasama ang kptid ko. Sumisikip ang dibdib ko at hindi ako makahinga at prng naninigas/ nanginginig ang paa ko everytime na tatayo. Pero nttpos ko pa rn ang mass. Kht ganun kalagyan ko. Hindi ko maintndhan bt nangyayari un pero dati nmn ndi ako ganito.

Sa school dn everytime na may pnpabasa/reporting/role playing sa harapan ganun dn nararamdaman ko. Nahhrpan ako huminga, ninnerbyos, natetense, nanginginig/naninigas mga paa at kamay ko.

May mga kaibigan naman ako na laging andyan. At comportable ako kpag ksama sila. Pero kpg mga bagong kakilala. Kinakabahan ka na d mo maintndhn.

Ako yung may nagawa lng na maliit na pagkakamali ay masyado ko na iniisip . At masyadong nag iisip ng mga negatibong bagay.

Hindi ko maintndhan kung bkt ako nagkakaganto. Minsan naisip ko kung ano nlng magiging future ko kung lagi nlng ganito ung kalagayan ko. Minsan naisip ko ng magsuicide kase prng walang silbi na rn yung buhay ko. Kung ganto lng ako. Sana bigyan nyo ko ng advice dhil nhhrapan nako :'(

 

[Christian369]

Mukang social phobia/anxiety T.S. mahirap yan. Try mo pumunta sa psychologist/psychiatrist. Tapos ikwento mo kung ano yung mga nararamdaman mo. Baka bigayan ka ng anti-depressant o kahit na anong gamot Goodluck T.S

 

[heartislove]

Hindi ko alam kung ano na gagawin ko :l

 

[godhand666]

Naiintidihan kita. Ganyan din ako

 

[webcrawler0690]

Sa tingin ko kulang ka sa confidence TS. Well, kelangan mo sumangguni sa isang eksperto para ma-overcome mo yan.

 

[MayoWAN]

Ganito rin ako, lagi akong ncoconcious sa sarili ko, iniisip ko palagi kung ano bang tingin ng ibang tao sa akin, big deal yun palagi at ayoko na, suko nko.
Marami nga nagsasabi na based daw yan sa experience mo nung childhood, hindi ko pa naman naisip na pumunta sa Psychiatrist/Psychologist....

Keep fighting, like me

 

[heartislove]

Siguro nga yun ang wala ako. Wala akong confidence sa sarili ko. Pero gusto na tlga gumaling. Ilang years na kong ganto. feeling ko tlga hndi ito normal. At iba ako sa mga kaklase ko. Di ko macontrol ang sarili ko once na nagtrigger na ung panic. Sabi nila mahirap labanan ang isip mo. Ayaw ko nmn masanay sa mga gamot kasi d nmn kami ganun kyaman at magpakonsulta. Hindi ko lng kung gagaling pb ako nito. Gusto ko lng mamuhay ng masaya na walang kaba, takot, at kung ano pang mga nega na naiisip na d nmn tlga nag eexist dhil nasa isip lng nmn yun. Minsan naweweirdohan na ko sa sarili ko. Di ko alam bt ganto ako. Pati pagkilos ko iba dahil sa anxiety na yan

 

[killerspy08]

Siguro nga yun ang wala ako. Wala akong confidence sa sarili ko. Pero gusto na tlga gumaling. Ilang years na kong ganto. feeling ko tlga hndi ito normal. At iba ako sa mga kaklase ko. Di ko macontrol ang sarili ko once na nagtrigger na ung panic. Sabi nila mahirap labanan ang isip mo. Ayaw ko nmn masanay sa mga gamot kasi d nmn kami ganun kyaman at magpakonsulta. Hindi ko lng kung gagaling pb ako nito. Gusto ko lng mamuhay ng masaya na walang kaba, takot, at kung ano pang mga nega na naiisip na d nmn tlga nag eexist dhil nasa isip lng nmn yun. Minsan naweweirdohan na ko sa sarili ko. Di ko alam bt ganto ako. Pati pagkilos ko iba dahil sa anxiety na yan

TS, nanunuod ka ba ng anime? Try mo panuorin "Welcome to the NHK" baka sakaling makatulong at magkaroon ka ng konting idea.. medyo related ung Anime na yun sa topic na ito eh..

 

[duploader]

Parehas tayo may social phobia. Gamot dyan eh lagi ka lumabas and interact with people. Exercising can also help a lot.

 

[heartislove]

Salamat cge try ko panuorn. Yung welcome to NHK.

Yung pkikipag interact sa tao ay ok naman sa akin. Pero yung napapalibutan ka na ng maraming tao parang natetense ka. Yung mga nasa isip ko yung tumitingin ba sila sa akin. Tntgnan ang bawat paggalaw ko. Natatakot ako magkamali natatakot na may mali akong magawa na huhusgahan ka. Natatakot sa bawat pagkilos ko na baka ano masabi nila. Minsan kung ano ano nlng naiisip mo na may tumatawa lng na kaklase mo akala mo ikaw pngtatawanan pero d nmn nagttrigger un anxiety ko natetense.

 

[kahitmaputi]

Try mo ngumuya ng gum. Mawawala tense mo. Yan ginagawa ko noon may mga job interview me

 

[whitedove]

hello Ms. TS, gud morning.
Unang suggestion ko po ay magandang magpatingin ka sa experto/psychologist. May possibilidad kasi na nagkaganyan ka dahil sa isang experience or di kaya "thoughts" na kinatatakutan mo or natakot ka at pilit mong iwasan/isipin at dahil dun nagiging abala ang iyong isipan sa pagblock sa "memory" na iyon at ang nagiging side-effect ay ang kalagayan mo ngayon.

But before that, maganda sigurong huwag mong isipin na iba ka sa mga taong nakapaligid sa yo. Nag/magkakamali ka, sila, kami, tayong lahat. Bakit, may perfectong tao ba dito sa mundo? pangngalan siguro, meron, hihihi.

Importante din po, as for me, na malalaman natin ang ating "weakness"; kung ano/saan ang ating kahinaan... HUWAG KANG MATAKOT; hanapin/harapin mo ang iyong kahinaan, ...then ACCEPT it... then make it as your "basis" to "grow/improve".

"Don't be too conscious about your physical self"; be contented of what "beauty" God has given you, it is His "plan/gift" for you. Ang pinakaimportante ay ang iyong "kalooban"; how you accept and embrace "life": cherish it, love it.

Make God as the center of all your decisions.
Kahit saan ka man, isipin mong nandyan lang Siya sa taas/tabi mo; He is your "mentor", your best friend, a "shoulder to lean on".

Set a time for yourself, read a Bible, kahit pakunti-kunti lang... make it a habit. It could give you more strength.

Have a nice day!

Very little is needed to make a happy life; it is all within yourself, in your way of thinking.
Marcus Aurelius​

 

[heartislove]

hello Ms. TS, gud morning.
Unang suggestion ko po ay magandang magpatingin ka sa experto/psychologist. May possibilidad kasi na nagkaganyan ka dahil sa isang experience or di kaya "thoughts" na kinatatakutan mo or natakot ka at pilit mong iwasan/isipin at dahil dun nagiging abala ang iyong isipan sa pagblock sa "memory" na iyon at ang nagiging side-effect ay ang kalagayan mo ngayon.

But before that, maganda sigurong huwag mong isipin na iba ka sa mga taong nakapaligid sa yo. Nag/magkakamali ka, sila, kami, tayong lahat. Bakit, may perfectong tao ba dito sa mundo? pangngalan siguro, meron, hihihi.

Importante din po, as for me, na malalaman natin ang ating "weakness"; kung ano/saan ang ating kahinaan... HUWAG KANG MATAKOT; hanapin/harapin mo ang iyong kahinaan, ...then ACCEPT it... then make it as your "basis" to "grow/improve".

"Don't be too conscious about your physical self"; be contented of what "beauty" God has given you, it is His "plan/gift" for you. Ang pinakaimportante ay ang iyong "kalooban"; how you accept and embrace "life": cherish it, love it.

Make God as the center of all your decisions.
Kahit saan ka man, isipin mong nandyan lang Siya sa taas/tabi mo; He is your "mentor", your best friend, a "shoulder to lean on".

Set a time for yourself, read a Bible, kahit pakunti-kunti lang... make it a habit. It could give you more strength.

Have a nice day!

Very little is needed to make a happy life; it is all within yourself, in your way of thinking.
Marcus Aurelius​

Tama ka po may past experience ako nun. May nangyari kc noon. Noong highschool ako. Pumunta kami sa simbahan nun. Dec 24. Eh sobrang dami ng tao sa simbahan. Tas ang init pa. Muntikan na kong nahimatay noon. Sobrang hilo tska d makahinga tas d ko makontrol ung sarili ko. Parang nag seizure ako. Tumagal ng 10 mins ung panginginig ng katawan ko. Bigla nalang nagkaganun. Kaya everytime na ppnta ako sa simbahan natatakot ako na baka maulit yun. Nanginginig ung mga paa ko everytime na tatayo. And prng nagseseizure ng konti ung head ko. Tska naninikip ung dibdib ko.

 

[whitedove]

Tama ka po may past experience ako nun. May nangyari kc noon. Noong highschool ako. Pumunta kami sa simbahan nun. Dec 24. Eh sobrang dami ng tao sa simbahan. Tas ang init pa. Muntikan na kong nahimatay noon. Sobrang hilo tska d makahinga tas d ko makontrol ung sarili ko. Parang nag seizure ako. Tumagal ng 10 mins ung panginginig ng katawan ko. Bigla nalang nagkaganun. Kaya everytime na ppnta ako sa simbahan natatakot ako na baka maulit yun. Nanginginig ung mga paa ko everytime na tatayo. And prng nagseseizure ng konti ung head ko. Tska naninikip ung dibdib ko.

May posibilidad po na ang experience mong 'yon ay nananaitili sa yong subconcious mind as a "life-threatening experience", kaya't every time na nadun ka sa lugar na medyo magkahintulad dun ay automatic (unconsciously) nagre-react/panic ang iyong sarili/system.

Sa akin lang po, maganda siguro na maglaan ka ng oras at balikan mo (sa iyong isip) ang mga pangyayaring iyon. This time, think of it na isa lang ito sa mga experience na pinagdaanan natin sa ating buhay... na lumipas ito as a part of our day-to-day life... na hindi na sya dapat katatakutan dahil naka-survive na tayo dun at meron tayong natutunan sa pangyayaring 'yon, at magiging mas "strong" na tayo dahil sa pangyayaring yon. "Positive thinking" kungbaga.
Or think of a way na hindi na siya magiging "nightmare" sa iyong subconcious/memory at mawawala na ang "fear" sa pangyayaring 'yon.

Sana makatulong.

 

[Esventh]

i think this is good, expressing your feelings in this type of websites to seek help and attention, but please be careful, ndi lahat ng tao sa internet ay mababait at nagbibigay ng mabuting payo, sinabi na nila, mas mabuting makipag kita ka sa experto ayon sa nararamdaman mo, mas maganda din siguro ipaalam mo din sa magulang mo.

 

[Christian369]

Goodluck nalang T.S

 

[queso10]

huwag kang mabuhay sa hinaharap ang isipin mo lang lagi yung present mo. Huwag mo isipin agad kung anu mangyayari sa paligid mo. May ganyan din ako pero phobia naman sa sakuna feeling ko bigla na lng lilindol.
Ganyan lng ginawa ko okay naman nawala na sya

 

[heartislove]

Maraming salamat po sa mga nagbigay ng advice

 

[skylaloo]

ganyan din ako.. kaya nga ako din nag join dito para may mapagsabihan din ako ng nararamdaman ko
alam naman to ng mother ko kasi nagkaroon din sya ng anxiety disorder.. lagi nya kinekwento ung mga
nangyari din s kanya na pareho ng nararanasan natin.dati daw madaling araw tumatakas sya sa bahay
para magpatingin sa dr. hehe.. buti nalampasan n nya yun. sana tayo din at alam nman natin na kaya at
kailngan natin kayanin kahit mahirap.. kaya natin yan.. jan lang si god para satin.

 

[heartislove]

ganyan din ako.. kaya nga ako din nag join dito para may mapagsabihan din ako ng nararamdaman ko
alam naman to ng mother ko kasi nagkaroon din sya ng anxiety disorder.. lagi nya kinekwento ung mga
nangyari din s kanya na pareho ng nararanasan natin.dati daw madaling araw tumatakas sya sa bahay
para magpatingin sa dr. hehe.. buti nalampasan n nya yun. sana tayo din at alam nman natin na kaya at
kailngan natin kayanin kahit mahirap.. kaya natin yan.. jan lang si god para satin.

Ano ba mga nararamdaman mo ? Pati c mother mo. Sa anong sitwasyon ? Sana nga malampasan natin to.