[Novel] Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

photo credit to Eijei Meyou​

Chapter 1

"I've been waiting for this for years..."

Umuuga ang kama sa sobrang bilis at lakas ng ritmo ng dalawang magkasintahan. Halos dalawang taon ring hinintay ni Anjo ang pagkakataong ito, ang maramdaman ang pagpapaligaya ng kanyang kasintahan. Mga impit na ungol lamang ang iyong maririnig galing sa magkadikit na labi ng nagmamahalan. Mga hawak at haplos na talaga namang nakakapang-init ng katawan. Napapa-arko pa ang likod ni Arianne sa bawat pagdausdos ng isang bisita. Hawak ni Arianne ang kanyang buhok at gustong sabunutan ang sarili at ang katipan sa nakakabaliw na sensasyon na kanyang nararamdaman. Nalilito rin siya kung sa likod ba nito siya kakapit para lalong magdikit ang kanilang katawan o sa balikat nito upang makontrol niya ang bilis ng paggalaw nito. Talaga namang hindi matatawaran ang sarap na dulot kapag mahal mo ang iyong kapareha. Tirik matang inilabas ni Arianne ang kanyang pinipigilang ungol kasabay ng pagsambit ng pangalan ng kapareha ay siyang pagputok ng daan papuntang langit.

Umuuga uli ang kama sa isa pang umaatikabong bakbakan, ika nga sa boxing, round 2. Hindi mapigil ng dalawa ang kanilang pagniniig kasabay ng paghalik ng dilim ng gabi. Iba't-ibang pwesto ang kanilang ginawa upang masulit ang oras ng ligaya. Hindi magkamayaw sa paghiyaw si Arianne na parang mababaliw, hindi niya malaman kung dahil ba sa hirap o sa sarap na kanyang nararamdaman.

"Umuuga ang kama." sambit ni Arianne nang makaramdam ng paggalaw nito.

"Baka mahina ang pagkakagawa ng kama para sa atin." pagbibiro ni Anjo.

"No. Seriously, umuuga nga."

"Baka naman lumindol lang? Hindi ko man naramdaman eh." sagot naman ni Anjo na halatang pagod sa pagkakahiga nito. Ipinagkibit balikat na lamang nila ang naramdaman. Bagong lipat dito sa bago nilang bahay ang magkasintahan matapos magpropose ni Anjo kay Arianne sa isang restaurant. Inakala niyang simpleng date lamang ito at talaga namang nasorpresa siya. Hindi naman itinatanggi ni Arianne na mahal na mahal niya ang nobyo at ganoon din si Anjo sa kanya kaya nagpaalam na sila sa kanilang magulang na bumukod upang lumagay sa tahimik. Nakapikit na ninamnam ni Arianne ang alaala.

>

"Bakit parang ang ganda naman ng date natin?" tanong pa ni Arianne noong tumigil ang kotse ni Anjo sa isang mamahaling restaurant. Sa labas pa lamang ay puno na ng ilaw at palamuti ang paligid lalo pa pagpasok nila sa loob. Tumutugtog ang violin at piano kasabay ng pintig ng kanilang puso.

Hindi na nahintay pa ni Anjo ang makaupo sila sa kanilang reserved na upuan. Pagsara ng automatic na sliding door ay lumuhod sa harapan niya si Anjo. Akala mo'y magpupunas lang ng sapatos sa una pero doon pala niya tinago sa medyas niya ang regalong singsing. "Arianne Gutierrez, I love you more than a music can touch your heart. I hear the melodies playing and saying, marry me."

Walang masabi si Arianne sa dialog ng nobyo, hindi niya namalayan na pumatak na pala ang luha niya. "Parang hindi bagay ang suot ko sa engrande mong proposal." sabi na lang niya at ngumiting binitin ang sagot sa nobyo.

"Surprise is a surprise. You'll look more beautiful in our wedding day." sagot naman ni Anjo na hindi pa rin tumatayo sa kanyang harapan, hawak ang kamay ni Arianne. Parang nagtataka na ang itsura ni Anjo dahil sa tagal ng sagot ni Arianne.

Bago pa mawala ang ngiti ng nobyo ay sinagot na niya ito. "Yes!" kasabay ng pagsuot ng singsing na tanda ng engagement nila ay ang pagbuhat sa kanya ni Anjo sa sobrang excitement. "Uy! Ibaba mo ako, andaming tao." sabi pa niya at hinampas ng konti ang dibdib ni Anjo.

Ibinaba lang siya nito nang marating nila ang kanilang upuan. "I'm just so happy." sabi nito at kahit hindi niya sabihin ay halata sa mukha niya ang sobrang saya.

"Nahihiya tuloy akong tumingin sa kanila."

"`Wag kang mahiya." sabi ni Anjo at ngumiti. "Everyone!" sigaw nito.

"Huy!" pigil niya pero may ngiti sa mga labi niya.

"I'm going to marry this woman in 4 months! Everyone is invited!" palakpakan ang lahat at itinaas pa ang basong hawak nila bilang toast. Ang iba ay nag-iingay na gamit ang kutsara na mahinang idinidikit sa baso. "They request a kiss."

"Ikaw kasi eh." sabi nito na abot tainga ang ngiti. Unti-unting lumapit ang mukha ni Anjo sa kanya. A sensational kiss was made by loving couples. Dahan-dahang nagdikit ang labi nila at ilang segundo ring magkadikit. Hindi man madiin pero tamang-tama para maramdaman ang pagmamahalan ng dalawa. Nakapikit nilang ninamnam ang mga segundong palitan ng halik at kalauna'y makakasanayan na nila sa kanilang pagtanda.

Rinig ang palakpakan ng mga tao. May ilan ding couples na sumabay rin sa kanilang halikan. Ilang minuto pa'y bumalik na ang lahat sa normal at mind your own business na.

"After 2 months pwede na tayong lumipat sa bago nating bahay. Yung pareho nating ipinundar." umpisa ni Anjo sa usapan.

"Ha? Eh kailangan muna nating sabihin kila Mama at Papa."

"Sinabi ko na sa kanila. We've been 5 years in a relationship and 2 years getting to know each other kaya ok na sa kanila na bumukod tayo." sabi nito at sumubo sa kanyang panghimagas.

"You sure?"

"Honey, hindi ka pa ba nagtitiwala sa akin?" ngiti ni Anjo.

"Hindi naman sa ganoon. Gusto ko rin naman pero-"

"2 months pa Arianne. Pwede mong tanungin ang parents mo at para maging ready ka na rin."

Ngumiti si Arianne. "Thank you. You've been toooooooo patient for me." sabi nito at kinurot sa pisngi si Anjo.

"That's how I love." sagot naman ni Anjo at dinampian ng halik ang nakanguso pang labi ni Arianne.

"Kiss thief!" pabirong sabi ni Arianne. "Hindi ka na nagbago."

"Masarap kasi kapag nakaw ang halik galing sa'yo."

"Baket? Hindi ba masarap kapag nagpaalam?" She gave him a naughty grin.

"Ok you win." ngiti nito na may konti pang pag-iling. "As always."

Napuno ng tawanan at biruan ang gabi. Umapaw naman ang pagmamahalan at kagalakan, hindi nila alam na susubukin ang matibay nilang relasyon.

>

"Round 3?" sambit ni Anjo nang makapagpahinga.

Ngiti lang ang kailangang sagot ni Anjo upang ipagpatuloy ang pagpapaligaya sa kanyang mahal. Pumaibabaw siya rito at dinama ng kanyang kamay ang bawat kurba ng katawan ni Arianne. Lahat ng parte ay kanyang hinalikan mula ulo hanggang hmm... paa. Hindi maawat ang paglilikot ng katawan ni Arianne sa bawat dampi ng labi ng nobyo, hindi siya mapakali at hindi niya alam kung saan ba ibabaling ang ulo.

Sa kanyang pagbaling ng ulo ay parang may naaninag siyang isang anino. Isang imahe ng isang babae na nakatingin kay Arianne. Napapikit siya ng maramdaman muli ang kanyang bisita, pagmulat niya ay wala na ang imaheng nakita niya kanina. Ang anino na kanina'y nakatingin ay nawala na lang. Pinunasan niya ang pawis na humaharang sa kanyang mata para maimulat na niya ang kanyang mata. Pero wala na talaga ang aninong kanina'y nakatitig lang sa kanya. Nawala sa kanyang isipan ang nakita nang maramdaman ang panibagong paputok para sa kanilang bagong buhay magkasama ni Anjo.

"My turn." sabi niya nang umibabaw si Arianne kay Anjo para maging kapanapanabik ang nangyayari. Parang hinete si Arianne ngayon na habol ang hininga sa pagiging wild niya sa kanyang nobyo. Gustung-gusto naman ni Anjo ang nangyayari hawak ang baywang ni Arianne upang kanyang gabayan sa kanilang ritmo. Napakaingay ni Arianne pero nagugustuhan ito ni Anjo, hindi porque maingay sa kama ay matuturn-off na siya. Hindi ang Arianne na wild ang kanyang minahal kundi ang napakabait at positibong tingin nito sa mundo. Sino ba ang hindi mamahalin si Arianne?

Pagod na pagod si Arianne nang maramdaman ang rurok ng tagumpay. Tagumpay sa pagpaparamdam ng pagmamahal niya sa kanyang nobyo. Bagsak ang kanyang katawan sa ibabaw ni Anjo at nakabitin ang kanyang isang kamay sa gilid ng kama. Parang may malamig na bagay ang dumampi sa kamay ni Arianne dahilan upang mapaigtad siya at maghiwalay ang katawan nilang dalawa.]

"May problema ba baby?" takang tanong naman ni Anjo habang nakitang gulat na gulat ang nobya habang hinihimas ang kamay na parang dinampian ng malamig na bagay.

"May... may dumampi sa kamay ko." sagot naman ni Arianne.

"Honey, baka pawis lang natin `yon." sabi ni Anjo sabay ngiti at punas ng kanyang pawis. "Tumatagaktak pa. Para tayong naligo sa ulan." pagpapatuloy niya at niyakap ang takot na nobya.

"Hindi eh. Parang-"

"Hon, c'mon. Wala kang dapat ikatakot." sabi nito at hinalikan ang nobya. Dampi lang ng labi ni Anjo ay nakakaluwag na ng pakiramdam ni Arianne. Hindi na kailangan pang magsalita nito.

"Siguro nga. You'll take care of me `di ba?"

"Yes. 2 months na lang at ikakasal na tayo and I'll take care of you for the rest of my life."

Arianne felt safe. Safe in Anjo's arms. "Let's sleep. Pahinga na tayo, naghahallucinate na siguro ako."

"You almost drained me. You're awesome! Dehydrated na yata ako." ngiti ni Anjo.

Parehong nagpahinga ang dalawa na may ngiti sa mga labi. Pero si Arianne, hawak pa rin ang kanyang kamay. Sigurado siya na may dumampi sa kanyang kamay at pikit mata niya itong kinalimutan.

~itutuloy

Chapter 1, 2, 3 - Page 1
Chapter 4, 5 - Page 2
Chapter 6 - Page 3
Chapter 7 - Page 4
Chapter 8, 9, 10 - Page 5
Chapter 11 - Page 7
Chapter 12 - Page 8
Chapter 13 - Page 10
Chapter 14 - Page 11
Chapter 15 - Page 14
Chapter 16 - Page 15
Chapter 17 & Last Chapter - Page 17


http://acwrites.blogspot.com

 

[Natsu1213]

Re: Umuuga Ang Kama 16 (On-going)

post n yan ts..

 

[ardeldotcom]

Re: Umuuga Ang Kama 16 (On-going)

boss hintayin ko to hahaha bitin na ako lolz thank you dito galing

 

[mularaw]

Re: Umuuga Ang Kama 16 (On-going)

wala pa bang update posting?..hehehehe...can't wait am so excited to read the next last 2 chapters e..

 

[oretotnakz69]

Re: Umuuga Ang Kama 16 (On-going)

wow updated na pala ulit ito...
last na basa ko dito nung election pa ahahaah
unpredictable ang istorya..lupet...

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 17 (On-going)

Chapter 17

"Arianne!!!"

"Nasaan ka?!"

"Sumagot ka!"

"Marielle! 'Wag mo siyang idamay!"

"Kung ako ang gusto mo, ako na lang ang kunin mo! Pakiusap! `Wag si Arianne!"

Mga boses na naririnig ni Arianne mula sa kawalan. Nagpalinga-linga siya na parang hinahanap kung saan siya naroroon. Kita mo sa mga mata niya ang takot, lungkot at pagkagulat. Takot dahil wala siyang makita kung hindi kadiliman, lungkot dahil nahahaplos ni Anjo ang puso niya at nangunuglila siya rito, pagkagulat dahil hindi niya alam kung nasaan na siya.

Sinusubukan niyang magsalita pero walang boses ang lumalabas sa kanyang labi, bumubukas ito pero walang tunog ang nabubuo. Gusto niyang sagutin si Anjo at humingi ng tulong dito. Gusto niyang magpakita pero hindi niya alam kung saan siya pupunta. Gusto niyang makalabas pero hindi niya alam kung saan ang daan.

"Pag-ibig." sabi ni Marielle kaya napatingin si Arianne kung saan nanggaling ang boses.

Hindi siya makasagot. Gusto niyang sabihin dito na palayain na siya at `wag sasaktan si Anjo.

"Ano ba ang pag-ibig?" kita ni Arianne ang mukha ni Marielle. Ito ang normal niyang itsura noong panahon bago siya mamatay. Mahaba ang buhok, makinis at maputing kutis, matangos na ilong, ngunit malungkot ang mga mata. Marahan itong nakatingin kay Arianne habang humahakbang palapit dito. Tatakbo sana siya ngunit nang lumingon siya ay naroon na si Marielle sa harap ng kanyang mukha.

Nakanganga lamang si Arianne dahil walang boses ang lumalabas mula sa kanyang pagsigaw. Nagbago ang matino niyang itsura, naging nakakatakot ang mga mata niya at kita ang laman pati ang tumutulong dugo sa kanyang sugat sa mukha.

Hinawakan ni Marielle ang noo ni Arianne at doon mismo ay naging mahinahon siya. Para siyang nanonood ng pelikula, kita niya ang pangyayari sa mga mata ni Marielle kung paano niya sulyapan si Anjo noon, kung ano ang mga nangyayari sa kanyang paligid.

Limang taong gulang si Marielle noong una niyang makilala si Anjo, panahon kung saan ang lobo niya ay lumipad sa kisame ng isang waiting shed at hindi niya maabot. Napakasigla ng mga mata ni Marielle noong bata siya, parang isa siyang batang walang kalungkutan. Napadaan lang si Anjo noon at hindi niya matiis makita si Marielle na pilit inaabot ang lobo kaya inakyat niya ito para maiabot kay Marielle. Tanging ngiti lamang ang sagot ni Anjo sa kanya at ito ang pinakamahalagang alaala na hindi niya malilimutan.

Highschool, nasa labing-tatlong taon na si Marielle, nasa iisang eskwela sila ni Anjo at nakasalubong niya ito sa gate. Parang bumagal ang oras noon habang tinititigan niya ang pagdaan ni Anjo. Mula noon ay lagi niyang inaabangan si Anjo sa pag-uwi at tinatanaw sa malayo. Kung may matatawag na secret admirer ay pwede ng itawag sa kanya, pero mas swak sa kanya ang stalker noon pero wala namang ibang nakakaalam ng kanyang ginagawa kaya ok lang ito. May pagkakataong inaabot siya ng gabi sa paghihintay rito pero hindi siya lumilitaw, pati ulan ay sinusuong niya para lang mabigyan ng oras ang pagsilip kay Anjo.

Mas nakakagulat pa sa kulog ang balitang nasagap ni Marielle, kailangan nilang lumipat ng tirahan at sa kasamaang palad, malilipat rin siya ng eskwelahan. Mula noon naging malungkot ang mga masisiglang mata ni Marielle na hindi man lang napapansin ng kanyang mga magulang. Walang ibang iniisip si Marielle noon kung hindi si Anjo kaya isinusulat niya ang lahat ng nararamdaman niya. Isa sa mga sulat niya ay ipinapangakong malalaman ni Anjo ang lahat ng nararamdaman niya balang araw.

Ika-labingwalong taong kaarawan ni Marielle, wala siyang naging boyfriend noong mga panahong nagkalayo sila ni Anjo. Isa sa mga kaklase niya ay kasama ang barkada at isa doon si Anjo. Pakiramdam niya ay pinagkikita sila ng tadhana pero hindi siya makalapit rito. Sobrang nahihiya siya at pinilit niyang magpapansin kay Anjo pero wala siyang napala. Natapos ang gabi at nagkulong lamang siya sa kwarto na ipinagtaka ng kanyang mga magulang.

Isang araw ay sinunog niyang lahat ang mga sulat na kanyang ginawa. Nagbabaga ang mga papel na pilit pinapatay ng kanyang tumutulong luha. Sinubukan niyang kalimutan si Anjo, wala siyang itinirang abo sa mga papel na naglalaman ng kanyang damdamin sa pag-asang mawawalang katulad rin nito ang paghanga niya kay Anjo. Nagpaligaw siya at nagkaroon ng ilang mga boyfriend pero hindi siya naging masaya rito. Daig pa ng mga pulitiko kung manligaw ang mga lalake sa kanya noon, marahil dahilan din ito kung bakit hindi siya naging masaya sa mga ito.

Nasa tamang edad na si Marielle nang mapagdesisyunang hanapin si Anjo. Nakilala niya si Benjie. Naging magkaibigan sila hanggang malaman niya na bestfriend ni Anjo si Benjie. Huli na rin nang malaman niyang may pagtingin si Benjie sa kanya. Pakiramdam niya habambuhay na niyang itatago ang nararamdaman para kay Anjo. Habambuhay na rin niyang dadalhin ang mga malulungkot niyang mga mata.

Nagkarelasyon sila ni Benjie at handa na niyang isuko ang pag-ibig para kay Anjo. Nagpakalayo sila at namuhay ng masaya. Dumating ang panahon na hindi na maitatago pa ang mga sikreto, ika nga, 'Lahat ng sikreto ay nabubunyag.' Nakita ni Benjie na may isinusulat si Marielle kaya sinalisihan niya ito. Pigil ang luha ni Benjie at pigil din ang pagpunit niya sa mga papel na nabasa niya habang pumupunit ang bawat katagang nababasa sa kanyang puso. Noong gabing iyon ay uminom siya at nagpakalasing. Bawat gabing magkatabi sila ay nararamdaman niya ang sakit ng bawat letrang narehistro sa kanyang memorya mula sa mga sulat ni Marielle. Nakaramdam si Marielle kay pinalitan niya ang baril ni Benjie ng peke.

Isang gabi, umuwi siyang lasing kasabay ang balitang gusto siyang tanggalan ng otoridad na humawak ng baril. Nakita niya si Marielle at pinilit na paligayahin siya. Tumawag naman si Anjo sa kanya at iniwan si Marielle na nakatali at nakaposas. Nagsindi siya ng sigarilyo habang pilit pinahihinahon ang sarili bago lumabas ng bahay. Hawak sa kaliwang kamay ang isang baril at sa kanan naman ang sigarilyo. Namimili siya kung alin ang kanyang bibitawan. Kasabay ng luha niya ay ihinulog niya ang sigarilyo sa carpet. Pagbukas ng pinto ay dali-dali siyang sumakay sa kotse at pinaharurot.

Dinig ni Marielle ang pabagsak na pagsara ni Benjie ng pinto. Sinubukan niyang magpahinga pero bigla niyang naalala si Anjo kasabay ng pag-amoy ng usok sa paligid. Mangiyak-ngiyak niyang hinihila ang kamay mula sa posas, buong katawan niya ay inuuga ang kama para lang makagawa ng paraan. Hindi niya mailabas ang kanyang kamay sa posas ng hindi nasasaktan kaya kahit na masusugat o mababali ang buto ay pilit niyang hinila ang kamay. Nailabas niya ang kanyang kanang kamay ngunit pilay ito. Ganun din ang ginawa niya sa kaliwa, sa lakas ng kanyang paghila ay napapaatras pa ang kama at nawawala ito sa pwesto. Wala siyang pakialam sa sakit na nararamdaman. Kinuha niya ang tunay na baril at inakap sa hubad na katawan. Sinubukan niyang buksan ang pinto ngunit napakainit na ng knob nito. Sinipa sipa niya ito pero hindi man lang natinag. Pinapasok na siya ng usok kaya habang umiiyak ay nagtago siya sa ilalim ng kama. Doon niya niyakap ang sarili kasama ang baril habang unti-unting nahihirapang huminga.

Kukunin na sana ni Benjie ang dala nang magkasama na sila ni Anjo ngunit napansin niyang pellet gun ang dala. Laki ng inis niya noon at napagdesisyunang balikan iyon at tapusin ang buhay ni Anjo.

Nagsisising tumakbo si Benjie nang makitang nasusunog ang bahay. Pinigilan siya ng isang kapitbahay na pasukin pa ang bahay. Sa totoo lang ay hindi si Marielle ang babalikan niya kundi ang kanyang baril. Parang tuluyan na siyang nawala sa katinuan. Doon ay nagmamadali muli siyang sumakay sa kotse at pinaharurot. Tanging sinasabi ay "Kasalanan mo 'to Anjo!"

Ilang segundo matapos makaalis ni Benjie ay may taxi na tumigil sa tapat ng nasusunog na tirahan. Si Anjo, papasukin sana niya ang bahay, nakipagbuno pa siya sa kapitbahay at sa mga bumbero para lang makapasok pero pilit siyang inawat at pinosas sa trak ng mga bumbero. Nag-aalala si Anjo kay Benjie at Marielle, wala siyang kaalam-alam sa buong pangyayari. Pinaalis siya at binantaan pa kaya wala siyang magawa. Si Marielle naman ay tumutulo lamang ang luha habang naririnig ang pagsigaw ni Anjo. Wala na siyang lakas para magmulat noon, tanging pandinig na lang ang kanyang pakiramdam. Walang boses sa labi niya pero ang puso niya ay sumisigaw ng "Anjo, iligtas mo 'ko!"

~

"Tapos na ang paghihiganti ko at naipahiwatig ko na ang gusto ko. Isang taon rin akong naghintay ng aking pagkakataon. Isang taon akong manhid sa lugar na ito, dilim, pangungulila at lungkot. Gusto ko ng magpahinga, at sa oras na umapak kayo sa dati naming bahay, alam ko na na malapit na akong makapagpahinga. Bumukas ang daan ko mula rito papunta sa mundo. Ang mundo kung saan hindi ko naranasan ang kaligayahan, oo naramdaman ko kung paano maging masaya pero hindi ito ang kaligayahan na hinahanap ko." pagsasalita ni Marielle pagbitaw sa noo ni Arianne.

Kita lamang sa mga mata ni Arianne ang pagpatak ng luha. Hindi niya ito mapigilan. Bumukas ang labi niya na parang may sinasabi pero walang boses na lumalabas.

Ngumiti lamang si Marielle.

~

Mula sa madilim na parte ng kwarto doon bumagsak papunta kay Anjo ang katawan ni Arianne na para bang nahihilo. Agad siyang sinalo ni Anjo at walang pigil na niyakap. Bago pa siya lumuha ay nagsalita si Arianne.

"Anjo..." sabi nito, parang sinusubukan kung may boses na bang lalabas sa kanyang mga salita.

"Nandito ako..." ito lang ang kailangang marinig ni Arianne. Isang ngiti ang ibinigay niya kay Anjo. Ngiti na nagsasabing "Salamat at nandito ka na." at; "Ok lang ako, `wag kang mag-alala."

Hinaplos ni Arianne ang mukha ni Anjo. Haplos ng pagmamahal. Ilang sandali ring hawak ni Arianne ang pisngi ni Anjo bago bumasak ang kanyang kamay.

~ itutuloy



last chapter to post...please visit my blog, http://acwrites.blogspot.com

 

[mularaw]

Re: Umuuga Ang Kama 17 (On-going)

lovely...very nice...ts...maraming salamat...

 

[demon spade]

Re: Umuuga Ang Kama 17 (On-going)

naiyak ako sa sinabi ni marielle mukhang happy ending at masayang uuga ang kama sa muling pagkakataon.

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

Epilogue

Gulat ang maraming tao nang makita si Anjo sa wheel chair suot ang barong sa gitna ng simbahan. Ang concept ng kasal ay surprise, ang groom ay maghihintay agad sa simbahan bago pa dumating ang lahat. Hindi man lang nila malapitan si Anjo upang tanungin, maging ang mga magulang niya ay hindi na rin lumapit. Kita naman kasi sa mga mata ni Anjo ang saya, ligaya at kagalakan.

Unti-unti nang napupuno ang simbahan at malapit na ring mag-umpisa ang kasal.


~

Ilang linggo rin ang lumipas matapos matahimik ang lahat. Itinakbo silang dalawa ng isang ambulansya mula sa bahay nina Benjie at pilit nagrekober si Anjo habang si Arianne ay nawalan ng malay ng higit sa isang araw.

"Nakapag-usap kami ng sandali ni Marielle." wika ni Arianne habang nakangiti.

"Ano'ng sabi niya?"

"Gusto lang raw niyang malaman mo ang nararamdaman niya."

"Gano'n." Anjo felt really guilty. Buong buhay ng isang babae ay sa kanya umiikot ng hindi man lang niya nalalaman.

"Ang itanong mo kung ano ang sinabi ko sa kanya." singit ni Arianne.

"Ok. Ano ba ang sinabi mo sa kanya?"

Gumalaw ang mga labi ni Arianne pero walang boses. Ngumiti siya at pati si Anjo. Hinawakan ni Anjo ang kamay ni Arianne at hinalikan.

"Mahal na mahal rin kita." sagot ni Anjo. Love is in the hospital. Love is in the air.

"Pero tinanong niya ako ng napakahirap na tanong." sabi uli ni Arianne habang nakatitig sa mga mata ni Anjo. Ang mga titig nila ay parang garden ng bulaklak, napakatingkad at nakakaakit. Nakakarelax at nakaka-inlove. Sweet and caring. Parang lahat ng dapat iparamdam na pagmamahal ay naipaparamdam nila sa isa't-isa sa pamamagitan lamang ng mga titig na iyon.

"Ano naman 'yun?"

"Ano raw ba ang pag-ibig?"

Walang sagot ang dalawa kundi isang napakatamis na halik. Matamis na parang lahat ng pangungulila at pagsubok na dinaanan nila ay magagamot nito. It's just so perfect. I just can't describe it. I just can't.

~

Pagtunog ng dambana ay yun din ang paglabas ni Arianne mula sa bridal car. Diretso ang tingin niya sa mga mata ng kasintahan, o mas tama na tawaging asawa? Kahit na malayo pa lamang ay walang multo o kaluluwa na nakaharang sa kanilang mga titig. Mga titig na kagaya ng araw-araw nilang pagpaparamdam ng puso ng bawat isa sa kanila.

Mabagal na naglakad si Arianne sa pulang karpet kagaya ng karpet sa bahay nila Marielle at Benjie. Kasabay ng tugtog ang bawat hakbang ni Arianne na parang sinusulit ang mga oras ng araw na ito. Ngunit sa ayaw at sa gusto nila, ang araw na ito ay matatapos rin at ang kinabukasan ay panibagong pahina ng libro. Ang sususnod na pahina ng kanilang libro ay ang buhay nila magkasama, mag-asawa, habambuhay.

"Pretty." single word na nasabi ni Anjo nang makita si Arianne sa kanyang harapan.

"Sabi ko na nga ba mauubusan ka ng salita ngayong kasal natin eh." sabi ni Arianne sabay kapit sa braso ni Anjo. Palakpakan ang mga tao, halatang excited ang lahat.

"Love is pretty." sabi ni Anjo habang nakaharap sa altar at nakangiti. Nilingon siya ni Arianne na namumuo ang luha sa mga mata. "Tinanong mo ako kung ano nga ba ang pag-ibig?"

".." tumango lamang si Arianne.

"Ang pag-ibig ay napakaganda. Napakagandang pakiramdam, napakagandang tanawin, napakagandang pangyayari, at napakagandang karanasan. Kagaya mo, napakaganda." gusto ng hampasin ni Arianne si Anjo sa sobrang kilig na nararamdaman.

"Love is unconditional, kahit kamatayan hindi tayo napaghiwalay. Love is blind, noong mga oras na boses mo lang ang naririnig ko, pag-ibig ang naging mata ko patungo sa'yo. Love is sacrifice, ihaharang ko ang buhay ko para lang mailigtas ka. Love is-" pinigilan na ni Arianne si Anjo dahil baka maihi siya sa sobrang kilig at baka hindi na sila makapagsimula pa ng seremonya.

Ang mga katagang hinihintay na lamang ng mga tao ay ang pagsang-ayon ng dalawa. Ang mahiwagang mga salita na makakapagpaisa sa dalawang taong nagmamahalan.

"Yes Father."

"Yes."

~

Sa loob ng kwarto ay umuuga ang kama sa sobrang bilis at lakas ng ritmo ng mag-asawa. Wala ng alangan pa ang dalawa sa lahat ng kanilang ginagawa. Hindi na nila kailangan pang mag-ingat pa dahil sasadyain na nilang bumuo ng pamilya. Hindi na rin sila kinakabahan na baka umuga muli mag-isa ang kama nila. Ilang buwan rin ang lumipas mula noong hindi na sila ginambala pa ni Marielle, sinulit nila itong panahon na ito para makapagpahinga at makapaghanda sa araw na ito, ang kanilang kasal. Impit na hiyaw pa rin ang pumupuno sa kwarto at tunog ng nagsasalpukang laman.

"Pretty..." sabi ni Anjo habang nakaibabaw sa kanya si Arianne at hawak ang kanyang buhok. Kahit na madilim ay maliwanag pa rin sa kanilang mga puso ang kanilang ginagawa. Kita ni Anjo kung paano kumilos si Arianne at kung paano siya umindayog sa kanyang katawan.

"Pahinga muna." wika ni Anjo at pumunta ng CR.

Naaalala ni Arianne noong una nilang ginawa ito dito rin sa kamang ito. Kung ano ang pakiramdam, ang sensasyon nito at ang ligayang hatid nito. Mas masarap pa ngayon dahil sa malaya sila sa kanilang ginagawa at walang pumipigil. Mas tama rin ito pero bigla niyang naalala ang kusang pag-uga ng kanyang kama noon. Ang dampi ng malamig na bagay sa kanyang kamay. Pati ang haplos sa kanyang mga paa.

Maya-maya pa ay pakiramadam niya ay umuuga ang kama. Lumilindol? Hindi. Nakikiramdam siya. Hindi tumitigil ang pag-uga kundi lumalakas pa lalo. Nagpanic na siya at bumangon. "Aaaaaaaaaaahhhh!!!" sigaw niya nang makita ang mukha ni Anjo na hawak ang dulo ng kama at inuuga ito.

"I hate you! I hate you!" hampas nito sa dibdib ni Anjo.

"Don't be scared. I'm right here, always. Right by your side, forever." sabi ni Anjo sa malambing na tono. Muling naglapat ang mga labi nila and nothing can break their vows, even earthquakes, nor ghosts, niether death.


~enD

 

[demon spade]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

yun oh mula umpisa hanggang sa dulo talagang umuga ang kama..
At sa wakas natapos na din happy ending pa rin talaga

anu kaya ang susunod?

 

[purplefly]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

perfect!

 

[mularaw]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

"It's just so perfect. I just can't describe it. I just can't....." dahil super ganda...hanggang sa ending..ang galeng mo ts..maraming salamat po for sharing your talent..very well appreciated po ang nobelang ito na sinulat mo ts..thank you very much...

 

[Natsu1213]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

ganda talaga ng story.... nice...

 

[Circuited Soul]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

Natapos kong basahin mula umpisa hanggang katapusan ng kwento sa loob ng 2 oras. Ayaw ko kasing nabibitin kapag nagbabasa kaya hinihintay kong makita ang 'ending'.


Una sa lahat, salamat sa pagbabahagi ng iyong kwento.


Sa kwento naman, I find it very good. Title pa lang catchy na e. Bakit nga ba umuuga ang kama? 'Yun ang unang tanong e, na baka naliligaw ng section itong thread na ito.


Gusto ko 'yung twist nung kwento, na halos mahilo na ako.


Ninamnam ko ng husto ang kwento, to the extent na binasa ko talaga ito mula 12mn hanggang 2am. Somehow natakot, kasi madilim. Pero tuloy pa din. Gusto kong basahin talaga.


Although at some point, may mga nahulaan akong scenario, pero karamihan mali ang hula ko. Maganda din 'yung pagkakalahad ng kwento. Swak naman kahit may konting dagdag na salita (para bang palabok sa kwento -- hindi 'yung pagkain ah).


Hindi ako nawalan ng gana sa pagbabasa. Kasi kahit may mga naiisip akong posibleng ending, alam kong dapat kong tapusin para malaman ang tunay na nilalaman.


I'll be waiting for more stories from you!

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

yun oh mula umpisa hanggang sa dulo talagang umuga ang kama..
At sa wakas natapos na din happy ending pa rin talaga

anu kaya ang susunod?

susunod? next..haha

perfect!

salamat at nagustuhan mo..

"It's just so perfect. I just can't describe it. I just can't....." dahil super ganda...hanggang sa ending..ang galeng mo ts..maraming salamat po for sharing your talent..very well appreciated po ang nobelang ito na sinulat mo ts..thank you very much...

one of my few readers..salamat sa pagsubaybay boss..

ganda talaga ng story.... nice...

sana maganda rin ang magiging girlfriend ko..haha

Natapos kong basahin mula umpisa hanggang katapusan ng kwento sa loob ng 2 oras. Ayaw ko kasing nabibitin kapag nagbabasa kaya hinihintay kong makita ang 'ending'.


Una sa lahat, salamat sa pagbabahagi ng iyong kwento.


Sa kwento naman, I find it very good. Title pa lang catchy na e. Bakit nga ba umuuga ang kama? 'Yun ang unang tanong e, na baka naliligaw ng section itong thread na ito.


Gusto ko 'yung twist nung kwento, na halos mahilo na ako.


Ninamnam ko ng husto ang kwento, to the extent na binasa ko talaga ito mula 12mn hanggang 2am. Somehow natakot, kasi madilim. Pero tuloy pa din. Gusto kong basahin talaga.


Although at some point, may mga nahulaan akong scenario, pero karamihan mali ang hula ko. Maganda din 'yung pagkakalahad ng kwento. Swak naman kahit may konting dagdag na salita (para bang palabok sa kwento -- hindi 'yung pagkain ah).


Hindi ako nawalan ng gana sa pagbabasa. Kasi kahit may mga naiisip akong posibleng ending, alam kong dapat kong tapusin para malaman ang tunay na nilalaman.


I'll be waiting for more stories from you!

abang din ako sa mga gawa mo..

 

[r3dtnc]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

maraming salamat po sa magandang babasahin sir breaker004...

 

[griever1904]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

nice ng story! ..kelan b toh mgging Indie Film? hehehe... maraming maraming Salamat! more story Sir!

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

maraming salamat po sa magandang babasahin sir breaker004...

nice ng story! ..kelan b toh mgging Indie Film? hehehe... maraming maraming Salamat! more story Sir!

sana suportahan din natin ang iba ko pang stories..

 

[camz19]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

Di pa pala kita nacongrats dito?

COngrats Breaker!

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

kailangan ba yun?

 

[camz19]

Re: Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

syempre. Avid reader ako dito ee. Nabasa ko na sya before eh. tagal mu na natapos. Then wala pa pala ako comment?