Usapang Stress

[oneshopper]

Kakagaling ko lang galing COVID. Sobrang nakakastress kasi talagang bumagsak katawan ko. Nagsabay sabay na lahat problema sa family, lovelife, pera at trabaho. Yung tipong di na magkasya sa isipan mo yung problema, yung tipong di mo na kaya tumanggap pa ng extrang problema. Sobrang hirap. Pero wala eh, kailangan ko magpatuloy. Nakaka stress ng sobra, baka nga depression na to eh. Di ko lang alam. Mabigat sa damdamin, yung tipong kahit anong gawin mo, may sikip sa dibdib ka na nararamdaman. Kahit maglaro ako, magjogging, magbasketball, magpaka busy sa trabaho wala eh. Mabigat talaga sa dibdib. Dumagdag pa tong trabaho ko ngayon na walang considerasyon. Alam mo yung nageextra work ka na nga ng sobra sobra pero nung nagundertime ako ng 1 minute lang naman yung kulang kasi 8:00am to 6:00pm nagout ako ng maaga aga mga 5:59PM kahit nagpaalam na ko sa boss ko at pinayagan naman ako na umalis na kasi naglilipat ako ng bahay pero biglang ginawang bigdeal. Ano ba naman yung pagtratrabaho ko overnight. Shet lang na nakaka urat. Sobrang stressful ng month na to sana matapos na.

same here. it's been more than a year nung namatay Lola ko because of covid. 3 sa pamilya naman ang sabay sabay na naospital because of covid last year. my mother and lola ang malala. buti nakaligtas ang mother ko. si lola ko yung totally talgang nahirapan. as in kitang kita ng dalawang mata ko. lahat ng nangyayari at ginagawa ng doctor para lang magamot siya. ako kasi ang kasama sa opsital. lahat ng hirap ng pinag daanan ni lola kita ng dalawang mata ko. pamula sa pag kukumbulsyon hanggang sa lagyan ng tubo sa bibig. hanggang sa parang nag hihingalo. lalot kapag inaataki ng sakit ng tiyan dahil ng gamot. wala siya magawa kasi nakatali ang kamay niya. so niyayakap ko na lang. wala akong pake kahit sabihin ng mga nurse na bawal kasi nga covid positive. 8 days lang si lola sa ospital bago sumuko ang katawan niya. lahat lahat sariwa pa sakin. daily and every night bumabalik sa alaala ko ang mukha at hitsura at kalagayan ng lola ko nung hirap na hirap na hirap siya. ang sakit sakit lang. sobrang sakit. until now di ako maka move on. lalo ngayon nasa qatar ako. parang ang hirap. wala ako peace of mind. ang hirap lang sa part ko kasi close kami. though tanggap ko naman but ang hirap mag let go.

 

[akoadi]

same here. it's been more than a year nung namatay Lola ko because of covid. 3 sa pamilya naman ang sabay sabay na naospital because of covid last year. my mother and lola ang malala. buti nakaligtas ang mother ko. si lola ko yung totally talgang nahirapan. as in kitang kita ng dalawang mata ko. lahat ng nangyayari at ginagawa ng doctor para lang magamot siya. ako kasi ang kasama sa opsital. lahat ng hirap ng pinag daanan ni lola kita ng dalawang mata ko. pamula sa pag kukumbulsyon hanggang sa lagyan ng tubo sa bibig. hanggang sa parang nag hihingalo. lalot kapag inaataki ng sakit ng tiyan dahil ng gamot. wala siya magawa kasi nakatali ang kamay niya. so niyayakap ko na lang. wala akong pake kahit sabihin ng mga nurse na bawal kasi nga covid positive. 8 days lang si lola sa ospital bago sumuko ang katawan niya. lahat lahat sariwa pa sakin. daily and every night bumabalik sa alaala ko ang mukha at hitsura at kalagayan ng lola ko nung hirap na hirap na hirap siya. ang sakit sakit lang. sobrang sakit. until now di ako maka move on. lalo ngayon nasa qatar ako. parang ang hirap. wala ako peace of mind. ang hirap lang sa part ko kasi close kami. though tanggap ko naman but ang hirap mag let go.

It's hard to lose someone who is so dearly in our hearts. Paunti unti let go.. and pray always lalo kung naaalala mo lola mo. Remember she's in God's arm na. No more pain, and gusto din nya na maging masaya ka.. sending virtual hugs nekeashamagdalene

 

[oneshopper]

It's hard to lose someone who is so dearly in our hearts. Paunti unti let go.. and pray always lalo kung naaalala mo lola mo. Remember she's in God's arm na. No more pain, and gusto din nya na maging masaya ka.. sending virtual hugs nekeashamagdalene

salamat lods. araw gabi ako nag dadasal para sa lola ko at para sa sarili ko. im trying my best. it's just that siguro di pa lang talaga ako maka let go totally. kasi never kami naghiwalay. kahit nadito ako sa abroad. we always have time to communicate. anjan siya palagi sa akin to ask me everything na kailangan ko. foods, ginagwa. vitamins. but i know makakalet go din ako. Im trying. daily. siguro din, after niyanng mawala. april 23. may 10 ang flight ko pabalik dito sa qatar last year. kaya in short span di ko kasama pamilya ko sa pinagdadaanan ko. and i dont want to share with them kasi baka maapektuhan sila. but im ok naman in my daily life. God is Good. yan lang lagi kong pinang hahawakan at sinasabi sasarili ko.

 

[TheGreenRepair]

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

 

[oneshopper]

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

wag lods. bawat isa sa atin may sariling journey na tinatahak. ive been there up to now sa feelings na yan. but everytime na mag mmunimuni ako form past to present. naiicompare ko na malayo na din ang narating ko. yung mga bagay na dati na di ko kaya, nagagawa ko na. nabibili ko na. nauuna lang sila. our time will come. God has a better plan sa mga gusto natin. so stay strong and be prepared sa blessings na ibibigay niya. You have only need to know or figure it out what you really need. But put God first in everything you need and you wish. Good Luck par.

 

[akoadi]

salamat lods. araw gabi ako nag dadasal para sa lola ko at para sa sarili ko. im trying my best. it's just that siguro di pa lang talaga ako maka let go totally. kasi never kami naghiwalay. kahit nadito ako sa abroad. we always have time to communicate. anjan siya palagi sa akin to ask me everything na kailangan ko. foods, ginagwa. vitamins. but i know makakalet go din ako. Im trying. daily. siguro din, after niyanng mawala. april 23. may 10 ang flight ko pabalik dito sa qatar last year. kaya in short span di ko kasama pamilya ko sa pinagdadaanan ko. and i dont want to share with them kasi baka maapektuhan sila. but im ok naman in my daily life. God is Good. yan lang lagi kong pinang hahawakan at sinasabi sasarili ko.

Hindi madali pero makakaya mo yan. Ako ibang sitwasyon (lovelife) took me almost a year and a half of sleepless nights, yung tipong pinupuyat mo na sarili mo pero nagigising ka and mafa flood ng memories. Buti na lang may mga friends ako, naging support system. Kaya nakayanan ko din. And yung prayers talaga, morning,noon and evening, even naliligo ako nagpray and yung isang pare sabi sakin, dont pray na magkabalikan kayo, offer it all to God.. God's plan is better than ours..

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

Napagdaanan ko din yan.. parang nanliliit ka and nahihiya na sila tapos na ikaw di pa.. took me 9 years graduate. Took engineering course tas 4th year na irregular ako, bigla naghigpit admin sa curriculum dati nakukuha mo ang mga walang pre requisite na subj kqhit anong year mo oa nung naghigpitan, sabi ko aabutin pa ako ng siguro apat pang taon kaya huminto ako ng isang taon, yung magulang ko sabi sakin, magtapos ka, kung gusto mo mag shift ala problema siguro para maalis din sakin yung pressure, kaya yun, i've shifted course and even transferred to other school para change of scenery and di mahiya sa mga kakilala. Grumaduate ako in 1 1/2 year and permanent employee na ngayon. Iba ibang pace ang journey natin kaya wag ka mawalan ng pag asa

 

[r a Z e]

Halos Lahat Ng Ka Batch ko grumaduate na feeling ko napag iiwanan na ako ng panahon. Medyo nawawalan na ako ng tiwala sa aking sarili...

Dude, I took BSIT back in 2008, 4-year course. So supposedly 2012 ang graduation year ko.

But that didn't happen.
Nagka-health problem ako which led me to stop for a year para magpahinga & magpalakas. So ayun, syempre it also meant na hindi na 'ko makakasabay sa graduation ng mga orig blockmates ko since nag-stop nga ako. Sobrang nakakapanghinayang kasi barkada ko na rin halos lahat sa kanila. Maiiwanan na nila ako once gumraduate na sila.

Then came the following year, 2009. The return of the comeback lol.
New sem, new blockmates, panibagong batch ng mga taong di ko kakilala. Start from scratch ulit. Everything went well, marami din akong naging bagong barkada kahit papano sa mga bago kong blockmates. Hanggang sa dumating yung senior year namin, thesis days (capstone). So ayun, to make it short, nagkaproblema kami ng partner ko sa interactive system na ginawa namin. Buti na lang mababait din yung panel namin kahit papano kaya binigyan kami ng option na ayusin yung system namin OR ibagsak na lang yung subject para makapag-start ulit ng bagong thesis the following year. Syempre mas pinili namin ng partner ko na ayusin yung system. Problema lang, it also meant na hindi na kami makakasabay sa graduation ng batch namin kasi yung inallot na oras samin eh tatama sa commencement exercises namin. Bale next year na kami ga-graduate if ever. Buti na lang naging maayos ang lahat kaya naka-graduate din kami ng thesis partner ko last 2014, one year after gumraduate ng mga barkada namin.

At habang nangyayari lahat ng ^yan, syempre yung mga highschool batchmates ko naman na mas nauna saking gumraduate, syempre todo-post ng mga grad pics nila sa Facebook. Nakakainggit oo, na may halong konting hiya din kasi kumpara sa kanila, di ko nagawang maka-graduate sa supposedly graduation year ko na 2012. Na-delay yung graduation ko ng 2 years paps. Pero syempre ganun talaga ang buhay eh, minsan nasa taas ka, minsan nasa baba ka. Kelangan mo na lang tanggapin yun at mag-move on sa buhay, ipagpatuloy na gawin yung mga dapat mong gawin. Kasi ang importante lang naman dyan eh yung makakilos ka, yung meron kang ginagawang mga aksyon para maka-advance ka sa buhay. Wala nang pake sa sasabihin o iisipin ng iba. Ganun lang ang mentality dyan paps kaya wag ka sana panghinaan ng loob Gawin mo lang yung mga kelangan mong gawin sa buhay paps, makakausad ka din dyan for sure Tiyagaan lang tsaka willpower lang yan. Mag-focus ka lang sa sarili mo, wag sa opinyon ng ibang tao kasi dun nabubuo yung pagkahiya natin sa sarili natin eh.

Tsaka sabi nga ng isang kasabihan na alam ko,
"It's not over when you lose. It's over when you quit."

So laban lang

 

[TheGreenRepair]

Dude, I took BSIT back in 2008, 4-year course. So supposedly 2012 ang graduation year ko.

But that didn't happen.
Nagka-health problem ako which led me to stop for a year para magpahinga & magpalakas. So ayun, syempre it also meant na hindi na 'ko makakasabay sa graduation ng mga orig blockmates ko since nag-stop nga ako. Sobrang nakakapanghinayang kasi barkada ko na rin halos lahat sa kanila. Maiiwanan na nila ako once gumraduate na sila.

Then came the following year, 2009. The return of the comeback lol.
New sem, new blockmates, panibagong batch ng mga taong di ko kakilala. Start from scratch ulit. Everything went well, marami din akong naging bagong barkada kahit papano sa mga bago kong blockmates. Hanggang sa dumating yung senior year namin, thesis days (capstone). So ayun, to make it short, nagkaproblema kami ng partner ko sa interactive system na ginawa namin. Buti na lang mababait din yung panel namin kahit papano kaya binigyan kami ng option na ayusin yung system namin OR ibagsak na lang yung subject para makapag-start ulit ng bagong thesis the following year. Syempre mas pinili namin ng partner ko na ayusin yung system. Problema lang, it also meant na hindi na kami makakasabay sa graduation ng batch namin kasi yung inallot na oras samin eh tatama sa commencement exercises namin. Bale next year na kami ga-graduate if ever. Buti na lang naging maayos ang lahat kaya naka-graduate din kami ng thesis partner ko last 2014, one year after gumraduate ng mga barkada namin.

At habang nangyayari lahat ng ^yan, syempre yung mga highschool batchmates ko naman na mas nauna saking gumraduate, syempre todo-post ng mga grad pics nila sa Facebook. Nakakainggit oo, na may halong konting hiya din kasi kumpara sa kanila, di ko nagawang maka-graduate sa supposedly graduation year ko na 2012. Na-delay yung graduation ko ng 2 years paps. Pero syempre ganun talaga ang buhay eh, minsan nasa taas ka, minsan nasa baba ka. Kelangan mo na lang tanggapin yun at mag-move on sa buhay, ipagpatuloy na gawin yung mga dapat mong gawin. Kasi ang importante lang naman dyan eh yung makakilos ka, yung meron kang ginagawang mga aksyon para maka-advance ka sa buhay. Wala nang pake sa sasabihin o iisipin ng iba. Ganun lang ang mentality dyan paps kaya wag ka sana panghinaan ng loob Gawin mo lang yung mga kelangan mong gawin sa buhay paps, makakausad ka din dyan for sure Tiyagaan lang tsaka willpower lang yan. Mag-focus ka lang sa sarili mo, wag sa opinyon ng ibang tao kasi dun nabubuo yung pagkahiya natin sa sarili natin eh.

Tsaka sabi nga ng isang kasabihan na alam ko,
"It's not over when you lose. It's over when you quit."

So laban lang

BSIS Kinuha kung course hindi ko alam kung ano yung kinuha kung kurso basta lang maka pag-aral, 4th year standing ko pero dahil sa covid naging super ireg ako INC lahat subject ko sa dalawang sem. Noong 3rd year ako, online kasi tapos wala pang internet sa amin kaya napag iwanan na ng kaklase graduate na sila ako nakikipag digma pa din... Haha

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Hindi madali pero makakaya mo yan. Ako ibang sitwasyon (lovelife) took me almost a year and a half of sleepless nights, yung tipong pinupuyat mo na sarili mo pero nagigising ka and mafa flood ng memories. Buti na lang may mga friends ako, naging support system. Kaya nakayanan ko din. And yung prayers talaga, morning,noon and evening, even naliligo ako nagpray and yung isang pare sabi sakin, dont pray na magkabalikan kayo, offer it all to God.. God's plan is better than ours..

Napagdaanan ko din yan.. parang nanliliit ka and nahihiya na sila tapos na ikaw di pa.. took me 9 years graduate. Took engineering course tas 4th year na irregular ako, bigla naghigpit admin sa curriculum dati nakukuha mo ang mga walang pre requisite na subj kqhit anong year mo oa nung naghigpitan, sabi ko aabutin pa ako ng siguro apat pang taon kaya huminto ako ng isang taon, yung magulang ko sabi sakin, magtapos ka, kung gusto mo mag shift ala problema siguro para maalis din sakin yung pressure, kaya yun, i've shifted course and even transferred to other school para change of scenery and di mahiya sa mga kakilala. Grumaduate ako in 1 1/2 year and permanent employee na ngayon. Iba ibang pace ang journey natin kaya wag ka mawalan ng pag asa

Salamat sir, pag kasi nasa ganito akung sitwasyon feeling ko kasi ako lang ang dumaan nito.... Malaking bagay yung shared mong exp. Mo sakin sir salamat..

Post automatically merged: Jul 17, 2022

wag lods. bawat isa sa atin may sariling journey na tinatahak. ive been there up to now sa feelings na yan. but everytime na mag mmunimuni ako form past to present. naiicompare ko na malayo na din ang narating ko. yung mga bagay na dati na di ko kaya, nagagawa ko na. nabibili ko na. nauuna lang sila. our time will come. God has a better plan sa mga gusto natin. so stay strong and be prepared sa blessings na ibibigay niya. You have only need to know or figure it out what you really need. But put God first in everything you need and you wish. Good Luck par.

Salamat sir...

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Salamat din sa mga member dito, matagal ko na kasing dinadala to hindi lang nahahalata ng iba, masayahin kasi akung tao kaya para walang problema haha ngayon ko lang na e share to kaya medyo gumaan na pakiramdam ko, salamat sa mga encouragement mga sir...

 

[akoadi]

Salamat sir, pag kasi nasa ganito akung sitwasyon feeling ko kasi ako lang ang dumaan nito.... Malaking bagay yung shared mong exp. Mo sakin sir salamat..

Post automatically merged: Jul 17, 2022

Salamat sir...

Keep your head up.
Di lang ikaw dumadaan sa mga ganyang bagay, madami pa jan baka nga mas worst pa pero nalalampasan din..

Isipin mo grumaduate ako ng MAGNA..
.
.
.
.
.MAGNA nine years.

 

[TheGreenRepair]

Muntik na ako man

Keep your head up.
Di lang ikaw dumadaan sa mga ganyang bagay, madami pa jan baka nga mas worst pa pero nalalampasan din..

Isipin mo grumaduate ako ng MAGNA..
.
.
.
.
.MAGNA nine yea

Keep your head up.
Di lang ikaw dumadaan sa mga ganyang bagay, madami pa jan baka nga mas worst pa pero nalalampasan din..

Isipin mo grumaduate ako ng MAGNA..
.
.
.
.
.MAGNA nine years.

Muntik na ko maniwala sir ah

 

[akoadi]

Totoo naman talaga yan.. MAGNA nine years talaga kasi natapos ako october kaya nag hintay pa ako the next year para pumaso. Hahaha

 

[TheGreenRepair]

4 years na ako ngayung sa college kaya may 5 years pa pala ako

 

[aianm]

Acceptance lang kailangan dyan. Di talaga yan nawawala at kung kaya mo kontrolin then good for you. Saka iwasan magisip ng kung ano ano. Ako pinagdaanan ko ngayon yan nagkaanxiety ako dahil jan. Di makatulog makakain ng maayos. Mas malala pa ata ako sainyo.

 

[akoadi]

Acceptance lang kailangan dyan. Di talaga yan nawawala at kung kaya mo kontrolin then good for you. Saka iwasan magisip ng kung ano ano. Ako pinagdaanan ko ngayon yan nagkaanxiety ako dahil jan. Di makatulog makakain ng maayos. Mas malala pa ata ako sainyo.

Alin, yung tipong gutom ka tas isa, dalawang subo parang busog ka na/ ayaw na kumain.. di malasahan kahit anong sarap? Yung tipong antok at pinuyat mo na sarili mo pero magigising ka and di na makatulog?

Malala o hindi mahirap kalaban ang lungkot at anxiety.. kaya magtulungan tayo para makagaan sa kapwa ka Symbianizers..