Symbianize Forum

Most of our features and services are available only to members, so we encourage you to login or register a new account. Registration is free, fast and simple. You only need to provide a valid email. Being a member you'll gain access to all member forums and features, post a message to ask question or provide answer, and share or find resources related to mobile phones, tablets, computers, game consoles, and multimedia.

All that and more, so what are you waiting for, click the register button and join us now! Ito ang website na ginawa ng pinoy para sa pinoy!

Novel [Novel] Everyday in the Rain Chapter 18: Pot of Gold (END)

para po sa mga gustong masundan ang storya ni Victor,
Isang Araw Lang Naging Kami > ito ang mga naunang nangyari..

the sequel..
:rain: Everyday in the Rain :rain:


Chapter 1 : Si Victor at ang Di Kilalang Babae :cry:
Napakalakas ng ulan noong umupo ako sa isang duyan at pinatugtog ang gitara. Napatigil na lamang ako sa pagkanta, nang may isang babae ang lumapit sa akin at pinayungan ako. "Wag ka ngang magpaulan." wika ng di kilalang babae.

Chapter 2 : Alaala :cloud9:
"Eh paano kasi, kanina pa ako nag-aabang at hindi ako sinasakay. Akalain mong nakasakay pa kita dito sa masikip na jeep." pagbitaw ko ng inis.

" 'Yan ang tinatawag na tadhana." ngiti nito.

Chapter 3 : Tuliro :panic:
“Sa’yo ‘to ‘di ba?” ang panyong ibinigay ko sa kanya noong mga bata pa lamang kami. Napatingin ako sa kanya.

“Ikaw nga pala ‘yun. Si Gel. Angelica pala ang buo mong pangalan. Itinago mo pa pala ‘to.” may galak na sabi ko. May ibang pakiramdam sa puso ko ang tagpong ‘yon.

“Sabi ko na nga ba ikaw si Victor na nakilala ko noon.” nakangiting sagot niya. Kumikinang ang mga mata niya, puno saya at ligaya.

Chapter 4 : Panganib :what:
"Umiiscore ka."

"Hindi ka galit?"

"Ngayon lang yan. Niligtas mo ko eh. Pero pag inulit mo pa, matitikman ng nguso mo 'tong kamao ko."

Chapter 5 : Sa Bahay :boogie:
Parang may mga glitter sa hangin habang tinitignan ko siya. Tulala ako, ngayon wala akong pakialam kung alam niya na nakatitig ako sa kanya. Parang slowmotion ang pangyayari. Unti-unting lumalabo ang background at para akong liliparin ng hangin. Hindi ako adik, hindi rin ako uminom ng energy drink at nagfeeling macho, ito siguro ang epekto kapag sininghot mo ang medyas mo. "You look great." sabi ko in English habang palapit sa kanya.

Chapter 6 : Bakit? :hilo:
"Angel, Gel, mine, babes, sugar, sweetheart, Angelica, ang ganda ganda mo. Hindi lang dahil madilim, hindi lang dahil inaantok ako, maganda ka, yun ang sabi ng puso ko. Alam ko marami ng nakapagsabi sa'yo nito, pero iyon ang totoo. Napakabait mo, hindi ka mahirap mahalin."- Victor

Chapter 7 : Ang Pagtatapat :giverose:
Bumangon siya at tinapat sa mukha ko ang mukha niya. Bumagsak sa akin ang buhok niya na kumikiliti sa laman loob ko. “Yung Fall of Adam, alam mo?” sabi niya. “Hu u?” sabi ko. Hindi ko na pinansin ang sinabi niya at dinampian ko sya sa labi. Mabagal pero hindi siya umiiwas kaya binukasan ko ang labi ko para sa mas intimate na halik. Napapikit ako at dinama ang labi niya na dumidikit sa akin. Ilang minuto rin ang lumipas nang matauhan siya. Inayos ko ang buhok niya, akala niya hahalik uli ako nang ilapit ang labi ko sa tainga niya, “Pwede ba kitang maging girlfriend?” diretsong tanong, walang paligoy ligoy, paligaw ligaw at palugaw lugaw.

Chapter 8 : Ken and Joyce :punish:
“Alam mo ba kung saan ako masaya?
Sa bawat ngiti at tawa sa iyong mukha,
Kung binibilang mo lang ang iyong mga piso,
Pwede ba kitang mayaya sa araw ng mga puso?”
-Mr.Suplado

“Alam mo ba kung kailan ang pinakamasayang araw ko?
Yun ay noong araw sa Jolibee na tinulak mo ako,
Ngunit ngayon ito ay mag-iiba,
Sa araw na ito, nararamdaman ko na.”
-Mr.Suplado

“Alam mo ba kung sino ang pinakamamahal ko?
Kilala mo siya at kapangalan mo,
Anghel siya sa lupa na itinadhana sa akin,
Nakangiti siya at titingin sa akin.
Sa harap niya ako’y may dalang bulaklak,
Sa likod ko si Kupido ay tumutulak,
Siya ang aking dugo, na bumubuhay sa aking puso,
Angelica ang kanyang pangalan, at siya ang date ko.”
-Mr.Suplado​
-Victor

Chapter 9 : Pagtataka at Luha:weep:
"Alam mo, ikaw lang ang mahal ko. Saka, bago pa lang kami magkakilala kasi nagtanong ako kung saan kita matatagpuan. Akala ko, pakikiramdaman ko lang ang puso ko malalaman ko. Pero hindi naman masama ang magtanong kaya kinausap ko siya."

"Baka naman sa kanya ka dinala ng nararamdaman mo?"

"Hindi rin. Kasi wala namang sinabi ang puso ko na siya na. Mabuti pa ngayon, pakinggan mo, binubulong ang pangalan mo."
-Victor

Chapter 10 : Rejected :kainis:
"Bukambibig mo talaga si Angel." malungkot niyang sabi. "Para kang kabayo. Nakatakip ang mata sa gilid kapag sinasakyan ng hinete, yan tuloy hindi mo nakikita ang nasa tabi-tabi kung hindi ka susunod sa hinete mo." -Joyce.

Chapter 11 : Misteryosong Gabi
"Mahal ka rin ni Angel, kaya lang hawak siya ni Sir Ken. Hindi ko alam kung ano ang gayuma o pangblockmail na gamit niya pero kapag ginusto niya nakukuha niya. Kakalabanin mo ba siya o ibabaling mo sa iba ang pag-ibig mo kay Angel?"
-Joyce

Chapter 12 : Parating na ang Ulan
"Alam mo bang masigla siya dahil sa'yo, masaya siya dahil sa'yo. Tadhana na ang bahala sa inyo. Balik ka 'pag naramdaman mong narito na siya. Alam ko malakas ang pakiramdam ng in-love." biglang sabi niya.

"Opo. Salamat sa payo. Babalik ako. Hindi ko siya hahayaang maging malungkot." ito lang ang masasabi ko dahil sa sobrang saya ng pakiramdam ko.
-Princess

Chapter 13 : Malakas na Ulan
"Sure because I like her better than my exes. I better say I love her."
- Ken

Chapter 14 : Payong

Hindi porque umuulan ay mananatili ka na sa bahay at matutulog o magkukulong sa kwarto at magpapainit ng sarili. May problema man, lumabas ka pa rin, huwag kang magbabago at ienjoy ang buhay. Isayaw mo lang ang ulan, ngitian mo ang bawat problema. Ang problema ay kasama ng buhay, parang ulan, kasama rin ito ng mundo. Kung wala ang ulan, paano na makakaroon ng cycle ang tubig? Kung walang problema, hindi tayo mamumulat kung paano maging masaya dahil hindi rin natin alam ang pakiramdam ng malungkot. Kung pangit ka, ngumiti ka, pangit ka pa rin. May payong na proprotektahan ka sa ulan, at may Diyos na laging pumoprotekta sa'yo.

Chapter 15 : Bahagharing May Lamt

"Hindi pwede ang naisip mo Victor."

"Bigyan mo ako ng address. Ako na lang ang pupunta."

"Makulit ka talaga?"

"Ako pa?"

"Samahan na kita. Sandali." sabi ni Angelica ng pasinghap.

Chapter 16 : Joyce's Chapter

"`Tay alam mo si Victor `di ba? `Yung kinukwento ko sa`yo na masarap magmahal, `yung kinokompara ko sa inyo." humila siya ng upuan at hinawakan ang kamay ng ama. Tahimik lang akong nakikinig sa mga sinasabi niya. May feeling ako na flattered dahil sa mga sinasabi niya. "Mukhang masaya na siya kasi parang wala ng sagabal sa relasyon nila ngayon."

Chapter 17 : Under The Rain

Ang kaninang kasalanan na inaako ko ay parang napawi sa effort na ginawa ni Angelica para sa akin pero ano'ng ginawa ko? Nagpalate pa ako? Kailan ba ako magiging matured? Kailan ba ako magkakaroon ng silbi sa taong mahal ko? Kailan ko siya mapoprotektahan?

Chapter 18 : Pot of Gold


comment kayo..:thumbsup:
kwentuhan tayo..:whisper:
:thanks:


http://acwrites.blogspot.com
 
Last edited:
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

thanks TS sa updated.:thumbsup:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

@squi,
bolero ka rin pala..:laugh:

@lewade,
salamat din sa pagbasa..:D
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

tumblr_m43j2ch09P1qlo16do1_500.jpg


added story tagline quotation..:thumbsup:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

pabasa at pasubaybay po ako dito idol :approve:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

pati naman ikaw nakiki-idol..:slap:
sige..welcome lahat dito..:D
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

wow. .nakakaiyak naman. . Sana po may kasunod na. .ganda po ng storya. . Nakakarelate ako. .
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 9: Pagtataka at Luha

Nice thanks sa Update TS. more powers to you.
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

Chapter 10 : Rejected

Dali-dali akong tumakbo pabalik at kinatok ko ang pinto. "Angel..." bulong ko sa pinto dahil dinig ko pa rin ang paghikbi niya. "Nandito lang ako para sa'yo pero hindi ko maintindihan bakit hindi mo ako pwedeng mahalin? Ano ba'ng ibig sabihin no'n?" sabi ko at narinig ko lang siyang tumahan saglit. "Angel..." pahangos na sabi ko, iniisip kung nagtatago pa sa likod ng pinto ang aking kausap.

"Wala yun. Kalimutan mo na ang sinabi ko." ganun lang ba kadaling kalimutan ang lahat? Matapos kong maramdaman ang sikip ng dibdib at problema niya, kakalimutan na lang basta-basta ng hindi nareresolba? Siyempre gusto ko siyang mahalin niya ako pero higit doon, gusto ko siyang maging masaya.

"Kailangan kong malaman Gel. Tutulungan kita sa problema mo. Mahal ki..." hindi na niya pinatapos ang sinasabi ko.

"Sinabi ng wala eh! Umalis ka na Victor! Umalis ka na at huwag ka ng magpapakita sa'kin! Please!" biglang pagbago ng mood niya habang humahagulgol pa rin.

"Hindi ang paglayo ko ang makakapagpasaya sa'yo Gel. Alam ko, mahal mo rin ako. Gusto ko maging masaya ka. Angelica..." pakiusap ko sa kanya, gusto kong malaman ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito.

"At kailan ko sinabing mahal kita? Hindi kita mahal! Wala kang pag-asa! Masaya ka na? Umalis ka na Victor! Pakiusap..." pasigaw at biglang hagulgol niyang sabi na ikinagulat ko. Talagang natameme ako, natulala. Ano na ang gagawin ko? Parang lalala lang ang sitwasyon kung kukulitin ko pa siya. Basted na ako? Umiiyak pa rin siya. Ano na?

>

Tinahak kong tuliro ang daan papunta sa aking silong sa ulan ng problema, ang aming tahanan, kung nasaan si Inay. Pagagaanin nanaman niya ang loob ko. "Nakauwi na ko." matamlay kong bati.

"Aba. Dati pag-uwi mo may magandang kwento ka para sa'kin. Hindi ko na nga kailangan manood ng teleserye kasi sa mga kwento mo pa lang kinikilig na ako pero ngayon. Tsk. Ano anak?" sabi ni mama.

"Nandito na ako." matamlay ko uling sabi. Naulit talaga, hindi mali ang pagkabasa niyo.

"Alam ko nandyan ka na. Hindi ako bulag, nakikita kita. O siya, ayaw mo muna bang kumain?" alok ni mama.

"Papasok na 'ko sa kwarto." matamlay ko pa ring sabi. Nawala ang tamlay ko nang batukan ako ni Mama.

"Wag ka ngang overacting dyan loverboy." at ayun nga, nakwento ko na lahat kay nanay. Lumuwag na ang paghinga ko, ok na uli ako dahil nailabas ko na ang problema na dinadala ko. Da best si nanay.

"Basta, gagawin ko ang alam kong tama diba?" sabi ko matapos matauhan sa mga naganap.

"O sige ikaw na ang bahala." pasinghap na sabi ni nanay. "Ang teleserye talaga, kapag hindi mo nasubaybayan, hindi mo malalaman ang kwento. May mga magandang parte na puro kilig at may parteng pagsubok para sa bida. Ganyan ang buhay, anak." pagpapaliwanag ni mama sa'kin. Ngayon alam ko na kung kanino ako nagmana para magsalita ng makahulugan.

>

Binisita ko uli si Angelica sa trabaho at gaya rin ng inaasahan makikita ko rin si Joyce. "Good afternoon!" masiglang bati niya sa'kin.

Kinawayan ko lang siya at sumenyas para pumunta kay Angelica. Pagtalikod ko sa kanya ay hindi ko inaasahang hahawakan niya ang kamay ko, "Dito ka muna. Nasa meeting siya." sabay tingin sa akin na parang nang-aakit.

"Kailangan pang hawakan ang kamay ko?" pabiro kong sabi sa kanya.

"Masama ba? Ang damot naman nito, kamay lang ayaw ipahawak." pagngunguso pa niya na parang batang nadadabog. May kung anong dumi nanaman sa isip ko sa pagkasabi niya. Napatingin tuloy ako ng malagkit kay Joyce. Sexy, maganda at malambot ang mga kamay.

Ngumiti na lang ako at iniwas sa luntiang parang ang aking pag-iisip. "Baka kasi makita ni Angelica, galit kasi siya sa'kin ngayon. Kakausapin ko sana siya at sasabay na pauwi."

"Bukambibig mo talaga si Angel." malungkot niyang sabi. "Para kang kabayo. Nakatakip ang mata sa gilid kapag sinasakyan ng hinete, yan tuloy hindi mo nakikita ang nasa tabi-tabi kung hindi ka susunod sa hinete mo." matalinhaga niyang sabi.

Sa una ay hindi ko maintindihan ang kanyang nais ipahiwatig, "Ano'ng ibig mong sabihin?" napatanong na lang ako.

"Wala. Manhid ka Victor." sabi niya, hindi ko maintindihan. Meron siyang nais ipahiwatig, kaya titignan ko siya sa mata at babasahin ang mga kilos nito. "Sabagay, si Angelica pala ang gusto mo kaya siya lang ang nakikita mo." pagpapatuloy pa ni Joyce.

Brain blast! May gusto siya sa'kin! Teka, si Joyce? May gusto sa'kin? "Wag mong sabihing may gusto ka sa'kin?"

"Edi hindi ko sasabihin." pilosopong sagot niya. Umugong ang bell, uwian na. "Sige puntahan mo na si Angel mo. Ipaparamdam ko na lang." pagpapatuloy niya at umalis. May ngiti sa labi ko, may napupuwing din pala akong magandang dilag.

Naglakad ako papunta kay Angelica, walang buhay sa office niya kundi ang mga computer at ang ilaw, at ang mapupulang rosas sa kanyang mesa. Kanino galing ang mga ito? Gusto kong kunin ito at itapon.

Naunang dumating si Ken na may ngisi sa mga labi. "What are you doing here?"

Humarap ako sa likuran kung ako ba ang kausap niya. Wala namang ibang tao rito kundi ako. "Oh me? I just wanna throw those roses from the table of my Angel." pag-iinglis ko matapos mapagtanto na galing kay Ken ang mga ito.

"No. No. No. Today is our 6th Monthsary so stop acting like you're a boyfriend because I am the boyfriend!" nagulat ako sa sinabi niya. Nagulat. Nashock. Stunned.

"Ok pretender. I believe in you jerk!" walang suntukan, mga salita namin ang nag-aaway. Parang games na Ancient Empires na lulusob ang bawat sundalong letra at mauubos ang kalaban.

"Why don't you ask her?" sabi ni Ken at itinuro si Angel na mapatigil sa paglalakad pagkakita sa akin at waring nagbago ng aura at mabilis uling naglakad. Hindi niya ako pinansin, paglampas niya sa akin, lumabas na ang mga tanong sa aking bibig. "So 6th monthsary niyo daw sabi ng kolokoy na 'to?"

Tumingin muna siya ng matalim kay Ken at maamong tingin sa akin. "Oo, tama siya." sagot niya.

Para akong nahulog sa isang malalim na balon at ang babagsakan ay salamin na siguradong mababasag pagbagsak ko. "Ok. You win." sabi ko at tumalikod. Nakita ko pang inakbayan niya si Angel pagkatapos nitong sumagot. Kung babae lang ako, tumatakbo na akong lumuluha at binabangga ang mga nakaharang sa dadaanan ko. Pero lalake ako, naibulsa ko na lang ang mga kamay habang naglalakad sa tuwid na hallway. Pakiramdam ko spiral ang nilalakad ko, nakayuko at pumipintig ang pulso sa ulo ko. Gusto kong sumigaw pero mamaya na.

Nag-aabang akong masasakyan sa tahimik na shed nang dumaan si Ken sakay ang kanyang kotseng nakabukas pa ang bintana. Inilabas niya ang kanyang kamay at kumaway sa'kin. Nanggagalaiti ako sa yabang ng lalakeng to. Kung kaya ko lang ihagis ang 5-inch diameter na bato rito ay ihahagis ko sa mukha niya.

Nakita ko ang malungkot na mukha ni Angelica sa front seat ng kotse. Hindi ko siya maintindihan, pinagmukha niya akong tanga! Gusto kong ulitin ang ginawa ko noong saktan din ako ni Gladys. Magpakalango sa alak, magpa-ulan, at sumuntok sa semento pero alam kong walang maidudulot na mabuti sa akin 'yun. Sino naman kaya ang magmamagandang loob na pagaanin ang loob ko at saktan din ako sa bandang huli?

Nasa puntong hindi ko na mapigilang bumagsak ang luha ko noong magdilim ang langit. Sasabayan nanaman ako sa isang malungkot na takipsilim. Eksaktong bumagsak ang isang patak ng aking luha, pumatak ang malalaking patak ng ulan at tumabi sa akin ang isang dilag sabay alok ng panyo sa lumuluhang mama.

"Joyce?" sabi ko pag-angat ng mukha ko sa dalagang ito.

"Nakita kung paano ka pinag-mukhang tanga ni Angel. Nandito ako para damayan ka, samahan ka." pag-abot niya ng panyo sa akin.

"Edi mukha na akong tanga ngayon? Hindi pala, tanga na pala talaga ako. Hindi ko naman kailangan ng karamay eh. Ok lang ako. Aanhin ko yang panyo mo?" pagsusuplado ko sa kanya.

"Suplado ka nga pala. Kahit nakikita kong umiiyak ka diyan, suplado ka parin." sabi niya at tumabi sa'kin. Maarte naman akong lumayo sa kanya kunwari.

Napangiti naman ako nung lumapit siya sa'kin. "Sasamahan mo talaga ako?"

"Oo." matipid niyang sagot.

"Gusto kong uminom. Magpakalasing."

"Tara. May alam akong lugar." walang alinlangang sagot ni Joyce.


itutuloy...:D
 
Last edited:
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

yun oh. merun na, ako agad ang makakabasa. :clap:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

lakas tlaga sa chix neto! Woohhh!..


ang galing m0 ts :D
abangan ko ulet.
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

naunahan ako ah... Tsk tsk tsk
D balae bawi nalang ako next time
Salamat sa update sir breaker004:thumbsup:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

joyce! joyce! :naughty:


may gelpren sana akong tulad ni joyce. hakhak :D
 
Last edited:
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

ganda to kuya update lang :thumbsup: :lol:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

Habangan ko po! Sulat pa kapatid..
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

naunahan ako ah... Tsk tsk tsk
D balae bawi nalang ako next time
Salamat sa update sir breaker004:thumbsup:
naunahan ka squ..:D
matagal pa ang next update eh...:sigh:
sana wag kayo magsawa...:slap:
joyce! joyce! :naughty:


may gelpren sana akong tulad ni joyce. hakhak :D
maghanap ka sa daan bulag..tanong mo kung joyce ang pangalan..:lol:
ganda to kuya update lang :thumbsup: :lol:
:thanks: kapatid..:D
Habangan ko po! Sulat pa kapatid..
sige po chibubu..:dance:
salamat sa pagcomment..:salute:
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

boss wala pa ba,! Tagal ko na inaantay update mo... Gud luck and god bless. more update
 
Re: Everyday in the Rain Chapter 10: Rejected

ang ganda ng pagkakagawa ng Ch. 10 tol ah ? Ü Abangan ko to !
 
Back
Top Bottom