[Novel] Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

photo credit to Eijei Meyou​

Chapter 1

"I've been waiting for this for years..."

Umuuga ang kama sa sobrang bilis at lakas ng ritmo ng dalawang magkasintahan. Halos dalawang taon ring hinintay ni Anjo ang pagkakataong ito, ang maramdaman ang pagpapaligaya ng kanyang kasintahan. Mga impit na ungol lamang ang iyong maririnig galing sa magkadikit na labi ng nagmamahalan. Mga hawak at haplos na talaga namang nakakapang-init ng katawan. Napapa-arko pa ang likod ni Arianne sa bawat pagdausdos ng isang bisita. Hawak ni Arianne ang kanyang buhok at gustong sabunutan ang sarili at ang katipan sa nakakabaliw na sensasyon na kanyang nararamdaman. Nalilito rin siya kung sa likod ba nito siya kakapit para lalong magdikit ang kanilang katawan o sa balikat nito upang makontrol niya ang bilis ng paggalaw nito. Talaga namang hindi matatawaran ang sarap na dulot kapag mahal mo ang iyong kapareha. Tirik matang inilabas ni Arianne ang kanyang pinipigilang ungol kasabay ng pagsambit ng pangalan ng kapareha ay siyang pagputok ng daan papuntang langit.

Umuuga uli ang kama sa isa pang umaatikabong bakbakan, ika nga sa boxing, round 2. Hindi mapigil ng dalawa ang kanilang pagniniig kasabay ng paghalik ng dilim ng gabi. Iba't-ibang pwesto ang kanilang ginawa upang masulit ang oras ng ligaya. Hindi magkamayaw sa paghiyaw si Arianne na parang mababaliw, hindi niya malaman kung dahil ba sa hirap o sa sarap na kanyang nararamdaman.

"Umuuga ang kama." sambit ni Arianne nang makaramdam ng paggalaw nito.

"Baka mahina ang pagkakagawa ng kama para sa atin." pagbibiro ni Anjo.

"No. Seriously, umuuga nga."

"Baka naman lumindol lang? Hindi ko man naramdaman eh." sagot naman ni Anjo na halatang pagod sa pagkakahiga nito. Ipinagkibit balikat na lamang nila ang naramdaman. Bagong lipat dito sa bago nilang bahay ang magkasintahan matapos magpropose ni Anjo kay Arianne sa isang restaurant. Inakala niyang simpleng date lamang ito at talaga namang nasorpresa siya. Hindi naman itinatanggi ni Arianne na mahal na mahal niya ang nobyo at ganoon din si Anjo sa kanya kaya nagpaalam na sila sa kanilang magulang na bumukod upang lumagay sa tahimik. Nakapikit na ninamnam ni Arianne ang alaala.

>

"Bakit parang ang ganda naman ng date natin?" tanong pa ni Arianne noong tumigil ang kotse ni Anjo sa isang mamahaling restaurant. Sa labas pa lamang ay puno na ng ilaw at palamuti ang paligid lalo pa pagpasok nila sa loob. Tumutugtog ang violin at piano kasabay ng pintig ng kanilang puso.

Hindi na nahintay pa ni Anjo ang makaupo sila sa kanilang reserved na upuan. Pagsara ng automatic na sliding door ay lumuhod sa harapan niya si Anjo. Akala mo'y magpupunas lang ng sapatos sa una pero doon pala niya tinago sa medyas niya ang regalong singsing. "Arianne Gutierrez, I love you more than a music can touch your heart. I hear the melodies playing and saying, marry me."

Walang masabi si Arianne sa dialog ng nobyo, hindi niya namalayan na pumatak na pala ang luha niya. "Parang hindi bagay ang suot ko sa engrande mong proposal." sabi na lang niya at ngumiting binitin ang sagot sa nobyo.

"Surprise is a surprise. You'll look more beautiful in our wedding day." sagot naman ni Anjo na hindi pa rin tumatayo sa kanyang harapan, hawak ang kamay ni Arianne. Parang nagtataka na ang itsura ni Anjo dahil sa tagal ng sagot ni Arianne.

Bago pa mawala ang ngiti ng nobyo ay sinagot na niya ito. "Yes!" kasabay ng pagsuot ng singsing na tanda ng engagement nila ay ang pagbuhat sa kanya ni Anjo sa sobrang excitement. "Uy! Ibaba mo ako, andaming tao." sabi pa niya at hinampas ng konti ang dibdib ni Anjo.

Ibinaba lang siya nito nang marating nila ang kanilang upuan. "I'm just so happy." sabi nito at kahit hindi niya sabihin ay halata sa mukha niya ang sobrang saya.

"Nahihiya tuloy akong tumingin sa kanila."

"`Wag kang mahiya." sabi ni Anjo at ngumiti. "Everyone!" sigaw nito.

"Huy!" pigil niya pero may ngiti sa mga labi niya.

"I'm going to marry this woman in 4 months! Everyone is invited!" palakpakan ang lahat at itinaas pa ang basong hawak nila bilang toast. Ang iba ay nag-iingay na gamit ang kutsara na mahinang idinidikit sa baso. "They request a kiss."

"Ikaw kasi eh." sabi nito na abot tainga ang ngiti. Unti-unting lumapit ang mukha ni Anjo sa kanya. A sensational kiss was made by loving couples. Dahan-dahang nagdikit ang labi nila at ilang segundo ring magkadikit. Hindi man madiin pero tamang-tama para maramdaman ang pagmamahalan ng dalawa. Nakapikit nilang ninamnam ang mga segundong palitan ng halik at kalauna'y makakasanayan na nila sa kanilang pagtanda.

Rinig ang palakpakan ng mga tao. May ilan ding couples na sumabay rin sa kanilang halikan. Ilang minuto pa'y bumalik na ang lahat sa normal at mind your own business na.

"After 2 months pwede na tayong lumipat sa bago nating bahay. Yung pareho nating ipinundar." umpisa ni Anjo sa usapan.

"Ha? Eh kailangan muna nating sabihin kila Mama at Papa."

"Sinabi ko na sa kanila. We've been 5 years in a relationship and 2 years getting to know each other kaya ok na sa kanila na bumukod tayo." sabi nito at sumubo sa kanyang panghimagas.

"You sure?"

"Honey, hindi ka pa ba nagtitiwala sa akin?" ngiti ni Anjo.

"Hindi naman sa ganoon. Gusto ko rin naman pero-"

"2 months pa Arianne. Pwede mong tanungin ang parents mo at para maging ready ka na rin."

Ngumiti si Arianne. "Thank you. You've been toooooooo patient for me." sabi nito at kinurot sa pisngi si Anjo.

"That's how I love." sagot naman ni Anjo at dinampian ng halik ang nakanguso pang labi ni Arianne.

"Kiss thief!" pabirong sabi ni Arianne. "Hindi ka na nagbago."

"Masarap kasi kapag nakaw ang halik galing sa'yo."

"Baket? Hindi ba masarap kapag nagpaalam?" She gave him a naughty grin.

"Ok you win." ngiti nito na may konti pang pag-iling. "As always."

Napuno ng tawanan at biruan ang gabi. Umapaw naman ang pagmamahalan at kagalakan, hindi nila alam na susubukin ang matibay nilang relasyon.

>

"Round 3?" sambit ni Anjo nang makapagpahinga.

Ngiti lang ang kailangang sagot ni Anjo upang ipagpatuloy ang pagpapaligaya sa kanyang mahal. Pumaibabaw siya rito at dinama ng kanyang kamay ang bawat kurba ng katawan ni Arianne. Lahat ng parte ay kanyang hinalikan mula ulo hanggang hmm... paa. Hindi maawat ang paglilikot ng katawan ni Arianne sa bawat dampi ng labi ng nobyo, hindi siya mapakali at hindi niya alam kung saan ba ibabaling ang ulo.

Sa kanyang pagbaling ng ulo ay parang may naaninag siyang isang anino. Isang imahe ng isang babae na nakatingin kay Arianne. Napapikit siya ng maramdaman muli ang kanyang bisita, pagmulat niya ay wala na ang imaheng nakita niya kanina. Ang anino na kanina'y nakatingin ay nawala na lang. Pinunasan niya ang pawis na humaharang sa kanyang mata para maimulat na niya ang kanyang mata. Pero wala na talaga ang aninong kanina'y nakatitig lang sa kanya. Nawala sa kanyang isipan ang nakita nang maramdaman ang panibagong paputok para sa kanilang bagong buhay magkasama ni Anjo.

"My turn." sabi niya nang umibabaw si Arianne kay Anjo para maging kapanapanabik ang nangyayari. Parang hinete si Arianne ngayon na habol ang hininga sa pagiging wild niya sa kanyang nobyo. Gustung-gusto naman ni Anjo ang nangyayari hawak ang baywang ni Arianne upang kanyang gabayan sa kanilang ritmo. Napakaingay ni Arianne pero nagugustuhan ito ni Anjo, hindi porque maingay sa kama ay matuturn-off na siya. Hindi ang Arianne na wild ang kanyang minahal kundi ang napakabait at positibong tingin nito sa mundo. Sino ba ang hindi mamahalin si Arianne?

Pagod na pagod si Arianne nang maramdaman ang rurok ng tagumpay. Tagumpay sa pagpaparamdam ng pagmamahal niya sa kanyang nobyo. Bagsak ang kanyang katawan sa ibabaw ni Anjo at nakabitin ang kanyang isang kamay sa gilid ng kama. Parang may malamig na bagay ang dumampi sa kamay ni Arianne dahilan upang mapaigtad siya at maghiwalay ang katawan nilang dalawa.]

"May problema ba baby?" takang tanong naman ni Anjo habang nakitang gulat na gulat ang nobya habang hinihimas ang kamay na parang dinampian ng malamig na bagay.

"May... may dumampi sa kamay ko." sagot naman ni Arianne.

"Honey, baka pawis lang natin `yon." sabi ni Anjo sabay ngiti at punas ng kanyang pawis. "Tumatagaktak pa. Para tayong naligo sa ulan." pagpapatuloy niya at niyakap ang takot na nobya.

"Hindi eh. Parang-"

"Hon, c'mon. Wala kang dapat ikatakot." sabi nito at hinalikan ang nobya. Dampi lang ng labi ni Anjo ay nakakaluwag na ng pakiramdam ni Arianne. Hindi na kailangan pang magsalita nito.

"Siguro nga. You'll take care of me `di ba?"

"Yes. 2 months na lang at ikakasal na tayo and I'll take care of you for the rest of my life."

Arianne felt safe. Safe in Anjo's arms. "Let's sleep. Pahinga na tayo, naghahallucinate na siguro ako."

"You almost drained me. You're awesome! Dehydrated na yata ako." ngiti ni Anjo.

Parehong nagpahinga ang dalawa na may ngiti sa mga labi. Pero si Arianne, hawak pa rin ang kanyang kamay. Sigurado siya na may dumampi sa kanyang kamay at pikit mata niya itong kinalimutan.

~itutuloy

Chapter 1, 2, 3 - Page 1
Chapter 4, 5 - Page 2
Chapter 6 - Page 3
Chapter 7 - Page 4
Chapter 8, 9, 10 - Page 5
Chapter 11 - Page 7
Chapter 12 - Page 8
Chapter 13 - Page 10
Chapter 14 - Page 11
Chapter 15 - Page 14
Chapter 16 - Page 15
Chapter 17 & Last Chapter - Page 17


http://acwrites.blogspot.com

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 5 (On-going)

haha.mas nakakatakot yun.baka mamaya paa pala na nakalutang ang makita mo..

di ko pa pala napost dito ang chapter6..

 

[Kukuri Kapu]

Re: Umuuga Ang Kama 5 (On-going)

Gandang kwento

 

[abril ^^]

Re: Umuuga Ang Kama 5 (On-going)

haha.mas nakakatakot yun.baka mamaya paa pala na nakalutang ang makita mo..

di ko pa pala napost dito ang chapter6..

waaah.. walang ganyanan . malakas imagination ko eh . haha xD

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

Chapter 6

How does it feel to loose the one you love? Kung ang cellphone nawala mas iniiyakan pa kaysa mawala ang virginity niya, ibig bang sabihin non mas mahal mo ang cellphone mo kaysa sa virginity mo? Kung ang buhay parang pera lang na kinikita mo kapag nawala o nababawas, sana magkatrabaho ka lang ay hahaba ng hahaba ang buhay mo. Sana pwede mo ring utangin ang buhay mo, pero para sa Catholic diyan, hiniram talaga natin ang buhay natin kay God. Ang buhay natin dito ay parang eskwela papunta sa langit; kapag pumasa ka, gagraduate ka na at pupunta sa bago mong mundo. Kung hindi ka pa pumapasa ay hahaba ng hahaba ang buhay mo sa pag-aaral. Maari ka ring makick out sa eskwela dahil sa mga hindi magandang record mo ng eskwela. Pero mapapansin natin na mas mahaba ang buhay pagkatapos sa eskwela. Lalampas ito ng ilanpung taon habang ang pag-aaral ay aabot lang ng dalawampu hanggang tatlumpung taon. Kaya kung mawala ang taong mahal mo, maging masaya ka dahil nakagraduate na siya dito sa mundo.


Ngayon alam na ni Arianne kung ano ang misteryong nababalot sa pag-uga ng kama nila. Pero bakit inuuga ng babae ang kama nila? Naiinggit ba siya sa kanila ng nobyo niya? Bakit pa siya nagpaparamdam sa kanya? Tigang na ba siya? Ano pa ang kailangan niya? Marami pa siyang tanong sa who wants to be a millionaire pero kahit isa wala pa siyang alam na sagot.

Sumapit ang gabi at alam ni Arianne na may mararanasan nanaman siya ngayon kaya hinahanda niya ang sarili. Kailangan niyang maging malakas.

"Honey I'm home!" bati ni Anjo. Nakita niya ang nobya na naghahanda ng kanilang hapunan. Habang nilalapitan niya si Arianne ay napatingin siya sa gawi ng kwarto nila. Dahan-dahang bumubukas ang pinto nito at parang ipinipinta nito ang imahe ng isang babae. Nanlilisik ang mga matang nakatingin sa kanya. Kahit madilim sa pasilyo papunta sa kwarto nila ay nakita niya ang mabilis na paggalaw nito papalapit sa kanya. Isang kurap lang ay nasa harapan na niya ito at parang hiningahan sa mukha. Parang sumigaw ito sa tapat niya pero walang boses kaya hangin lang ang naramdaman niya. Napapikit siya at pagmulat niya wala na ang babae. Gulat ma'y wala siyang naging reaksyon, dahil na rin sa halo-halo ang naramdaman niya; takot, gulat at pagtataka.

"Hon?"

Nagulat si Anjo na pagtingin niya sana sa pagpapatuloy ng lakad niya papunta kay Arianne ay nasa harap niya pala ito. Napalalim siya ng hugot ng hininga. "May problema ba?" tanong ni Arianne.

"Wala. Bigla lang akong nahilo. Paakay nga." sabi nito para mailihis ang pag-iisip sa nakita kanina.

Inakbayan niya si Arianne papuntang kusina, yakap lang ng nobya ay naililihis na ang isipan niya sa ibang bagay. Pero sa hindi maipaliwanag na dahilan at iba ang tumatayo sa kanya - ang mga balahibo niya.

"Tara, kain muna. Baka gutom ka lang. Saka puyat ka kasi kagabi." Inasikaso naman ni Arianne ang nobyo. Hindi halata na may itinatago siya rito sa pagkausap niya kina Mang Lando at Aling Nena. Hindi pa niya balak sabihin kay Anjo ang nalaman niya dahil may mga tanong pa siya na gustong masagot.

Minasahe niya ito sa sintido, sa batok at balikat. Bawat haplos ay nakakarelax talaga, parang may hiwagang hatid kay Anjo ang mga haplos ni Arianne. (Nakakainggit ang magsyotang `to!)

Hindi na nagulat si Arianne nang hawakan ni Anjo ang kamay niya at hilain siya. Napaupo siya sa kandungan nito. Ano pa nga ba ang kasunod kundi isang umaatikabong halikan at yakapan. Buong pagmamahal nilang ibinubuhos ang bawat galaw sa isa't-isa.

Ilang minuto rin ang lumipas nang kumalas si Arianne. "Naghihintay ang pagkain." aniya.

"Kumakain na ako kanina pa." pilyong sagot naman ni Anjo.

Tumayo si Arianne pero napaupo siya ulo matapos magpatay-sindi ang mga ilaw nila. Maaga pa pero parang balak nanamang magparamdam ng babae. Hinawakan ni Anjo ng mahigpit ang kamay ni Arianne nang mapansing nanginginig ito. "Don't worry. Don't be scared." sabi ni Anjo sa isang malambing na tono.

Ilang sandali pa, nanatili nang nakasindi ang ilaw. "Hon, natatakot na akong matulog sa kwarto natin." pagsusumbog ni Arianne sa nararamdaman niya. May point siya kaya kahit sino ay pipiliing matulog pa sa sofa o sa gilid ng kalsada, huwag lamang makaramdam ng kaluluwa sa kwarto.

"Bukas kakausapin ko yung kumpare ko, yung nagbenta sa akin nitong lote." mukhang napansin na rin ni Arianne na gumagawa na rin si Anjo ng paraan para malaman ang mga nangyayari sa kanila. Dapat na ba niyang sabihin ang nalalaman niya?

"Sige hon, paano tayo ngayon? Baka may mangyari mamaya, worst case scenario." halata ang takot sa mga mata ni Arianne.

"Ok. Hanap tayo ng hotel." suggestion ni Anjo at hindi naman tumutol si Arianne.

>

Alas-dyes na nang makapagcheck-in sila sa isang hotel. May dala silang damit na pang-isang linggo at balak nilang manatili muna doon ng ilang linggo. Kasama na rin ang paghahanda nila sa kanilang kasal, rehearsals at mga arrangements ay aasikasuhin na rin nila. Pero sa ngayon ay ieenjoy muna nila ang lambot ng kama, ang lamig ng aircon at ang liwanag ng lampshade na nagbibigay liwanag sa dalawang katawan na nagsasalo sa dilim ng gabi.

Sa loob ng kumot ay isang hindi alam ni Arianne ang gagawin ng nobyo pero nararamdaman nito ang mabagal na paggapang ng labi nito na nag-iiwan ng kiliti sa kanyang kaloob-looban. Ang haplos ng kanyang mga daliri ay nagpapaigtad sa kanya at nagpapatirik ng kanyang mga mata.

"Shit!" pagbigkas ni Arianne ng hindi magandang salita pero walang ibang salita siyang mapili upang ilarawan ang sarap na nararamdaman. Kagat niya ang ibabang labi habang ninanamnam ang malambot at mainit na bagay na dumampi sa kanyang kaselanan. Napapikit siya nang makaramdam ng pagtagas ng tubig sa San Roque Dam.

"Let me do you a favor." sabi ni Arianne nang makapagpahinga.

"Gusto mo bang makita ang eruption ng Mt. Pinatubo?" pilyong tanong ni Anjo.

"Yes!" mabilis namang sagot ni Arianne.

Lingid sa kaalaman ng dalawa, ilang bahay mula sa iniwan nilang bahay ay ang tirahan ni Mang Lando kasama ang kanyang pamilya. Naiwang mag-isa si Mang Lando dahil ang asawa nito ay kasama sa field trip ng anak niya. Nakahiga na si Mang Lando nang maramdaman niya ang pag-ihip ng malamig na hangin. Akamang papatayin niya ang electricfan nang makita ang isang babae. May peklat ito sa mukha, hindi siya maaaring magkamali dahil nakita niya ang bangkay nito noon. Ito yung babae na namatay sa sunog isang taon na ang nakakalipas.

"Pinigilan mo siya noon. Ngayon, mararanasan mo ang walang tumulong sa iyo hanggang mawalan ka ng hininga!" pabulong na sabi ng babae. Nakaramdam si Mang Lando ng pagsikip ng dibdib. Pinilit niyang makatayo pero nahila lamang niya ang electricfan. Nagspark ang outlet nito kaya umusok hanggang lumaki ang apoy. Tumama pa sa kanya ito dahilan para lumapat ang kanyang likod sa sahig.

Tumba si Mang Lando habang nakatingin lang sa kanya ang babae at pumunta sa ilalim ng kanilang kama. Mula doon ay pinanood niyang mawalan ng buhay ang kawawang tanod. Kahit na madilim ay kita ang puting mata ng babae habang walang sawang nakatitig sa naghihingalong mama.

Luma ang bahay nila na gawa lamang sa kahoy kaya mabilis tinupok ng apoy ang bahay. Kasabay ng paggapang ng apoy ay ang paghina ng paghinga ni Mang Lando.

Sakto namang dumating ang kanyang mag-ina at tumawag ng bumbero at ng tulong mula sa kapitbahay. Nagawa pa nilang mapasok ang kwarto at makuha ang katawan ni Mang Lando. Tinupok ng napakalaking apoy ang bahay ni Mang Lando, hindi naman kumalat ang apoy pero ang balita ng kamatayan ng mabait na tanod na si Mang Lando ay mabilis na kumalat.

Habang humaharurot ang mga bumbero at nag-iingay ang sirena ng fire trucks ay wala ring humpay sa pag-iingay si Arianne habang pinahaharurot ang pagmamaneho sa kanyang nobyo. Wala silang pakialam ngayon sa nangyayari sa labas basta ang importante ay masulit nila ngayon ang gabi na walang manggugulo sa kanila.

~itutuloy

 

[nortonPC]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

Grabe... 10/10 gusto ko ang kuwento.

 

[rainWriter22]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

may tumatayo talaga pag binabasa ko to eh,
galing ts, very nice

 

[Pawo1]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

aabangan ang susunod na kabanata.....

 

[yaelop]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

S U P E R L I K E

hanep ang kwento ...

 

[rollysitjarjr]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

ala p po ung chapter 4?

 

[rollysitjarjr]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

ay sorry meron n pala ngayun ko lang nabasa..hehe

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 6 (On-going)

aabangan ang susunod na kabanata.....

ano yun bro?

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

Chapter 7

Paghihiganti. Tama bang maghiganti sa mga taong may nagawang mali sa iyo? Ang tao ay nabubuhay sa kasalanan, kasama na rito ang paghihiganti. "Kapag binato ka ng bato, batuhin mo ng tinapay." maging ang kasabihan na ito ay may kasamang paghihiganti. Ang ibig lang sabihin nito ay kung may gumawa sa iyo ng hindi maganda, suklian mo siya ng kabaitan. Napakahirap isipin pero ganito ang tamang gawin. Halimbawa ay sa magsyota, kapag ba sinampal ng babae ang lalake gaganti ang lalake at sasampalin din si babae? Naku! Bruha pala siya, dapat sinabunutan niya at iminudmod sa tae ng kalabaw! Para sa dalawang taong nagmamahalan, ang isang sampal ay dapat suklian ng halik at patunay ng iyong pagmamahal. Kailangang maramdaman niya ang sinseridad, hindi ang paghihiganti dahil walang mangyayaring mabuti, dadami lamang ang kasalanang nagawa mo. Gaya ng ginawa ni Jesus, ang bawat hiyaw sa pagdampi ng latigo sa kanyang balat, bawat dugo niya na pumatak sa lupa, tinumbasan niya ng pagmamahal. Pati sarili niyang buhay inialay niya dahil mahal niya tayo kahit na lahat ng kasalanang nagawa natin sa kanya.


Mahirap bang magpatawad sa taong may kasalanan sa iyo? Ang sagot ay mahirap pero kailangan. Hindi magtitino ang mundo kung sa bawat pagkakamali ay gaganti tayo. Kung sa bawat bato na ihagis sa iyo ay manghahagis ka ng mas malaki para ipalasap sa kaniya ang sakit na naramdaman mo. Bakit hindi natin subukan na sagutin, "Sa susunod sana huwag ka ng mambato, baka may ibang tamaan." Kung ikaw ang nambato, ano ang mararamdaman mo kapag sinabihan ka ng gano'n?

Kinabukasan ay binisita ni Arianne ang bahay nila pero sa daan pa lang ay tumambad na sa kaniya ang tirahan ni mang Lando na halata ang bakas ng pagtupok ng apoy. Dumireso siya sa sari-sari store ni Aling Nena. Nakita niya itong akmang lalabas at parang may pupuntahan.

"Aling Nena!" tawag niya, agad namang napalingon si Aling Nena. Nilapitan niya ito at tinanong, "Ano ho ang nangyari sa bahay nina Mang Lando?"

"Obvious ba? Nasunog." mukhang mainit ang ulo nito.

Hindi naman nagawang ngumiti ni Arianne dahil nag-aalala siya sa maaaring mangyari. "Ano daw po ang sanhi ng sunog?" tanong niya uli.

"Sumama ka sa'kin." pagyaya ni Aling Nena.

"Saan ho tayo pupunta?"

"Sa burol ni Lando." napamulagat si Arianne at biglang napatigil sa paglalakad. Gulat na gulat siya sa narinig. Isa lang ang tanong sa isip niya ngayon.

"Bakit?"

>

Nagpaalam si Anjo sa boss niya na uuwi siya ng maaga at pinayagan naman siya nito. Pinuntahan niya ang dating may ari ng lote na kinatatayuan ng bahay nila ngayon. Kailangan niyang malaman ang background nito para na rin sa kaligtasan nilang magkasintahan.

Beep! Beep!

Busina ni Anjo sa tapat ng bahay ng kumpare niyang si Benjie. Tinawagan muna niya ito bago siya pumunta kaya sigurado siyang naririto ito. Ilang minuto ring naghihintay si Anjo bago pinagbuksan ng kumpare.

"Pare, nabisita ka?" sabi ni Benjie kay Anjo.

"May tatanong sana ako-"

"Tara pasok ka muna."

Ang lakas ng loob ni Benjie na mag-imbita ng bisita sa bahay niya, pwede namang sa isang resto na lang sila mag-usap. Hindi naman kalakihan ang bahay ni Benjie dahil mag-isa lang naman siya rito. Ang problema ay hindi marunong magligpit ng sarili nila ang basura, dapat naglalakad ang basura papunta sa basurahan, kaya ang daming kalat sa loob ng bahay niya. Bote ng alak, upos ng sigarilyo, nakasabit na brief, mga maruruming damit, cup ng noodles, at picture ng isang babae. Sangkatutak din ang mga platong hindi nahuhugasan at amoy ang bulok na kanin sa rice cooker. Halatang may dinadalang problema ang mamang ito. Napakadilim rin ng kwarto at kung hindi lang kumpare ni Anjo si Benjie ay mapagkakamalan niya itong freak. May saltik na nga yata siya sa pag-iisip sa ginagawa niya sa sarili.

"Pare wag mo sanang masamain ha-" ani Anjo pero pinutol ni Benjie ang sasabihin niya.

"Na makalat at mabaho sa bahay ko? Pasensya na ha? Tapos pundido pa itong bombilya dito!" pasigaw na sabi ni Benjie habang pinalo ng malakas ang switch ng ilaw.

"Pare, kailangan mo ng magpatuloy sa buhay mo. Tignan mo nga ang paligid mo? Parang hindi ka na tao eh." pangaral nito. "Sayang ang pagtulong ko sa'yo kung hindi mo tutulungan ang sarili mo."

"Si Marielle-"

"Siya pa rin ba ang dahilan? Pare matagal na kayong wala ni Marielle, mabuhay ka naman para sa sarili mo, para sa mga mahal mo sa buhay, kamag-anak."

"`Yun na nga eh! Wala na si Marielle sakin kaya wala ng silbi ang buhay ko!" akmang susuntukin siya ni Anjo pero pinigilan niya ang sarili. Wala silang mapapala kung paiiralin niya ang init ng ulo.

"Pare binili ko ang lupang iyon para sa'yo rin. Para tulungan kang makalimot." pagpapaliwanag ni Anjo. "Wala na ang bahay niyo doon, wala kang titirhan doon at wala kang pera sa mga oras na iyon kaya tinulungan kita. Hindi pa katapusan ng mundo."

"Katapusan na."

"Hindi pa, konti na lang talaga masasapak na kita. Hanggat matino pa ang pag-iisip mo, tulungan mo ang sarili mo. Huwag mong hayaang matalo ka ng nakaraan, may hinaharap ka pa na kailangang harapin at iyon ang realidad Benjie. Naging pulis ka kaya sana matatag ka."

"Teka bakit ka ba nandito? Para pangaralan ako?"

Napag-isip-isip ni Anjo na lumalayo na siya sa totoong pakay niya. "Nasaan nga ba si Marielle?"

Natahimik ang dalawa at umupo si Benjie sa isang sofa na puno ng nagkalat na chitchirya. "Nag-abroad siya."

"`Yung totoo?" sa mga pangyayari ngayon sa kanila ni Arianne, hindi na kapani-paniwala na nangibang bansa lang si Marielle kaya siya iniwan nito. May itinatago kay Anjo si Benjie.

>

Hindi makapaniwala si Arianne sa nakikita. Nakasilid sa kabaong si Mang Lando na kahapon lang ay kausap niya. Tahimik siyang nakahiga doon at tinanggap ang pagdating ng kanyang oras. Sa mga namamatay, karamihan sa kanila ay nagsasabi ng kanilang sikreto bago sila mamatay, parang pangitain ito na malapit na ang iyong oras. Ibig sabihin ba nito ay ang sikretong sinabi ni Mang Lando sa kaniya ang matagal ng nagiging pabigat sa loob ni Mang Lando?

"Ikaw yung bagong lipat?" tanong ng isang babae nang magpunta siya sa isang upuan, malamang siya ang asawa ni Mang Lando.

"Opo. Bakit-"

Hindi pa natapos ang sasabihin ni Arianne ay dumapo ang sampal sa kanyang mukha. Gulat siya. Nakatingin lang siya sa babae na parang nagtatanong ng bakit. Puno ng question mark ang paligid niya. Litong-lito siya. Ilang segundo bago nakapagsalita ang babae kasabay ng pagtulo ng luha niya.

"Isa kang sumpa!" sigaw nito. Mabuti na lang at silang tatlo lang ni Aling Nena ang nakakita ng pagsampal nito.

"Hoy, Maria ano bang sinasabi mo." awat naman ni Aling Nena.

"Si Lando..." iyak nito. "Wala na siya... paano na ako? Ang anak niya?" sabi nito at tuluyan ng humagulgol.

Nanatili lang nakatingin si Arianne. Hindi niya alam kung paano siya magrereact, kung ano ang susunod niyang gagawin. Hindi na niya alam.

"Ikuha mo siya ng tubig." sabi ni Aling Nena na nagpabalik ng isipan ni Arianne. Habang niyayakap nito ang kumare, naghanap siya ng baso at maiinom.

"Sabi ni Lando, napanaginipan niya na-" sumisinok pa ito nang dumating ang inumin. "Nung isang gabi, napanaginipan raw niya na kakausapin niya ulit yung bagong lipat na babae na nakita niya sa palengke. May itatanong raw ito, tapos... tapos..." umiyak uli siya.

Hindi naman makapagsalita ang dalawa, naghihintay at nakikinig lamang sila sa susunod na sasabihin ni Maria.

Matapos humikbi ay itinuloy niya ang kwento. "Tapos, wala raw siyang kasama sa bahay. Masusunog daw yon at may mukha ng babae ang biglang nagpakita sa kanya. Sobrang lapit daw ng mukha niya, akala raw niya hindi nasiya gigising noon okaya ay aatakihin na siya paggising pero nabuhay pa siya. Parang bangungot yun ang sabi niya sa sakin. Pero ngayon-" huminga ito ng malalim. "Napanaginipan niya ang mangyayari pero tinuloy pa rin niya ang pakikipag-usap sa babaeng yan!" pabalang na sigaw ni Aling Maria.

"Alam mo bang matapang ang asawa mo?" sabi ni Aling Nena.

"..."

"Hindi siya natakot mamatay, dahil may natulungan siya. Gabi-gabi, nasa panganib ang buhay niya sa pagbabantay ng barrio natin kasama ang iba pang tanod. Kung wala sila, baka magiging magulo ang barrio natin at maging delikado para sa pamilyang naririto." pag-aalo ni Aling Nena sa kumare.

"Alam ko yon. Mahirap tanggapin Nena."

"Naiintindihan kita. Minsan na rin akong nawalan ng mahal sa buhay. Kaya mo yan, narito ako, yung mga kaibigan natin saka katsimisan." napangiti niya ito.

"Pasensya na iha. Nadala lang ako." paghingi ng tawad ni Aling Maria.

"Naiintindihan ko ho kayo." ani Arianne.

~itutuloy

***comment comment din..

 

[yaelop]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

ahahah ...

onti pa ...

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

waah! bitin...

bilis ng comment aa.. thanks

ahahah ...

onti pa ...

onti pang???

 

[darkcross911]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

Galing mo talaga ts. Abang abang lang ako. dito. Naghahanap ako ng magagandang horror story dito, sa wakas may lumabas na.

 

[abril ^^]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

whew . kaabang abang .

 

[xXxjayceexXx]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

ser kylan kea ung next chapter??TS

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

@darkcross,
may iba pa akong ghost story.. yaan niyo, stick na ako sa horror mula ngayon..

@jaycee @abril , abang lang po..pag may update, weekend sigurado..

 

[rollysitjarjr]

Re: Umuuga Ang Kama 7 (On-going)

tagal naman ng kasunod nito kainip...hehe nyways nice story kapanapanabik...

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 8 (On-going)

Chapter 8

Nagsinungaling ka na ba? Ay mali, dapat pala ang tanong ay anong mga bagay na ang madalas na kasinungalingan sa'yo? Walang taong hindi nagsisinungaling, alam nating bawal pero ang mga pagsubok dito sa mundo ay kailangang magsinungaling para sa ikabubuti rin natin. Ang pinakamabenta kong kasinugalingan ay noong highschool, na sagot sa tanong na "Bakit ginabi ka?"; "May project po kasing ginawa." Mababaw na dahilan para gumawa ng kasalanan pero dahil ayaw kong mapagalitan ay nakakapagsinungaling ako. Saka kapag kailangan ng pera tapos project nanaman ang ituturong salarin ng bayaran, yun pala sa internet cafe lang napupunta ang hininging pera. Madalas akong nakokonsensya kapag ang dahilan ng aking pagsisinungaling ay ang pera. Pera, pera, pera! Kung pwede lang sanang hindi isipin ang pera, gagawin ko pero mahirap dahil ito ang ugat ng ating ikabubuhay; pati ng kasalanan. Yung feeling na binigyan ka na ng pera pero sasabihin nila na hindi basta-basta pinupulot ito, awkward yun.


Paano kung malalim ang dahilan ng iyong pagsisinungaling? Yung tipong araw-araw kang ginugulo ng konsensya mo at pati sa panaginip mo hindi ka matahimik. Malamang isang araw bigla ka na lang tumalon sa building o kaya tulalang tumawid sa daan.

"Nasa Israel siya balita ko eh." sagot ni Benjie sa tanong ni Anjo habang kumakamot pa ng batok.

"Naghiwalay ba talaga kayo?" prankang tanong ni Anjo.

"Pare, hindi ka ba naniniwala sa mga sinabi ko sa'yo?"

"Hinde." sagot niya habang nakatitig ng diretso sa mga mata ni Benjie.

Huminga ng malalim si Benjie at napasandal sa sofa. Dumikit pa sa likod niya ang bubble gum na nakadikit doon. "Shit!" bulong nito.

"Dapat ba akong maniwala?" pagsasalita uli ni Anjo.

Nagulat ang dalawa nang makarinig ng isang platong nabagsak. Kumalampag ito na parang nabasag mula sa kusina. Napatingin silang dalawa sa dako nito, wala namang pader na humaharang sa kusina at sala kaya malaya ang mga mata nila na makita ang nangyari. Tumayo si Anjo pero pinigilan siya ni Benjie na tumingin o lumapit sa kusina.

"Umuwi ka na pare." biglang sabi nito habang hawak ang balikat ni Anjo. Seryoso ang mukha nito `di tulad kanina na parang nakikipaglokohan lang at kalmado pa kanina pero ngayon, parang may haharapin siyang isang malaking problema.

"Pero hindi pa tayo tapos may -"

"Alis na!!!" sigaw nito. Galit ang itsura niya na parang nakukulitan sa kanya. Hindi niya maintindihan ang inaasal ng kumpare niya.

"Teka, baka pwede mo munang ipaliwanag-"

"Labas na! `Wag ka ng magtanong! Umuwi ka na! Huwag na huwag kang babalik dito!" Hindi man lang matapos ni Anjo ang mga pangungusap niya. Hindi man niya maintindihan ang nangyayari pero may kung ano na tumutulak sa kanya para umalis. "Magkita tayo sa ibang araw..." sabi nito kaya humakbang na si Anjo. "...kung may pagkakataon pa." pagpapatuloy ni Benjie na parang bumubulong sa hangin.

Naiwang may question mark sa ulo si Anjo. Wala siyang naiintindihan sa nangyari kanina. Napatingin siya sa langit, madilim na pala. Kahit konti lang ang kaniyang nalaman ngayon o parang wala pa siyang nakuhang imormasyon ngayon ay parang ang bilis lumipas ng oras, dahil siguro sa mga katahimikan at mga pause ni Benjie sa kanyang mga tanong. Madalas pa itong tumawa kahit wala namang nakakatawa at pinag-uusapan. Napailing na lang si Anjo.

Nasa kotse na siya nang makarinig ng isa pang plato na nabasag. Napatayo siyang palabas ng kotse pero natandaan niya ang sinabi ni Benjie na huwag siyang babalik. Kasunod ng tunog ng pagbasag ay ang isa nanamang tawa mula kay Benjie. "Pare, sana ok ka lang. Magtitiwala ako sa'yo ngayon." pumasok siya uli sa kotse at pinaandar ito. Napatingin siya sa side mirror at may nakita siyang babae na may pilat sa mukha na masamang nakatingin sa kanya. Doon mismo nakatayo kung saan nakapark ang kotse niya kanina. Gusot din ang damit nitong puti. Kinabahan siya kaya pinaharurot niya ang sasakyan at nagfocus sa pagmamaneho.

>

"Ginugulo mo rin ba sila?!" pasigaw na tanong ni Benjie sa kawalan.

Isa nanamang plato ang nabasag at ang isa pa ay nahagis sa kanya papunta sa pinto. Mabuti na lang ay nakailag siya. "Hahahaha!" Puwersahang natilapon si Benjie palayo habang nakikita ang pigura ng babae na palabas sa nakasaradong pinto.

"Marielle!" sigaw nito habang nakangiti. "`Wag mo na silang gambalain! Wala silang alam!" pero hindi siya nito pinakinggan. Dumiretso ito palabas at si Benjie ay nawalan ng malay.

>

Pabalik si Arianne sa hotel nang makita siya ni Anjo. "What the f*ck!" sabi nito nang makitang may sumusunod na isang babae dito. Kapareho ng suot ng babaeng nakita niya kanina kina Benjie. Ano ba ag ibig sabihin nito? bulong niya sa sarili. Dumaan ito sa may poste ng kuryente at paglagpas doon ni Arianne ay nawala ang sumusunod sa kanyang babae. "My God." sambit na lang ni Anjo at nagsign of the cross.

Beep! Beep!

Napalingon si Arianne. "Miss pwede ihatid na kita?" sabi naman ni Anjo kasabay ng pagbukas ng bintana ng kotse. Nakangiti siya nobya pero parang wala sa ito sarili.

Beep!

Bumusina uli siya kaya parang nagulat si Arianne. Ngumiti ito ng tipid at sumakay sa kotse. "Why are you acting so weird?" tanong ni Anjo.

"May sasabihin ako mamaya pag-uwi." sabi nito. Nahiwagaan naman si Anjo sa gustong sabihin ni Arianne, maaring tungkol ito sa mga hindi normal na nakikita at nararanasan nila at maari ring tungkol ito sa kanila. Buntis kaya si Arianne?

"Hindi ba pwede ngayon?" sabi niya at pinaandar ang kotse. Sadyang makulit si Anjo kaya pati sa mga ganitong sitwasyon ay hindi siya magbabago. May halong kaba at excitement ang kanyang nararamdaman.

"Mamaya na lang." matamlay na tugon naman ni Arianne. Daig pa yata niya ang lantang gulay.

"Ngayon na, hon. Tungkol saan ba?" pangungulit pa rin niya.

"Mamaya na nga. Wala ako sa mood makipagkulitan." Kapag wala sa mood ang babae, madalas nahahawa ang lalake. Mas mabuti na huwag salubungin ang topak ng girls pero gaya ng sabi ko, makulit si Anjo.

"What's the difference of now from later kung ang sasabihin mo lang ay pareho?" sabi nito habang nakatingin sa daan.

"Ano ba Anjo? Can I have a moment of silence?" sabi nito at sinapo ang ulo at tumingin sa labas. Mas nag-eenjoy pa siyang tignan ngayon ang lumang mga bloke ng semento na nakagarang sa daan kaysa tignan ang may sungay na kanyang nobyo.

Isa, dalawa, tatlo, apat, lima. "Waaaaaaahhh!" sigaw ni Anjo na ikinagulat naman ni Arianne.

"Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhh!" tili ni Arianne. Mulat na mulat ang mata parang ang bibig niyang malapit ng mahiwa sa sobrang buka. Hindi rin niya alam kung gaanong nginig ang naramdaman niya sa oras na iyon.

"Hahahaha!" tawa naman ng tawa si Anjo. "You should make that face everytime!"

"F*ck! Anjo, it's not funny!" hindi kasi alam ni Anjo ang iniisip niya. Kung ikaw ba naman ang nag-iisip ng isang patay at ang mga nakakatakot pang nangyari sa iyo, tapos ay gugulatin ka? Hindi ka ba maglulupasay sa gulat? Ito dapat ang mga sasabihin niya kay Anjo. Lahat ng nalalaman niya ay handa na niyang sabihin kaya Anjo pero ang gagong nobyo niya ay sinisira talaga ang mood niya.

"Nakuliling ang tainga ko sa tili mo. Haha! Kala ko mababasag ang mga salamin ng kotse ko." pangtitrip pa nito. Noong bata si Anjo ay hilig niyang magpaiyak ng mga kaklase lalo na ng mga babae. Aasarin niya ito hanggang umiyak kaya hindi na nakakapagtakang hanggang pagtanda ay ganon siya. Malamang namiss niya ang feeling kaya gusto niyang paiyakin ngayon si Arianne.

"Stop the car." mahinahong sabi ni Arianne. Habang hinahabol pa rin ang hininga.

"What? Haha!" umakto pa itong bingi na hindi naririnig si Arianne.

"I said stop the car!"

"The f*ck." Isang pabiglang tapak sa preno ang nagpatigil sa kotse sa gitna ng isang intersection. Nakausli pa ang puwetang bahagi ng kotse na maaaring mabangga ng darating na sasakyan.

Beeeeeeeeeeeeeeeppp!

Pagbusina pa ng bumubuntot na SUV sa kanila sa likod kasabay ng pag-overtake nito. Siguradong napamura rin ang driver nito dahil sa biglang pagpreno ng sasakyang nasa harapan niya. Mabuti na lang at hindi isang busy street ang kaniyang napagtripan kung hindi siguradong nabangga na sila ngayon.

"Sira ka ba?!" sigaw uli ni Arianne dahil kung hindi sila nakaseat belt ay siguradong tumama ang ulo nila sa kung ano man ang nasa harap nila. "Bakit ka tumigil sa gitna? Babangga tayo niyan eh!"

"Sabi mo stop eh. `Yan!" pilosopong sagot nito.

"Kung gusto mong magpakamatay, huwag mo kong idamay!"

"Sinunod ko lang naman ang sinabi mo eh." nagbunga ang pang-aasar ni Anjo dahil nangingilid na ang luha ni Arianne.

"May namatay sa malapit sa bahay natin. May nakilala akong tanod, siya yung namatay at may sinabi siya sa akin." at tuluyan na ngang bumagsak ang luha niya. Gaya ng ibang lalake, ang luha ng babae ang nagpapalambot sa bato nilang puso. "Ang bait niya eh. So please, alisin mo dito ang kotse. Mamaya ko kukwento ang lahat sa'yo."

"Sorry." ito lang ang nasabi niya at kumambyo na pero namatay ang makina ng kotse. Lahat ng ilaw ay ayaw ring sumindi. "Shit!" pilit pinipihit ni Anjo ang susi para magstart ang kotse pero ayaw.

"What's happening?" takang tanong ni Arianne.

"I-I don't know!" sabi niya sabay pukpok ng kamay sa manibela. "Labas na tayo."

Pilit nilang hinihila ang knob pero ayaw bumukas. "Ayaw!" sigaw ni Arianne na nag-umpisa ng magpanic. "Pati bintana ayaw!" Pinapalo niya ang bintana pero hindi siya ganoon kalakas para mabasag ito.

"Tabi." tinanggal ni Anjo ang head rest ng kotse at pinapalo ang sa bintana ang patisok na bahagi nito sa gawi ni Arianne. Habang pinapalo ay humingi siya ng tawad kay Arianne. "Sorry. It's all my fault. Kung mababasag ito sa oras, mauna kang lumabas. I love you."

Binatukan naman siya ni Arianne. "Sira ka pala eh. Paano ako mabubuhay ng wala ka?" sabi ni Arianne kaya napangiti si Anjo.

Hindi lahat ng kilig scenes ay nakakakilig minsan ay nakakatakot din. Habang busy sila kakasira ng bintana ay biglang humarap sa kanila ang babaeng may pilat sa mukha! Napatigil si Anjo sa pagpalo habang tili naman ng tili si Arianne. Gumagalaw ang mga labi nito na may sinasabi pero hindi nila marining o maintindihan. "The f*uck! Umalis ka dyan!" sigaw ni Anjo at nilamon ng lupa ang babae kasabay nito ang pagkabasag ng salamin pero may isang maliwang na ilaw mula sa isang trak ang mabilis na parating.

Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeepp!

~itutuloy