Symbianize Forum

Most of our features and services are available only to members, so we encourage you to login or register a new account. Registration is free, fast and simple. You only need to provide a valid email. Being a member you'll gain access to all member forums and features, post a message to ask question or provide answer, and share or find resources related to mobile phones, tablets, computers, game consoles, and multimedia.

All that and more, so what are you waiting for, click the register button and join us now! Ito ang website na ginawa ng pinoy para sa pinoy!

Hu u?

"Daaamnnn!!!!" Sigaw ng babae sa isang mall. Halos natawag ang atensyon ng lahat ng nasa paligid. Kung ano ang dahilan, walang nakakaalam.

Natawa ako sa di ko maipaliwanag na rason. Pumasok siya sa bookstore at may kung anong espiritu ang nagdikta sa akin para sundan siya. Nakapagtataka, mahinahon na ang babae sa loob para bang wala siyang pakialam sa ginawa niyang eksena. Nag-ikot-ikot ako kahit wala naman akong bibilihin sa loob. Pero nakapako pa din ang isang mata ko sa babae. Naging instant stalker yata ang dating ko.

Napakunot noo ako. Kahit ang pinakasikat ng skin clinic di kayang alisin ang linyang nabuo dito. May dumaan lang na dambuhalang ale, nawala na sa paningin ko ang weird na babae. Dinaig pa ang teleportation ni Son Goku.

Inikot ko ang mga shelves pero di ko siya natagpuan. "Napakaweird niya." wika ko sa sarili. "Sumigaw na lang basta tapos ngayon naging invisible."

"Sinusundan mo ba ako?" tanong ng weird na babaeng nakaupo sa sahig ng bookstore habang nagbabasa.

Naloko na. Nabuking pa yata ako. "Hindi ah." Tanggi ko naman agad. Parang akong politikong expert sa pagdedeny kapag may kasong kinasangkutan.

"Ok," sagot niya at muling nagbabalik sa pagbabasa.

Humagilap ako ng libro para makakuha ng tyempo at kausapin siya. Gusto kong malaman ang dahilan ng pagsigaw niya. Pinalipas ko muna ang ilang saglit bago muli akong lumapit. "Try mo 'tong tutubi-tutubi ni Jun Cruz Reyes."

"Maganda ba 'yan?" Hindi siya tumingin sa hawak kong libro pero at least hindi nya ako dinedma.

"Magandang-maganda. Favorite author ko ang sumulat nito kaya hindi ka lugi kapag binili mo 'to."

"Bookworm ka ba o salesman?" Sa wakas tumingin siya sa akin.

"Hindi naman. Naadik lang siguro ako sa mga sinulat niya."

"Ok." Naging mailap muli ang babae matapos ang maikling mausapan. Namayani muli ang katahimikan sa aming dalawa.

Sayang naman ang effort ko kung palalamsin ko lang ang pagkakataon. "Nga pala, bakit ka sumigaw kanina? May nangyari ba?" Tahimik lang siya. Wala akong narinig na sagot. "Sorry kung nangengelam na ako ng sobra." Lumakad na ako palayo hindi nga naman tama kung manghimasok pa ako sa mga bagay na hindi ko dapat pinakikialaman.

"Masarap sigurong basahin ang librong ito habang nagkakape," pahabol niya. Huminto ako sa paglalakad. Inirewind ko sa aking tenga ang mga sinabi niya. Sa naging sagot niya alam kong may patutunguhan ang aming usapan. Malamang may problema siya kaya siya sumigaw at iyon ang way niya para magrelease ng tension.

"Mas masarap uminom ng kape kapag nagkukwentuhan," suwestiyon ko. "Lalo kapag may gusto kang ilabas na hindi mo masabi sa iba."

"Hindi ka lang pala bookworm or salesman... may pagkamanghuhula ka pala."

"Chamba lang siguro." Pagkabayad niya sa counter ay automatic na naglakad ang aming mga paa papunta sa coffee shop.

Habang naglalakad, nagsimula na siyang magkwento. Hindi niya matanggap na nagawa agad siyang palitan ng kanyang ex-boyfriend after ng isang buwan ng break-up.

"Mas ok na siguro sa iyo ako mag-open tutal hindi mo kilala ang mga taong involve. Yes, I'm bitter kaya noong nakita ko ang ex ko dito sa mall with his new girl ay napasigaw na lang ako.."

Pakiramdam ko anumang oras ay babagsak ang luha sa kanyang mata at maaring magdulot ng baha sa edsa dahil sa tindi ng namumuong sama ng panahon sa kanyang mga mata. Pinaupo ko muna siya sa may labas ng coffee shop. Hinintay kong kumalma ang kanyang loob. Hanep ang pakiramdam para akong nasa pelikula. Ngayon lang ako naexperience maging crying shoulder.

"May panyo ka? Tutulo na kasi ang sipon mo. Madudumihan ang T-shirt ko, lagot ako kay ermat." Pinatawa ko siya kahit corny ang joke pero effective naman.

"Nag-eemote na nga ako bigla mo naman akong papatawanin." Umakto siya na parang bata at itinaas ang isang paa sa katapat na upuan.

"Ayoko ko kasi makakita ng babae umiiyak. Pakiramdam ko kasi ako ang dahilan kahit wala naman akong ginawang kasalanan."

"Pangit ba ako?"

"Hindi ah. Mas maganda ka pa nga sa mga bumasted sa akin. Alam mo hindi ka dapat umiyak at least naranasan mo mahalin. Nakakahiya man aminin hindi pa ako nagkakagirlfriend."

"Seryoso ka?Age mo?"

"23. Daig pa nga ako ng mga helper namin sa tindahan, minimum nila ang dalawang girlfriend."

"Pinapatawa mo naman ako."

"It's not a joke. Its my way para palakasin ang loob mo. Siguro hindi talaga siya para sayo, magpasalamat ka na lang na naging part siya ng buhay mo."

"Dami mo alam tapos hindi ka pa nagkakagirlfriend niyan ha."

"Well, base lang naman iyon sa view ko."

"So. Gusto mo magkagf?"

"Oo naman. Pero sino ba naman ang papayag ng instant gf? Kung magkakagirlfriend ako mapapahiya ang lahat ng kumakantyaw sa akin!" wika ko sa kanya habang inilalarawan ang itsura ng mga taong tumatawa sa aking sa tuwing ilalampaso ako ng mga babaeng niligawan ko.

"Ako papayag ako na maging instant girlfriend mo. Pero magpapanggap lang."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Pathetic na kong pathetic ang move na 'to. Pero gusto kong ipamukha kay Dexter na kaya ko din siya palitan agad. Kung papayag kang magpanggap na bf ko magagawa ko iyon at on your part mapapahiya na ang mga kumakantiyaw sa'yo."

"Hindi ka natatakot?"

"Military man ang Papa ko at black belt ako ng taekwondo."

Napaatras ako. "Ako pala ang dapat matakot."

"Dapat lang," pagmamalaki niya. "At alam ko namang good boy ka. Itsura mo pa lang." Tinanggal niya ang suot kong salamin. "Cute ka pala kapag walang glasses."

"Sige pumapayag na ako dahil sinabi mong cute ako." Hindi naman ako uto-uto, naisip ko lang na wala namang mawawala sa akin. Una, lalaki ako at pangalawa gusto ko din makaexperience ng excitement.

itutuloy...
-----
palimos ng comments... :lmao:

palike naman sa fb : http://www.facebook.com/tuyongtinta



2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
 
Last edited by a moderator:
Re: Hu u? (3)

Waah! Walanjo ka panjo! Napatawa nanaman ako ng husto... Astig! Hehehe galing mo talaga.. Nakakarelate ako, teka pinaimbestigahan mo ko no? Haha
 
Re: Hu u? (3)

cguro kaya me gandang ganda dahil narin sa makamasang idelohiya ng iyong katha madaling intindihin lalo na ng mga kabataan at simple lang ang mga ibig sabihin well sa for play mo na astigan ako sa love story wala b ciang karugtong pag nasa college na sila dj at kate??? pano nila mapapanatili ang kanilang pag-mamahalan maganda rin kung bibigyan mo ng twist ung love story ni melvin at gem kung saan sana po ipagpatuloy nio po ung story nun suggestion lang naman po hehehehe ung ibang katha nio po d ko p po nababasa try ko po basahin lahat

IDOL :clap:
 
Re: Hu u? (3)

sweet naman nung 2 hehe

wag mo bigyan ng kulay..

Waah! Walanjo ka panjo! Napatawa nanaman ako ng husto... Astig! Hehehe galing mo talaga.. Nakakarelate ako, teka pinaimbestigahan mo ko no? Haha

haha ESP lang..

cguro kaya me gandang ganda dahil narin sa makamasang idelohiya ng iyong katha madaling intindihin lalo na ng mga kabataan at simple lang ang mga ibig sabihin well sa for play mo na astigan ako sa love story wala b ciang karugtong pag nasa college na sila dj at kate??? pano nila mapapanatili ang kanilang pag-mamahalan maganda rin kung bibigyan mo ng twist ung love story ni melvin at gem kung saan sana po ipagpatuloy nio po ung story nun suggestion lang naman po hehehehe ung ibang katha nio po d ko p po nababasa try ko po basahin lahat

IDOL :clap:

haha tinamad na talaga ako sa kwentong yun. kaya wala yun dito sa symb.
 
Re: Hu u? (4)


Nakahinga ako ng maluwag matapos ang interogasyon. Instant prinsesa si Jane kahit langgam banned sa kabahayan namin. Kita ko sa mata ni mudra ang kasiyahan. Magaan agad ang loob ng pamilya ko sa kunwaring girlfriend ko. Sabi ni Daddy, sabik daw sa anak na babae si Mommy kaya naging malambing ang pakikitungo nito kay Jane. Nakakaasar nga lang dahil mga kapalpakan ko ang topic nila.

Hapon. Nagpaalam umuwi si Jane. Lumabas kami ng bahay at nagmistulang ako si Moses dahil nahawi ko ang dagat ng mga tsimosang nakapaligid sa aming bahay. Pareho kaming nakangiting umalis, hindi ko alam kung dahil sa naloko namin ang magulang ko o talagang masaya ang naging takbo ng usapan.

"Thanks ha! Nag-enjoy ako!" Si Jane.

"Pwede namang bumalik ka anytime para mag-enjoy ka ulit," biro ko. Sa totoo lang gusto ko na siyang itaboy palabas kapag ako topic nila pero nag-enjoy din naman ako kaya hinayaan ko na lang silang pagtawanan ako.

"Sinabi mo yan ha! Malamang tataba ako dito."

"I told yah! Mahilig talaga sa cholesterol ang mga magulang ko."

Naupo muna ako sa may bangketa habang wala pang dumadaang tricycle. Nang mapansin ni Jane na wala ako sa tabi niya, lumakad siya palapit sa akin.

"Slang ka na naman ha. Hilahin ko ang dila mo e." Pinaglaruan ni Jane ang nagkalat na maliliit na bulaklak sa daan. "Ano 'to?"

"Bulaklak ng nara," sagot ko.

"Bumubulaklak ang nara?" Namilog ang mata ni Jane sa labis na pagtataka.

"Oo. At kapag ganitong tag-init bumagsak sila. Ganda nga pagmasdan e. Parang umuulan ng bulaklak lalo na kapag malakas ang hangin."

Tumayo ako nang may makita akong parating na tricycle. "Huwag muna!" pigil ni Jane sa akmang pagpara ko sa parating na tricycle. "Hintayin muna natin bumagsak ang mga bulaklak."

"Paano kung walang dumating na malakas na hangin?"

"Pinapaalis mo na ba ako?" sumbat niya.

"Uupo na nga ulit ako e. Kahit gabihin tayo dito okay lang saken." Naging seryoso ang mukha niya matapos kong bumalik sa aking pwesto. Baka naimpatso na sa dami ng kinain.

"Salamat ha. Hindi ko inaasahan na magiging masaya ang araw na to. Napalitan ng saya ang lungkot ko kanina."

"Oo nga e. Muntik mo pa ngang dumihan ang damit ko."

"Yabang mo! Kidding aside, nagpapasalamat ako sa lakas ng loob mong sundan ako."

"Naiiyak naman ako sa mga lines mo."

"Puro ka naman biro eh, seryoso na ako."

"Alam mo Jane, ayaw ko kasing kumukunot ang noo mo. Pwede ka namang magpasalamat na happy mood."

"Sabagay. Thank you talaga, Zoilo!" sigaw ni Jane. Bumulusok ang malakas na hangin kasunod ang pagbagsak ng bulaklak ng nara. "Wow. Parang cherry blossoms, yellow nga lang!"

Nag-ipon ako sa palad ko ng mga bulaklak. "Noong mga bata kami isinasaboy namin ito sa mga dumadaan o kaya naman kapag naglalaro kami ng kasal-kasalan."

"Nasaan na ang partner mo sa kasalan?"

"Ah eh, wala. Ako kasi ang pari." Hindi ko alam kung bakit pa ako nagkwento. Parang gusto kong tadyakan siya para tumigil sa pagtawa. Isinaboy ko na lang sa kanya mga bulaklak sa palad ko at gumanti din naman siya. Masaya kami sa ginagawa namin pero sa mga nakakakita mukha kaming mga tanga.


Tinitigan niya ang malaking puno ng nara sa aming likuran. "Cool ng nara oh? Sa kabila ng kabruskuhan niya may soft side pala siya." Manghang-mangha si Jane sa puno. Nakuha pang ikumpara sa tao. "Ang alam ko lang matibay na kahoy ang nara ngayon alam ko na kaya din pala niyang mamulaklak ng maganda."

"Bumubunga din yan."

"Talaga? Anong hugis?"

"Joke lang. Haha!" bumingisngis ako. This time siya naman ang pinagtawanan ako.

"Loko! Next month, uuwi na ang parents ko from Bohol. Ipapakilala kita sa kanila."

"Sige. Palagay ko naman madali akong papayagan kasi kasundo mo na agad ang magulang ko."

"Cool nga ng parents mo e."

"Aliw na aliw ka nga e. Halos lumuwa ang mata mo kapag inilalaglag ako ng parents ko."

"Kasi ba naman, hindi naman pala alam ng parents mo na Loi ang pangalan mo." Gumuhit na naman ang ngiti labi nya. Masarap siguro siyang bilugin at gawing emoticon.


"Eh di ikaw na ang may magandang pangalan!" Sumimangot ako at umalis sa tabi niya.

"To naman oh, pikon agad." Hindi naman talaga ako napikon. Umarte lang. "Sorry na oh."

Hindi ako kumibo.

"Loi, uy. Uy Loi! Sorry na!"

"Gotcha! Umaarte lang!" mapang-asar na wika ko. Bago pa tuluyang maging luoy ang pangalan ko umamin na ako.

"Sus! Sincere pa naman ako kapag nagsosorry tapos niloloko mo lang pala ako. I hate it!" Biglang nagbago ang mood niya, daig pa ang babaeng sumapit sa menopausal stage. Hindi nga siguro maganda ang biro ko.

Lumapit ako. Tumalikod siya at parang inip na inip na naghintay ng tricycle. Patay! Mabubulilyaso pa yata ang chance na ipahiya ang mga bumasted sa akin. "Sorry, nag-assume kasi ako na close na tayo kaya nagbiro ako."

"Lesson? Never assume!" Hindi pa din siya humarap sa akin.

"Sige di na mauulit," seryosong pagpapakumbaba ko.

Natagalan pa bago siya humarap sa akin. " Gotchaa! Umaarte lang! Haha! Akala mo ha!" Pambihira! Ako pa ang naisihan sa sinimulan kong kalokohan. Ginulo niya ang buhok ko at tinawanan ang pagkaseryoso ko. "Mas bagay talaga sa'yo ang gulo ang buhok at walang salamin."

Ngumiti lang ako. Kulang na lang sabihin niyang jologs ako dahil sa mala-Rizal hair style ko.

"Jane, parang gusto kong tawagin kang Juanita."

"Subukan mo lang, bali ang buto mo!" Iniikot niya ang kanyang braso sa aking leeg na parang bang gusto na niya akong makipaglaro ng bingo kay San Pedro.


Tumagal pa ng dalawang oras ang aming pag-uusap. Inamin niya sa akin na hanggang ngayon ay mahal niya pa si Dexter. At kung sakaling maisipang bumalik sa kanya si Dexter ay tatanggapin niya ng buong puso. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, parang may kumurot sa aking puso. Naawa ako kay Jane sa gusto niyang mangyari. Kung pwede lang ipapasampal ko siya kay Jollibee para matauhan, ginawa ko na.


itutuloy...


---
note : medyo boring na ang mga susunod na chapter


bilis ko mag-update.. :rofl::lmao:
 
Re: Hu u? (4)

Bilis nga ng updates hehe... Ang cheesy mo talaga panjolina!
 
Re: Hu u? (4)

hehe..bumilis nga update..ginaganahan ka ata magsulat eh..
 
Re: Hu u? (4)

pro na pro ah.
galing po nyong sumulat.
nkkaaliw talaga as in.
perstime ko dito ser.basahin ko ndin ibang stories mo. :)
 
Re: Hu u? (4)

sige babagalan ko muna. kawawa naman yung naiwan..

next week na yung kasunod tutal wala pa naman akong naisusulat n kasunod :rofl:


hintayin ko muna magcomment yung isang silent reader :whistle:
 
Last edited:
Re: Hu u? (4)

nice story bro.. kaso nakakabitin.. pero magaganda talaga mga stry mo.. wala ka talagang kupas.. hehe.. sana madugtungan mo tong kwentong to.. :smile: :thumbsup:
 
Re: Hu u? (4)

nice story bro.. kaso nakakabitin.. pero magaganda talaga mga stry mo.. wala ka talagang kupas.. hehe.. sana madugtungan mo tong kwentong to.. :smile: :thumbsup:

may kadugtong naman talaga yan.. di pa lang gawa. :rofl:
 
Re: Hu u? (4)

<<< waiting for the next part... :pray:
 
Re: Hu u? (5)



Unti-unti, naalarma ako sa madalas na pagdalaw ni Jane sa bahay. Mismong ang mga magulang ko na ang nag-iimbita para dumalaw siya. Pakiramdam ko malapit na akong palayasin at aampunin na nila si Jane. Palagay ko nga pati aso namin ay nagseselos na kay Jane dahil nabawasan na ang atensyong ibinigay sa kanya ni Mommy. Napaparanoid na ako.

Masaya si Mommy sa tuwing dumadalaw si Jane. Hindi na siya inaatake ng scripted na hypertension. Puwede na din akong gumala kung kailan ko man gustuhin basta sasabihin kong si Jane ang kasama ko. Sa kabilang banda, may pagbabagong hatid sa akin si Jane. Tinanggal ko na ang glasses ko pati style ng buhok ko binago ko na din. In short, hindi na ako jologs tulad ng dati.


"Paload po," basag ng isang babae sa paglipad ng isip kong parang tangay ng mga gamo-gamo.

Hindi agad ako tumayo dahil pagod pa ako sa paglalagay ng presyo sa mga de lata. "Pakisulat na lang po ng number sa notebook d'yan."

"Loi, may girlfriend ka na daw?" patuloy ng babae.

Loi ang tawag niya sa akin? Mabilis akong kumilos papunta sa babae. Bukod kay Jane, si Sofia lang ang nakakaalam sa kunyari kong pangalan. Siya ang babaeng minsan kong nakatext at naging dahilan ng bawat ngiti ko dati. Akala ko hindi na siya magpaparamdam, hindi na kasi siya nagtext matapos namin magkita. Tama nga siguro ang iniisip ko na lumaki ang daliri niya kaya hindi nakapagtext at ngayon lang bumalik na sa dati.

Lumapit ako. Hindi ako nagkamali, si Sofia nga ang nagpapaload. Buwan na din ang binilang noong huli siyang nagpaload dito. "Magkano?"

"50 lang. Totoo ba na may girlfriend ka na?"

"Oo." Maikli ang naging sagot ko. Aaminin ko, masama ang loob ko dahil bigla siyang nawala matapos namin magkita. Pakiramdam ko tuloy, ako ang pinakapangit na nilalang sa mundo ng mga hindi tao.

"Bilis magpalit ah! Nakalimutan mo na agad ako."

"Ako yata ang dapat magsabi niyan? Hindi ka nagparamdam matapos natin magkita at hindi na din kita makontak." Dismayado ako sa lakas ng loob niyang magparatang.

"Nawala kasi ang phone ko e. Gusto sana kita itext kaso hindi ko tanda ang number mo. Sayang tayo Loi."

Hindi ko alam kung dapat akong maniwala sa kanya. Sapat ba ang alibi niya para mawalan kami ng contact? Kung tutuusin, pwede naman siyang dumalaw dito sa amin o kaya sumigaw siya sa tapat ng tindahan para ipaalam na nawala ang phone niya. Kung nahihiya naman siya pwede naman siyang magpagawa ng tarpulin.

"So, anong pinanghihinayangan mo?"

"Akala ko kasi pwede pa maging tayo kaya sumadya ako dito. Kaso may girlfriend ka na."

Lumambot ang puso ko. Alam ko sa sarili ko, matindi pa din ang pagmamahal ko sa kanya kahit nasaktan ako sa nangyari. Pero paano ko sasabihin sa kanya na isang palabas lang ang namamagitan sa amin ni Jane? Magiging komplikado ang lahat kapag nalaman ni Mommy na makikipagsabwatan ko. Pero paano na ang sarili kong kaligayahan?

"I-text na lang kita mamaya, magulo pa ang isip ko sa ngayon. Pero aaminin ko, mahal pa din kita."

"Sige. Hihintayin ko ang text mo mamaya. Tandaan mo Loi, hindi ka nawala sa puso ko."

Gumulo ang napakasimple kong buhay dati, mas magulo pa sa mapa ng dota. Sa isip ko, dapat ko pa bang ituloy ang plano ni Jane at aminin kay Mommy na kalokohan lang ang lahat o maniwala ako sa mga sinasabi ni Sofia at magsimula ulit kami.

"Mukhang malalim ang iniisip mo ah?" si Jane.

"Stress lang siguro."

"Tara sa Intramuros! Akyat tayo dun sa bato para mabawasan ang stress mo." yaya ni Jane.

"Ano namang gagawin natin dun? "

"Magpapahangin. Tsaka may sasabihin ako sayo na hindi pwedeng i-discuss dito."

"Tinatamad ako."

"Ganun?" Umalis si Jane sa harap ko na gusot ang mukha.

"Zoilo?!" sigaw ni Mommy. "Ayaw mo daw samahan si Jane? Hindi ka ba nahihiya na ikaw na ang dinalaw dito tapos di mo pagbibigyan ang bisita mo?" Parang binasahan ako ng dalawang issue ng Manila Bulletin sa dami ng sinabi ni mommy. Pati pagpapadede niya ng branded na gatas sa akin para maging mabait ako, inungkat niya. Isa lang ang napatunayan ko, gustong gusto nila si Jane kaya magiging mahirap kung ipagtatapat ko ang lahat.

"Opo. Sasamahan ko na po." Abot tenga ang ngiti ng dalawa matapos akong mauto.


Umalis kami ng bahay na lumilipad pa din ang isip ko. Ilang beses na yatang pinitik ni Jane ang tenga ko bago ko naramdaman. Muntik pa yatang kagatin. Kulang na lang ihampas niya ang mukha ko sa pader ng intramuros para matauhan.

"May gumugulo ba sa isip mo?" tanong ni Jane habang inaalog ang balikat ko.

"Si Sofia." Ikinuwento ko kay Jane ang lahat dahil bawal nga naman magsekreto. Kasama yun sa kasunduan. Naintindihan naman niya. Malaya naman daw ako at pwedeng makipagkita kay Sofia.

"Paano kapag nalaman nina ermats?" naguguluhang wika ko.

"Hindi nila malalaman basta huwag mo lang siyang papuntahin sa bahay nyo. Ikaw din ang masisira sa pamilya mo kasi iisipin nilang two timer ka."

"Sabagay. Oh, akala ko may sasabihin ka kaya tayo pumunta dito?"

"Bukas aattend tayo ng party with my friends. Don't worry pinayagan ka na ng parents mo."

"Hanep sa bilis ah." Hindi mo pa nakukuha ang side ko, nasabi mo na agad sa parents ko."

"Ako pa!" pagmamalaki niya. "Kasama si Dexter sa party pati ang girlfriend niya kaya kailangan nadoon din tayo. Kaya vital ang role na ito."

"So, anong gagawin natin dun?"

"Magpapanggap siyempre! Huwag kang mag-alala, hindi natin need lumapit sa kanila. Mas magandang hindi sila pansinin."

"Ikaw bahala. Susunod lang ako. Basta kapag lalabas kami ni Sofia ikaw din ang magpapaalam sa parents ko."

"Sure, Loi the Lover Boy! And one more thing, sunduin mo ako sa bahay dahil ipapakilala na kita sa parents ko."

What the duck! Naging yaya pa ako. Tumango lang ako. Lumambot bigla ang tuhod ko matapos naming umakyat sa bato.


KINABUKASAN, hindi pa man sumisikat ang araw ay bumangon na agad ako.Napilitan akong mag-exercise kahit na hindi ko naman ginagawa dati. Kailangang maging kondisyon ako kapag humarap sa parents ni Jane. Hindi kasi ako masyadong nakatulog dahil nag-usap pa kami ni Sofia. Todo asikaso din si Mommy sa akin, kulang na lang paliguan niya ako at hilurin ang singit ko.


"Tao po! Tao po! Jane?!" Ilang beses pa akong sumigaw para madinig ng tao sa loob. Nalimutan ko, pwede nga palang magdoorbell.

Ilang saglit pa, bumukas ang gate at pinapasok ako ng katiwala sa loob ng bahay. Pinaupo muna ako sa may sala dahil nag-aayos pa daw si Jane.

"Ikaw ba si Loi?" Pinagmasdan ko ang dambuhalang lalaki na sa palagay ko ay ang tatay ni Jane. Nakipagkamay siya sa akin. Kinabahan ako. Sinlaki ng kamao niya ang mukha ko.



itutuloy...
 
Re: Hu u? (5)

galing :salute:

natatawa ako dun sa part na niyaya sya ni jane tapos ayaw nyang sumama

sumbong agad kay ermats :lmao: :rofl:
 
Last edited:
Re: Hu u? (5)

interrogation na...loi vs. tatay ni jane,hehe. thankyou bossing panjo ang ganda talaga..
 
Back
Top Bottom