CHAPTER TWO
ALEX POV
Hindi ko na siya crush =____=
Ang sama pala ng ugali ng number 11 na yon.hmp!
Sa mga nacu-curious kung bakit naging crush ko yung mayabang na Enzo na iyon.
*FLASHBACK
Sports Festival
Ngayon din yung basketball competition ng bawat school kasama na doon syempre ang Wilson High.
At dahil isa akong magaling na student assistant, water girl ako ngayon sa basketball team ng school.
“Alex! Yung water jug kuhain mo na sa cafeteria, magsisimula na yung game mamaya!” si Coach yun.
“Yes, Coach!”
Dali-dali akong pumunta sa cafeteria para kuhain yung water jug, pagkadating ko doon ay agad kong tinanong kay Ma’am Tina , siya yung nagmamanage ng cafeteria.
“Ma’am Tina, yung water jug daw po sabi ni Coach” nakangiti kong tanong dito.
“Oh, ikaw pala Alex, nandoon sa may kitchen kuhain mo na lang ha” mabait na wika nito. Isa pa pala sa mga ka-close ko dito sa school ay si Ma’am Tina, minsan nga nililibre ako nyan ng lunch eh.
“Thank you po.” Dumiretso na ako sa may kitchen.
Nakita ko agad sa may kitchen yung dalawang malaking water jug na kulay blue.
Okay? Goodluck naman sa akin kung mabuhat ko itong dalawang water jug ng sabay.
Nagpasya akong isa-isahin ko na lang mamaya ko na lang kuhain yung isa para hindi ako mahirapan.
Sinimulan ko ng buhatin yung isang water hug.
>.<
Aigoo!
Hang bigat!
Dalawang kamay ko na ang pinangbuhat ko doon sa jug, ang bigat eh.
Palabas na ako ng cafeteria ng biglang bumukas yung glass door at oo natamaan ako pagkabukas na iyon kaya na-out-of-balance na ako at napaupo ako sa sahig, mabuti na lang nayakap ko yung water jug kaya hindi natapon yung laman. Pwew! Salamat!
“Ayaw kasi tumabi sa daan eh! Stupid!” isang mataray na boses ng babae yung narinig ko.
Pagka-angat ko ng mukha ko eh nakita ko ang mga bangungot este yung mga Mean Girls, sila lang naman yung maaarteng babaeng member ng cheerleading club. Oo nga pala sports festival ngayon kaya magpeperform sila. Aish! Malas talaga ako.
“Oh, look girls si miss promdi commoner pala yan” sabi nung mean girl #1
“oh, wag mung sabihing miss lampa ka na din, hahahahaha”
Hayun, para silang baliw na pinagtatawanan ako habang ako nakaupo pa din ako sa sahig, ang sakit nung bagsak ko ah.>.<
“Hoy!”
Mula sa out of nowhere na boses na iyon pare-pareho napalingon yung mga mean girls doon sa likuran ko.
“OMG! Girls! Si Enzo! Gosh! Maganda ba ako girl?”
“Mas maganda ako!”
=____= okay? Eh kung paguntugin ko kung sino mas maganda sa kanila. Ang lalande lang.
“Oh my gosh, papalapit na si Enzo girls!!Eekk!”
Hindi ko na sila pinansin at patayo na ako mula sa pagkakaupo ko sa sahig , inilapag ko muna sa sahig yung water jug para makatayo ako ng maayos.
Pero ng makatayo na ako.
*Crack!
Harujusko! Yung balakang ko! T___T
“Ayos ka lang?” nagulat na lang ako sa mga kamay na humawak sa waist ko.
Napalingon ako kung sino iyon, at isang ubod, nag-uumapaw na kagwapuhan yung nasilayan ng magaganda kong mga mata. Napatingin ako sa likod ko para lang makita ang isang lalaking seryosong nakatingin sa akin na feeling ko anytime matutunaw ako,Tapos ang pula pa ng mga labi nya at sobrang kissable. Then he has this prominent and broad cheekbones, developed brows, and chiseled jawlines that is awesomely super musculine. Ang puti at ang kinis ng mukha nya,there aren't any spot of pimples or blackheads. Ang tangos pa ng ilong and he has clean cut hair na may side bangs! . Teka! Nagiging malandi na ako, erase!
“Ha?” shemai! Did I just caught myself drooling with this gorgeous guy?
Lumingon ako sa mga Mean Girls, hayun, ang sama ng tingin sa akin. Nakikita ko mga black aura nila.
Agad akong lumayo kay prince charming este doon sa guy.
“O-o-okay l-ang a----aray!” bigla kong nasapo yung balakang ko, shemai! Biglang sumakit. Masama yata yung bagsak ko kanina.
“I think you’re not okay” biglang sabad nung guy, sino ba ito at napakapakielamero.
Nakita kong kinuha niya yung water jug na dala ko gamit yung left hand niya at sa hindi ko expected na sumunod na ginawa niya.
He hold my hands using his right hand and he carefully dragged me out of the cafeteria.
“My gosh! Why did he do that? They know each other?!”
Rinig ko pa yung mga mean girls na nawindang sa nangyari kanina.
[School Clinic]
“Nabigla lang yung likod niya sa pagkakabagsak kaya biglang sumakit, I advice na humiga lang muna siya for 30 minutes para hindi na sumakit anyways nalapatan ko ng first aid yung likod niya.”
Naririnig ko yung pinaguusapan nung nurse at nung mysterious guy na tumulong sa akin.
Nakahiga ako ngayon dito sa may clinic, kanina kasi nung umalis kami ng cafeteria eh dito ako dinala nung guy.
Biglang may naghawi nung puting tela na parang divider per bed , may tatlong bed kasi dito.
“Here” may inabot itong maliit na bote.
“An---”
“Oitment yan just in case sumakit ulit, babalik na ako sa court kanina pa kasi hinahanap ni coach yung water jug, magsisimula na yung game eh, ako na bahala na magsabi kay coach kung ano nangyari sayo.Bye” tumalikod na ito at naglakad palabas ng clinic , sinundan ko lang siya ng tingin, ngayon ko lang napansin na nakapang basketball na uniform siya. Since nakatalikod siya, nabasa ko yung name.
SAAVEDRA, NUMBER 11
Hay! Crush ko na siya ;’>
*END OF FLASHBACK
At ayon na nga doon na nagsimula ang pagkacrush ko doon. Nalaman kong Enzo Miguel Saavedra pala yung fullname niya since kanina sa second subject namin ay nagpakilala kami isa-isa at isa pang nakakawindang eh apo pala siya ng may-ari ng school.Tss!
Wala naman akong interes sa mga mayayaman na katulad niya eh, anyways crush turned into curse na yung tingin ko sa kanya. Ang sama ng ugali, bukod pa doon whole class hour tulog siya , ni hindi nakikinig sa teacher namin. Sige siya na apo ng may-ari ng school, akala mo kung sino.
“Maawa ka sa manok, hindi papalag yan”
Napaangat yung mukha ko sa nagsalitang iyon. Si Vincent pala, may dala-dala itong tray na may pagkain.
“I-kaw pala”
Umupo ito sa tapat ko.
“Kanina pa kita hinahanap eh, nandito kana pala sa cafeteria.”
Sabay nga pala kami nito kapag mag-lunch break na, nakasanayan na naming iyon since first year.
“Sorry ah, ano kasi”
“Let me guess, wala ka sa sarili mo o galit ka?”
“Ha?”
Tinuro nito yung lunchbox ko. “wag mong sabihing galit ka sa manok”
Tiningnan ko yung lunchbox ko at nakita ko yung adobong manok na gutay-gutay na.
“Hehehehe”
“So how’s your first day?” biglang iba ng tanong nito.
“Okay lang, sa awa ni Lord hindi na ako nabubully ng mga classmate ko.”
“Anything interesting happen?”
Okay? Mukhang alam na nito kung bakit ko napagdiskitahan yung manok. He really knows me.
“Nakakainis kasi eh! Alam mo yun , ang yabang eh, sigawan ba ako , eh nag-excuse naman ako!”
@_@? -> si Vincent
“Eh?”
“Yung seatmate ko.”
“Ah”
“Eh sino ba yung seatmate mo?”
“Si Enzo Miguel Saavedra”
Biglang tumayo si Vincent pagkasabi ko ng pangalan ng seatmate ko at napansin kong nagsalubong yung dalawang kilay niya.
“Vince, anong problema?” takang tanong ko.
“Iyo na itong binili kong food, I need to go, bye”
Mag-rereact na sana ako kaso nakaalis na siya.
Anong problema nun?
***
VINCENT’S POV
Sa lahat ba naman ng pwedeng maging classmate ni Alexandra yung Enzo pa iyon pa.
Aish! Nasaan ba yung sira-ulong lalaking iyon, anong karapatan niyang sigawan yung bestfriend ko?
Humanda siya sa akin. Oo, nga pala, lunch break ngayon, at alam ko kung nasaan siya.
Tama nga ako nandito siya sa may rooftop at nakatambay.
“Hoy!”sigaw ko na agad nitong ikinalingon.
[ENZO]
“Hoy!”
Napalingon ako sa sumigaw na iyon, muntik na akong magulat doon ah. Kasalukuyan akong nakatambay dito sa may rooftop at mag-isang nagigitara. Gawain ko na iyon since first year pa ako.
“What?” expressionless kong wika sa tumawag sa akin na iyon. Si Vincent. Siya lang naman yung stepbrother kong paborito ni Lolo.
Lumapit ito sa akin at nabigla na lang ako ng kwelyuhan niya ako. Nabitawan ko tuloy yung gitara ko.
“Don’t you dare , messing up with my friend!”galit na wika nito.
“What?! Ano ba problema mo? Ginagawa ko sayo? At sinong friend?” tinulak ko siya, para bitiwan niya yung pagkakahawak niya sa kwelyo ko. Sapakin ko ‘to eh.
“Si Alexandra”
=__=?
“Are you crazy? Sinong Alexandra? Wala akong kilalang Alexandra.” Natatawang sagot ko.
“Subukan mo pang sigaw-sigawan yung seatmate mo, yari ka sa akin” banta nito sabay talikod at umalis.
Okay? What was that?
Sinigawan?
I don’t remember na may sinigawan ako.
=____=
-______-
O_O
Tama, now I remember.
Yung babaeng seatmate ko, psh! Yun lang galit na galit na siya, eh yung babae naman may kasalanan eh, tapikin ba naman ako ng malakas eh natutulog ako.
Siguro girlfriend niya yon. Sabagay bagay naman sila, both nerd.
CHAPTER THREE
“Good Morning mga nagsisigwapuhan kong mga apo!”
Bati agad ng matandang Saavedra sa dalawang binatang nakaupo doon sa dining table at nag-aalmusal.
“Good Morning din po” si Vincent ^__^
“Psh!” si Enzo =__=
Pagkaupo nito ay agad naman tayo ni Enzo.
“Alis na ko”
“Oh hindi ba kayo magsasabay ng kapatid mo?”
Tiningnan ng masama ni Enzo ang lolo niya.
“Heheheh, ikaw naman hindi na mabiro, Apo, oh sige na kiss mo na si Lolo” pagbibiro nito.
“Aish! Would you stop acting childish , Lolo!” sabay talikod at umalis.
Ganoon lagi ang trato ni Enzo sa Lolo niya, eversince naman eh, well, ganoon si Wilson Saavedra, mapagbiro pero seryosong tao.
“Lolo, alis na din po ako.” Biglang tayo si Vincent at nagpaalam dito.
Ibang-iba ang ugali ng dalawa niyang apo, actually tinuring na din nitong parang tunay na apo si Vincent kahit na hindi naman niya ito kadugo. Vincent is his step grandson, anak ito ng asawa ng anak niyang si William, isang Korean yung napangasawa nito after Enzo’s mother passed away. Years din ang ibinilang ni William bago nakahanap ng bagong partner nito. Magaling pumili ang anak niya dahil sobrang bait ng kanyang daughter-in-law na kasalukuyan nasa korea pa din kasama ni William, iniwan niya sa pangangalaga ng matanda ang dalawang anak na lalaki.
Vincent and Enzo are both Wilson Saavedra’s Grandsons.
****
[Music Room]
“Pare may gig kami mamaya, ano pwede ka ba?” si Jake, ka-bandmate ni Enzo sa music club.
“Pass”
“Pass na naman, pare, akala ko ba gusto mo tumugtog? Sayang yan talent mo, wala pa naman kami vocalist, nagback-out yung na-hire namin eh.”
Matagal ng inaawitan ng mga bandmates ni Enzo ang binata na tumugtog sa mga bar at bistro pero palagi niyang tinatanggihan. Isa lang lagi dahilan niya. “PASS”.
Enzo loves music, namana niya iyon sa mama niya dahil isang musician ang mother niya. Bukod pa doon he has a talent to sing pero minsan lang niya ipakita yun kapag mag-isa lang siya o kapag nagpapractice siya sa studio ni Jake.
“Ayoko, basist na lang ako pwede pa.”
“Psh! Sige na pare, pagbigyan mo na ako. At saka may kikitain ka din doon.”
“Anong akala mo sa akin purita! No!”
Ang kulit ni Jake pramis.
“Ganyan ka na pare ah, tss parang wala tayong pinagsamahan niyan” tampong wika ni Jake. Si Jake Tolentino pala ay matagal na niyang kaibigan since gradeschool kasama na niya ito kaya kilala na siya nito.
“Fine! Ngayon lang ito ah.” Tutal ga-graduate na naman sila siguro panahon na din para pagbigyan niya ito.
“Yey! Thank you!” napayakap sa binata si Jake.
“Stop it!”
Biglang bukas naman ng pinto at pumasok si Daniel, ka-bandmates din ni Enzo, vocalist at minsan pianists din, friend niya din ito. Nakilala niya ito nung first year highschool siya.
“Woah! Ano yan bromance?!” natatawang asar nito.
“Shut up!” si Enzo na tinulak na si Jake para makalayo dito.
“Nasaan si Niko?” tanong ni Daniel.
Si Niko ay yung drummer nila , like Daniel nakilala din ni Enzo si Niko noong first year.
“Nasa klase niya yata I think, alam mo naman yun, si mr. genius” si Jake.
“Genius daw baka pa-genius!”
Sabay nagkatawanan yung dalawa.
Ganyan ang eksena kapag kasama ni Enzo ang kanyang bandmates, well sort of pero mas prefer niya na mga kaibigan niya. Kaya lang naman siya sumali ng Music Club dahil din sa mga ito, partners in crime niya din ang mga ito sa kalokohan.
Si Jake Tolentino, Senior High na din sa Wilson High. Simpatiko at Napaka-chick magnet nito pero torpe naman. Anak ito ng matalik na kaibigan ni William Saavedra which is father ni Enzo.
Si Daniel Hugh Miyazaki, Senior High. A half-blood Japanese guy, isa din ito sa mga tinitilian ng mga girls sa school, may sarili nga fansclub yan eh. He’s a cassanova pero may isang girl na hindi niya mapaibig-ibig.
Si Nicholas Lopez, Senior High. The Genius guy sa mga kaibigan ni Enzo, bukod sa music room, library yung tambayan pa nun. Siya ang pinakamatino sa kanilang apat.
Pare-pareho na silang nasa graduating class and hopefully maka-graduate sila ng sabay-sabay.
Ang motto nga nila eh, “One for all and all for one”
ang korny noh =___=.
Four musketeers ang peg ng mga papa mo.
[Alex]
“Bar Hopping?”
“Oo, sama ka na kaysa magkulong ka sa kwarto, sige na kasama ko mga friends ko”
Si Saab yun, pinsan ko na anak ni Tita Beth. College na iyon at 2 years ang tanda sa akin kaya Ate Saab tawag ko sa kanya.
“Pero Ate Saab, bawal ako sa mga ganyan, minor pa ako eh”
“Ehh, sige na please, please ipagpapaalam kita kay Mama sasabihin ko gagala lang tayo”
Hays! Napakapersistent ng pinsan kong ito. Mas isip bata pa yata sa akin ito eh.
“Ayoko talaga”
Nagpout ito. “Hindi na tayo bati”
Hala! Sinumpong na naman ng pagiging childish ang Ate Saab ko. Aigoo!
“Aish! S-s-ige na nga po, sa-sama na”
No choice na ako kaysa naman isang linggo niya akong hindi pansinin, ganoon si Ate Saab kapag hindi napapagbigyan ang gusto, napansin ko lang iyon ng minsan hindi siya pinagbigyan ni Tita Beth sa bagay na gusto niya. O hindi ba napakachildish niya.
“Yehey! Thank you!”yumakap ito sa akin.
“Sige na sige na magbibihis na ako Ate” pagtataboy ko sa kanya.
“Ops! Teka lang , wait mo ko diyan!”
“Ha?”
Lumabas ito ng kwarto at ilang saglit pa ay pumasok ulit ito na may dala dalang damit. Iniladlad niya ito sa harapan ko.
“Wear this”
“Ate, hindi ako nagsusuot ng ganyan”tanggi ko.
Totoo naman iyon, hindi ako mahilig magsuot ng dress.
Blouse or t-shirt lang ang pang-alis ko na damit
Maong pants at rubber shoes girl ako eh. I’m not really fond of dresses, mag-makeup nga hindi ko alam gawin eh.
Nag-pout na naman si Ate Saab.
“Oo na susuot ko na.” kinuha ko sa kanya yung dress at dumiretso na ako ng banyo para magbihis.
***
“Ate Saab sure ka ba okay lang ako sumama?”
“Oo naman ano ka ba, ako bahala sa iyo, ay teka ipapakilala kita sa barkada ko”iniwan muna ako saglit ni Ate Saab at pinuntahan yung mga kaibigan niya na papalapit din sa amin.
Nandito na kami sa tapat ng hindi ko alam kung bar ba ito o restaurant.
Haven Bistro Bar.
Basa ko sa malaking karatula sa harapan ko. Hindi naman ako familiar sa mga ganoon at saka first time ko pa lang gumala ng gabi, kasama ko pa itong may topak kong pinsan.
Ang bata-bata ko pa para magka-night life, at saka hindi ba bawal minors dito?
Hello, 16 years old pa lang ako. Hindi pa ako marunong uminom ng alak.
[Sa loob ng Haven Bistro Bar]
*Enzo’s POV
Ang tagal naman namin tumugtog, nabobored na ako dito. Kanina pa ako nandito sa backstage practicing my guitar. Pero medyo kabado ako, first time ko pa lang mag-perform na ako ang kakanta, usually kasi basists lang ako eh.
Siopao! Napatayo ako bigla.
“Good Evening, Ladies and Gentlemen, Thank you for coming here. Kaya para sa unang bandang mag-peperform ngayon here sa stage. Please give them around of applause to the Neo Band!”
Yung pangalan ng banda naming yung tinawag ah, hala tutugtog na kami.
Automatic na bumilis yung tibok ng puso ko.
“Pare , Lets go!” hinila na ako ni Jake papunta sa stage at bumulaga sa akin ang mga customers ng bistro bar na ito.
*Gulp!
Breath In, breath out. Kaya ko ito.
Lumapit ako sa may mic para magsalita.
“Good evening! I will sing a song for all of you, I hope you’ll love it. This song is once sang by the woman whom I loved the most.”
Naghiyawan ang mga tao doon. Nagsimula na akong i-strum yung gitara ko.
Now Playing: Ordinary Song
sa pagshare maam
nagiging she's dating the gangster kasi yung theme e.
