Symbianize Forum

Most of our features and services are available only to members, so we encourage you to login or register a new account. Registration is free, fast and simple. You only need to provide a valid email. Being a member you'll gain access to all member forums and features, post a message to ask question or provide answer, and share or find resources related to mobile phones, tablets, computers, game consoles, and multimedia.

All that and more, so what are you waiting for, click the register button and join us now! Ito ang website na ginawa ng pinoy para sa pinoy!

Symbianize Literati: The Freewriting Thread ♥




577448_2721454054727_1808361163_1564982_1391145073_n.jpg


Banner by 16MinutesLate

Good day!

As part of the Symbianize Literati project we present to you the Freewriting Thread. :D here in this thread you're free to write anything :-) Syempre as long as it does not violate the Symbianize forum rules and regulations. It's one way to help you writers overcome writer's block--without worrying about editing, revising and all... basta sulat lang ng sulat. From the word itself free and write. :D


If you're not familiar with what freewriting is, here's a few tips and info:


What is freewriting:

Free writing is a prewriting technique in which a person writes continuously for a set period of time without regard to spelling, grammar, or topic. It produces raw, often unusable material, but helps writers overcome blocks of apathy and self-criticism. It is used mainly by prose writers and writing teachers.[1][2] Some writers use the technique to collect initial thoughts and ideas on a topic, often as a preliminary to formal writing.

[ Source: http://en.wikipedia.org/wiki/Free_writing ]

Free writing is a simple process that is the basis for other discovery techniques. Basic free writing follows these guidelines:

1. Write nonstop for a set period of time (10–20 minutes).
2. Do not make corrections as you write.
3. Keep writing, even if you have to write something like, "I don't know what to write."
4. Write whatever comes into your mind.
5. Do not judge or censor what you are writing.

[ Source: http://web.mst.edu/~gdoty/classes/concepts-practices/free-writing.html ]



Then freewriting results in a mess?

Yes, it certainly can. In fact, if your free writing is neat and coherent, you probably haven't loosened up enough. However, remember that you can't fail in free writing. The point of doing free writing is the process, not the end result. If you follow the guidelines, your free writing is successful.


The benefits of freewriting

It makes you more comfortable with the act of writing.
It helps you bypass the "inner critic" who tells you you can't write.
It can be a valve to release inner tensions.
It can help you discover things to write about.
It can indirectly improve your formal writing.
It can be fun.


Here's a sample freewriting exercise by our very own Padrepio (as posted in our Literati FB Hideout)

ok. im staring at my monitor reading cecille's post and ohmygulay i dont know what to say but it doesn't mean that i dont like her suggestion matter of fact i extremely like it however i think i know the reason why my togue is tied in a manner of speaking and it's because right now at this very moment i am thinking of something else soemething very very important a matter of life and death and that is why i can't even be bothered to put any commas and periods on my sentences grammar be dammned and yes spilleng be damned too what was i saying oh yes about something important and the gist of the matter is i csnt think of any response to cecille's post because right now the urge to sit on a white throne with a pool of water below it is very strong oh god what a relief


Another one from http://web.mst.edu/~gdoty/classes/concepts-practices/free-writing-example.html


well I'm sitting here at the key board and I really don't know what to write about it is too chilly in this building today age after we complained all summe about it being too hot - remind myself not to correct errors it's second nature to go back and change mistales mabee i should have written this example in long hand but then i 'd have to translate my hadnwriting I don't know how to wirt ehte link for the Shiki list renga I want ot constribute a link if I can I saw a bumblebee in sweet pea blossoms this morning and i think that would work bery well as an image but i havent got it worked out well i don't know how the bee relates to the blossoms is he hiding in them? is he . . . is he . . . is he . . . making a home there, no of course not bees don't live in blossoms and he's not hiding either I cont' thins bees hide what do yu thing? (i'm aware I, m going to post hthis and aware someone may read it which causes some inihinbition I couldn't rfind another aexample earier my typing isn't always this bads excuses excuses but freedom too mabeb my bee link can can can canc can canc what ? include refenerce to alley where we were aw=walking the dof? i mean dog of course he was buried stuck his head in nettles or something some kinf of weed groins gwo growing in the chain link fense below the sweet peas so may be I can put the fo dog in the link but it can't be more than 14 syllables which isn't very much to wirte I guess but thats renga for you I like the hokku that Dhugal posted "sparrows/erip aw I can't remember they erupt from trees but I think Paul Mena says what kind of trees and there's the third line :"a sudden burst of thunder" and did I remember that write i mean rite and anyway the bee going INTO the blossoms I think links nicely with the sparrows coming out of the rte trees and the thunder with the bee's presumed buzzing although I ididnt hear anything and maybe that would be something to include in the link do you think? henh henh henh I rhymed I did and the bees and the blosssom, ah the birds and the bees and the blossoms and the supposed old fashioned man to man talk a father had with a son but I was a farmboy and it's kinda hard to miss what a bull does to a cow and that's probably enough of that guess I won't spell chect this file hee ehee hee and what next what comes nesct I stiull have a minut or ssp these tehrt there awas and idea aobyut the bee and blossom link there but it's past o yeh the silence the of the bee, ie "the silence of the bee / in the sweetpea blossoms? yeh I think that;s it finish this mess and sebd send it to Dhugal and see how he lings likes it see there, free writing fdoses pay off I didn't not intend that reslult and it wasn't planned iethter so that's about it

Simple rules-- write to EXPRESS not to impress. No structures required. Just let the words flow... :D

Keep writing!


 
Last edited:
^sus e di gumawa tayo ng sariling grupo CS :lol:

anyway...

It's a good feeling to be inspired. I missed writing. And now I'm taking it to the other direction. Positibo naman tayo bro. Minsan ka lang ma instpire eh. sorry wrong se spelling pero bawal mag back space dito ka sa free writing thread. Alam mo bang nakagab nakagawa ako ng poem within 5 minutes while chatting? galing ano, pertsts time first time. sorry hindi nga ako mag babackspace kasi hindi naman nila ako jujudge sa number of misspelled words. ang mahalaga ung content. pero hindi talaga ko sumali dun sa contest tol. hintaying ko nalang uyng sa AZ. Fak my accuracy is shayts. Hanggang kailan kaya mainit dito sa project site? ampfrtshaytness
 
Nakakagulat na di man lang umaabot ng 100 views ang mga threads sa aking tambayan.

Tagal ko ding di nakabisita. Nakakapanibago.

Grabe busy mga tao.

Nakapagbasa ng ilan.

Bagal nga lang ng net.

Di na ko nag-reply sa mga gawa nila.

Pakiramdam ko wala akong K mag-reply.

Napaka-negative ko ngayon.

Pero nakaka-inspire mga gawa nila.

Saka na ko magre-reply kapag mahanap ko na ang sarili ko. Naliligaw e. :lol:

Pinagaan mo ang loob ko Arts and Lit.

Muli kong naalala kung paano ako nag-umpisa dito sa Symb, kung paano ako naging masaya sa pagsusulat.

Na-miss kita ng sobra-sobra!

Sa tingin ko naman di magtatampo gf ko kung na-miss kita. :lol:

Oh siya, kahit papaano naging masaya ako.

Salamat muli thread, lalo na sa buong Arts and Literature.
 
sige tol naniniwala na ako
pero pilit na pilit talaga yung paniniwakla ko :lol:
bawal din sakin ang mag backspace pad nasa thread na to
yun ang tule ko (rule ko) sa a sarili ko

nakakalungkot, yung isang tao na panay encourage sakin na sumalki at magsulat, ngayon ay wala na talaga
hindi na nga ako ni encourage eh na discourage pa :lol:
sana magbago pa ang isip nya
ako din jkasi yung nanghihinayang para sa kanya
kung pede ko lang pektusa eh nagawa ko na, kaya lang eh kawawan naman ang bata :p
hindi ko rin naman masisi, may pont (point) din naman talag a sya
umaygad antok pa talaga aketch

yung mga nababasa ko dito, dito as in dito sa symb
baka kasi may mag assume na naman
yung mgfa regular visitor ko sa profile ko
huwaw may dfans ako :p

may nababasa ako na naiiling at natatawa nalang ako
ayaw ko na lang magsalita (mag post) tungkol; sa kanila
kasi naman, majkapanghusga
well, ako din naman, misan ko ng na judge ang taong yun
pero ok naman pala sya
as in ok sya
may sense talaga kausap
may mga natutunan din ako sa knya
at least nmapatunayan ko na hindi puro kathang isaip lang mga sinasabi nya, hindi tyulad ng karamihan dito na mas pinaniniwalaan nila
tama na pa demure :lmao:
anyway, bahala silang paniwalaan kung ano gusto nila, bahala buhay sila :lol:
kami naman ang nakakaalam ng totoo eh :lol:
 
:lmao:
Nanumbalik ang mga bot :rofl:
Madami talaga problemang pinagdadaanan sa mundo. Pati ang mga bot, may problema din. Nagkasama-sama muli para maglabas ng saloobin. Oo nga. Iba talaga ang nagagawa ng pagsusulat. Ang gaan sa pakiramdam. Laking pasasalamat ko rin at may nagpakilala sa akin ng Symbianize. Dati, balak ko lang, kumuha ng mga kailangan o mga magagamit para sa computer. Para na rin madagdagan ang nalalaman ko. Hindi ko lang akalain na may literary section dito. Nagkataon rin dahil sa aksidente ko, nakakulong ako sa kwarto at hindi ako makakilos ng maayos. Iniwanan na lang ako ng laptop para may kasiyahan man lang ako. Ang dami talaga kung anu-ano nasa isip ko noon pa. Lalo lang naging restless dahil sa nakahiga lang ako sa kama nang ilang buwan. Doon na rin nagsimula pagsusulat ko. Nalaman ko din noon na may literary section dito at lahat ng naisulat ko ay naibahagi ko dito. Dito na rin dumami ang mga naisulat ko. Nagtagal, naging matumal ang pagsulat ko. Ilang buwan o baka lagpas ng isang taon na nawal ako. Dumating uli ang mga problema. Dumating din ang masasayang pangyayari. Nagawa ng mga ito na pagningasin muli ang aking interes sa pagsusulat. Masyado ako ginaganahan magsulat tuwing may pinagdadaanan, masaya man o hindi. Masasabi kong ang mga sinusulat ko ay talagang may pinaghuhugutan. Ito kaming mga tinaguriang bot. Sila lang pala. Nagkasama-sama para mailabas ang aming nadarama. Nagkaroon ako ng motto,

"Prioritize; not compromise."

na sa isip ko ay ang tamang hakbang para maisaayos ko ang aking buhay. Kung kadalasan naman kasi ang compromise, napapalayo na ako sa priorities ko at lalong gumugulo ang buhay. May priorities na ako, kaso ang hirap din talaga panindigan ang mga desisyong nagawa. Kailangang magpakatatag. Ito ako, nagpapakatatag. Alam ko naman talaga kung gaano ako kahina.
 
Bakit kasi hindi nalang tayo magmahalan lahat?

Yun lang naman ang sagot eh. Pag ibig. As corny as it may seem, it encompasses everything and anything is possible. Ang sarap kaya kapag
nagbibigay ka ng pag ibig sa iba, sa marami, lalo na sa mga chicks. Mahal ko talaga yung mga sisiw ko. O peace na hindi dobol meaning yun ha. Defensive
si gag* ampftsh*t

I love you tol :naughty:

Hindi ko ma f*kng burn ung galing sa dvd writer ng sony sa f*kng dvd na laban ni pac. pac my life. pac you pac-er
 
First time kong gagawin to, ang free writing. I mean, ya, seriously, first time ko nga. Ilang taon, o beses, na rin akong sumusulat ng kung anu-ano pero masyado yata akong OC para gumawa ng ganito. Gusto ko kasi pag sinulat ko organized lahat. Pakiramdam ko tuloy ang bagal-bagal ng pagsusulat (o pagta-type) ko ngayon kasi blanko ang utak ko. Nangangati kasi ang kamay ko na i-correct yung mga naunang sentences ko.

Anyway, nag-iisip ako ngayon tungkol sa isang topic para sa isusulat kong short story. Ganito yung magiging takbo ng kwento.

Sa UP-Diliman ang setting niya kasi dun lang ako pamilyar. I mean, yun lang yung lugar na talagang nalibot ko na. Well, maliban sa lugar namin. At saka marami kasing tao dito sa campus kumpara sa lugar namin. Ang tahimik kaya sa amin! Parang hindi magandang gumawa ng chance, or, di ko alam basta ganung uri ng kwento.

Ganito ang mangyayari. May isang lalaking lalabas sa AVR ng Math building annex. Pangalanan natin siyang, ugh, Loy. Ang boring ng pangalan haha. Paglabas niya sa AVR, itetext niya ngayon ang GF niya. Pangalanan natin siyang, hmm, Mira. Ang boring pa rin ng pangalan hahaha. Anyway, muntik kong ma-type na anay ang anyway, buti na alng na-... napigilan ko yung daliri ko na pumindot. Anyway, so ayun nga, t-in-ext na niya si Mira. Kita daw sila sa tapat ng CSLib since nasa Nigs ang last subject ni Mira na sabay sa Math subject ni Loy. It's Math 17 btw. Or Math 53. Or 54. Or Math 1. Basta. So ayun nga, basta yun haha.

Nakababa na si Loy sa Math building. Nakaupo na siya sa isa sa mga upuan ng, I mean, sa labas ng math building. More specifically, yung nasa tapat ng Cantunan. Naghihintay siya ng reply mula kay Mira. Habang naghihintay, inilabas niya ang cp niya (nasa bulsa niya kasi pagkatapos niya mag text), tapos naglaro ng games. O nagbasa ng readings. O nakinig sa musik. Basta yun. Tapos ayun, nawala thought process ko. So mga 10 minuto na siyang naghihintay, tapos, ugh, chineck niya yung messages sa cellphone niya. wala pa ring reply si Mira. Mag ilang taon na rin siya, o silang, ganito, medyo nakakasawa na rin.

Nagpunta siya sa NIGS at hinanap si Mira sa mga hallways. Wala. Kaya umuwi na lang siya.

Nakatira siya malapit sa Shopping Center. You know, may mga bahay duon banda. Di ko nga lang sure kung kanila nga yun kaya hahaha. Anyway, so ayun, umuwi na siya. Di na siya nag-text kay Mira. baka busy lang. Pumasok siya ngayon. Nakita na naman niya ang manga (mga) magulang niyang nag-aaway. Araw araw yata silang ganito, naisip niya. Btw, nag-iisang anak si Loy. So ayun nga, tahimik na siyang pumasok. Or actually, hindi siya pumasok. Ewan ko. Yung hindi na lang pumasok. Umalis siya at pumunta sa Carillon. Sakto pagdating niya sa Carillon tumunog ang kampanan nito. Limang beses. Uy, als-singko na. Wala lang haha.

Nahiga siya dun, walang balak matulog. You know, nakatingin lang sa langit. Habang nakatingala siya sa langit may dumaan sa Carillon. ung una, mag-syota. Holding hand.s Parang napaka-sincere ng relationship, o intimate. Tapos, yung sunod, isang pamilya naman. may hawak lahat silang Ice cream. Mukhang galing dun sa ice cream vendor sa may quezon avenue. wait, osmena yata yun hahaha. Anyway, ayun nga. Nainggit siya sa pamilya. Mukha kasi silang masaya. Yung una naman, napaisip siya. Napatingin sa kamay. Ilang linggo na ba mula nang huli niyang mahawakan ang kamay ni Mira? Mula yata two weeks ago, parang nagiging malayo na si Mira sa kanya. O malamig. Parang ganun.

Fast forward kinabukasan. Math 17 class tapos na. Lalabas ulit si Loy at magtetext. Maghihintay sa labas ng math pero wala pa ring reply. Sumakay siya ng toki dahil trip niya mag-road trip. Sakto nasa harap siyang upuan. Tutunog ngayon CP niya. Akala niya si Mira. Nanay niya pala, wait mali, kapitbahay. Tumunog ulit. di pa niya nabubuksan yung text. Si Mira naman nag-reply. Binuksan niya yung kay Mira. Busy daw cya. Don't reply bakc kasi I'm on airplane mode. Binasa ngayon yung sa kapitbahay. Masamang balita. Nakulong daw si tatay. napatay si nanay.

Dyan muna, di ko pa naisip kung paano pagagandahin yung ending.
 
Prioritize; not compromise.

Kailangan ko talagang isabuhay ang motto ko na iyan. Nakikita ko talaga na malaking pagbabago sa buhay ko basta walang humahadlang para maabot ko ang aking ibig abutin. Malalaman ng tao na maraming bagay ang hindi kailangan at mabubuhay sila kahit wala ang mga ito. Kung ilalaan ko ang oras at pera ko para sa mga kailangan at iiwasan ang mga gusto, malaki-laki ang maiipon ko.

Maliban naman sa pera, nagpasya akong ipagmay-ari ang sarili ko sa isang tao. Siya ang priority ko kesa sa iba. Dapat nga lang naman. Ang buhay ng mag-asawa ay iisa na lang. Kailangang pahalagahan ang kabiyak tulad ng pagpapahalaga sa sarili dahil sila ay magkabiyak. Oo, nagbabalak na akong pakasalan siya, ngunit may mga bagay siya na kailangan niyang isipin. Naiintindihan ko. Para iyon sa kinabukasan niya. Tanggap ko iyon. Kahit lang naiintindihan ko, hindi ko maipagkakaila na ang laki ng kulang para sa akin. Alam ko nagpapanggap ako na meron ako kung ano ang wala talaga. Kahit ganoon pa man, handa akong paghirapan ito sapagkat ito ang gusto ko.
 
sobrang boring ng buhay ko. gusto ko magyaya ng baguio kaso magtatag lamig na rin. astig yung bago kong polo. black. isusuot ko mamaya sa concert nung pastor sa church ng hipag ko. ayaw ko sana talaga sumama kaso na-alarma ako sa eat all you can. gusto ko lumantak ng seafoods. kahit ano, yung kahit hindi masarap sa paningin. nakaksawa mag karne.

hindi na rin ako makapagsulat ng maayos. badtrip talaga. inaagaw ng internet yung drive ko. sabi ko baka next year na ko bumawi. masyadong maalat ang taon. may bagong nobela, wala namang update, may bagong blog wala namang maisulat. nagsasayang lang ako ng kuryente. tinutulungan ko lang i-promote yung global warming. panay pa download ko ng p**n. kalahati ng hard disk ko inookyupa. makapag yosi na nga, tapos makaligo na. ang kati na ng singit ko. si jet nakaupo sa sulok. nakatingin lang sakin. bagong gising lang, may hang over pa yata.
 
Ewan ko bakit tinagurian akong spammer. ArchBot daw. Minsan na lang may maisulat. Bihira na lang makapagdagdag. Paano ko kaya ang magiging promotion ng blog kung wala naman updates? Ano kaya ang gagawin at paano? Well, having someone else read it and having a good feedback pushes me to do more. Kagaling ko lang sa fitness gym para naman makaRecover ang katawan ko. Ang tagal na ng accident pero may mga bakas pa rin sa kilos ko na naaksidente ako. Been doing exercises to improve, or rather regain my self, but unfortunately, hindi ko pa rin maibalik ang kilos ko dati. I guess I have to do more intense. I am glad I was able to meet someone new and made a friend
 
magandang hapon po sa inyong lahat ako po ay isang tao :lmao:


babad sa arawan
init na init
damit ay pawisan
kilikiliy sweet
amoy araw na
mandirigma talaga
sige lumapit ka
amoyin ako
magdudusa ka



bwahahhahaahhahaha

napadaan lang dami ko na nabasa dito hinanakit, sama ng loob feeling ko yung hinga sa ilong umaapoy na :lmao:
anyways minsan lang to kaya lulubosin ko na tapos nito matatagalan na naman, buhay inhinyero :lmao:
dapat talaga tinuloy ko na lang yung pamamasura ko, ayus naman kitaan dun eh
oh well ika nga nila level up din daw pag may time


hanggang dito na lang po mga bata paalam na may kausap pa ako sa epbee baka magalit yun



L_N_G_ <- add niyo po :rofl:



PS: balik nyo na po yung chatbox wala akong makukulit eh :rant:
 
Last edited:
Hindi nanaman nakapasok sa trabaho. Sumasakit katawan. Lalo pa sasakit mamaya :lol:
Balak ko manumbalik ang aking sigla. Ito lang muna siguro. Simulan na ang dapat masimulan :lol:
 
Hello thread. Magkekwento na naman akong muli. Sawa ka na ba? Huwag naman sana.

Ang panget ng keyboard ko. Sarap itapon. Kailangan lang pagtyagaan.
Simulan na ang kwento.

Takte pati pala mouse ang panget. Ganun ba talaga kapag nasanay sa opisina?
Teka, sisimulan na nga ang kwento e!

Ang liit ng monitor ko. Ano ba naman yan?! Nakakapanibago.
Ay, oo nga pala. Magkkwento ako. Heto na talaga.

So ayun, natapos ko na din ang appraisal form ko. Naipasa na sa nakatataas.
Pasado naman. Maganda naman ang feedback. Sa tingin ko mareregular na ko. End of story.

Yun na yun. Yun lang talaga yun. Kaya nga dinagdagan ng kung anu ano para lang humaba e.
Katamad mag elaborate. Wala ako sa mood.

Hayy. Somehow masaya ako. Masaya kasi for the past 6 months e nakasurvive ako. Akala ko di ako tatagal. Yun pala magagamay ko din.
Masaya ako kasi naggrow ako kahit papaano. I started from scratch and talaga namang ramdam ko improvement ko.

Somehow malungkot. Malungkot in a way na totally shift na ko ng career. But I guess mas kumportable ako dito e.

Oh siya, pumipikit na agad mata ko. Kakabukas ko lang ng PC heto at tinatamad na ko.

Byebye thread. Hanggang sa muli! :hat:
 
Greeting the thread with a great sigh :sigh:
Kailan kaya ako makakaahon? I already made steps to rise again from the bottomless pit I currently am right now. Gaano ko pa ba katagal kailangang indahin ang mga hirap na dumarating? May mga paraan na akong ginagawa pero gaano katagal ang tanong. Nakakasawa na talaga. Buti na lang may mga bagay na pinagkakaabalahan ko para man lang malingat ang isip ko kahit panandalian lang. I am making my lifestyle active. Fitness, writing, work, basketball. Ano nangyari sa basketball? Once a year na nga lang nagkakaroon ng liga, pero saan na ang laro? Tatlong linggo na at wala pa rin kaming laro. Ano ba nangyayari sa schedule namin? Maiintindihan ko pa kung isa o dalawang linggo kami walang laro. Sobra ba dami ng team na sumali at dadalwang court lang ang paglalaruan kasama ng limitadong oras kaya hindi makapaglaro ang lahat ng kasali every week? Iyon na nga lang ang ikasisiya ko. Paano ko masasanay muli ang katawan ko kung ganyan na lang lagi? More than two years and I still have not fully recovered.
 
Kakatawa palang isipin na last August pa ang huli kong akda. Ang 2nd to the last naman eh February pa ata. :slap:

Ohh, hello thread! Napadaan lang naman ako.

May naidagdag kasi ako dun sa PageFour ko.

Draft as usual.

Madami na sila. Di ko naman madugtungan.

Mas nakaka-inspire kasi kung pati mga nasa paligid ko nagsusulat din.

Kaya gusto ko magbasa dito sa Arts and Lit, pati na din sa ibang blog na nadadaanan ko.

Masarap din manood ng movies. May iba kang naiisip na ending, na twist, na plot.

Movie marathon ulit next time! Halo-halo na. Comedy, Action, Drama, Thriller, Sci Fi,etc.

Oh siya, maiwan na muna ulit kita Thread. Sana makabonding ko ulit ang TM.
 
Akalain mo iyon, nasa kung kailang nasa ibang bansa ako, saka pa ako naghihirap. Nakabili naman ako ng pagkain. Meryenda ko lang sa Pinas ang nabili ko eh. Pagkakasyahin ko pa ng dalawang linggo :slap:
May mga umaaligid pala dito na bumibisita sa blogs at mahilig manood. Napapadaan rin kaya siya sa blog ko? :unsure:

Hindi ko na malaman kung ano ang gagawin ko. Noong isang linggo, nagkautang ako sa banko ng 100. Nabayaran ko naman agad. Ngayon, 100 nanaman ang utang, at sa banko pa rin. Grabe naman ang interest. Nauubos na ang sweldo ko para lang mabayaran ang utang sa banko perolalo pa lumalaki imbes mabawasan :sigh:

May nasimulan pala ako kwento at sa tingin ko ay maraming kung ano-ano. Sana naman magkausap kami minsan ni KenDric. Siguro para magbigayan ng opinyon at ideya kung ano ang maisulat.

Ano na kaya ang nangyari sa patimpalak? Nais ko nang masilayan ang patimpalak para sa ngayong buwan :lol:
 
Sweldo na. Wala nanamang pera. Ganoon talaga. Nakalaan na ang kakaunting kikitain para sa mga bayarin. Naghahanap ng iba pang pagkakakitaan para man lang makadagdag sa kikitain kahit kaunti. Malaking tulong na iyong kaunting iyon. Gutom ang aabutin kung may paggagastusan pang iba. Nagtitipid na nga, delikado pa ang pagkain. Buti sana kung pagkain lang ang iisipin, pero ang dami pang mga bayarin. Hinahangad ko lang na mapagbuti ang buhay ko. Sige lang, kailangang kayanin. Kailangang indahin ang hirap at sakit. Matatapos din iyan at makakaramdam din ng ginhawa, o iniisip ko lang :sigh:
 
Just got home. May laro di na nakaSchedule today. Balita? Wala pa naman 50 ang lamang ng kalaban :lol:
Seriously, ang sakit sa baga. Nabigla ako. Kailan nga ba ako huling nakalaro ng matagalan? Nakakatagal naman kahit papaano ngayon. Sadyang malalakas lang ang katunggali. Maslalong nakakapagod. Kailangan ko talaga ng regular exercise.

After that, kailan nga ba uli ako huli dumalo sa Bible study? Hindi ko na rin matandaan. Kanina dumalo ako. Hindi ko alam may magdiriwang din pala ng kanyang kaarawan. Masaya naman ang pagtatapos ng araw ko ngayon. Trabaho na bukas. Sige lang, dapat kayanin. Maraming dapat bayaran. May pinanagutan.
 
Hello Thread!

Movie marathon pa more! :lol:

Sarap ng bakasyon. Hanggang January 4 pa. :happy:

Gala dito, gala doon. Ubos ang sweldo.

Walang time magpahinga. Sulitin ang bakasyon! :rofl:

Pero mas nakaka-miss na magsulat. Gawaing di ko magawa di dahil tinatamad ako, pero dahil walang pumapasok sa isipan ko.

Palaging 'gusto kong tapusin yon' pero wala din. Kapag gumagawa na, wala na naman. Wala na namang naiisip. Blangko na naman.

Oh well. We'll see kung hanggang kelan ito. Sana naman di forever (kasi sabi nila wala daw forever. Di ko babasagin trip nila. Kanya-kanya ng pananaw yan)

Basta good vibes lang. Bawal ma-stress. Stress na sa work, pati ba naman sa ibang bagay ma-stress pa. Sows!

Oh siya, byebye muna thread!
 
One day you will cry over someone, like i cried over you.
One day you will be hurt by someone, like you hurt me.
One day someone will cheat on you, like you did on me.
One day someone will look you in the eyes and lie to you, like you did to me.
One day your partner will have an untold secret on their phone, like you did with me.
One day you will cry yourself to sleep with hurt and despair, like i did with you.
But best of all...........................
One day someone will love and care for me as much as i did for you.
If you decide your relationship is no longer then end it, don't cheat behind your partners back.
Karma has no deadline !!!!!!

hahaha natawa naman ako dito :lol: sobrang bitter teh!

Ramdam ko na yung lamig sa bawat katagang binitawan mo - ansabe? :lol:

alam ko naman masaya kana sa kanya :)
at halata naman na nag kakaigihan na kayo.
ako? Im still moving on :yes:

hindi kasi ganun kadaling kalimutan yung pag mamahal ko sayu. Kasi malalim yun sa sobrang lalim hindi ko na madeep :lmao:
lalo na at ang dami kong plans para sa atin. kasi naisama na kita sa future plans ko eh kaya panu ako madaling makaka pagmove on.

Sabi nga nila "time heals all wounds".

kaya ako nandito na sa stage ng acceptance and moving on.


kelan kaya darating yung romeo ko? :think:
nakasalubong ko na ba sya?
nasungitan? o natarayan?

:panic:

romeo ko nandito lang ako nakaupo at inaantay ka. Sana bilis-bilisan mu naman ang lakad mo :slap:

Kasi ang tagal ko ng nag aantay sayu ;)
 
Back
Top Bottom