[Novel] Umuuga Ang Kama (Complete 1-18)

photo credit to Eijei Meyou​

Chapter 1

"I've been waiting for this for years..."

Umuuga ang kama sa sobrang bilis at lakas ng ritmo ng dalawang magkasintahan. Halos dalawang taon ring hinintay ni Anjo ang pagkakataong ito, ang maramdaman ang pagpapaligaya ng kanyang kasintahan. Mga impit na ungol lamang ang iyong maririnig galing sa magkadikit na labi ng nagmamahalan. Mga hawak at haplos na talaga namang nakakapang-init ng katawan. Napapa-arko pa ang likod ni Arianne sa bawat pagdausdos ng isang bisita. Hawak ni Arianne ang kanyang buhok at gustong sabunutan ang sarili at ang katipan sa nakakabaliw na sensasyon na kanyang nararamdaman. Nalilito rin siya kung sa likod ba nito siya kakapit para lalong magdikit ang kanilang katawan o sa balikat nito upang makontrol niya ang bilis ng paggalaw nito. Talaga namang hindi matatawaran ang sarap na dulot kapag mahal mo ang iyong kapareha. Tirik matang inilabas ni Arianne ang kanyang pinipigilang ungol kasabay ng pagsambit ng pangalan ng kapareha ay siyang pagputok ng daan papuntang langit.

Umuuga uli ang kama sa isa pang umaatikabong bakbakan, ika nga sa boxing, round 2. Hindi mapigil ng dalawa ang kanilang pagniniig kasabay ng paghalik ng dilim ng gabi. Iba't-ibang pwesto ang kanilang ginawa upang masulit ang oras ng ligaya. Hindi magkamayaw sa paghiyaw si Arianne na parang mababaliw, hindi niya malaman kung dahil ba sa hirap o sa sarap na kanyang nararamdaman.

"Umuuga ang kama." sambit ni Arianne nang makaramdam ng paggalaw nito.

"Baka mahina ang pagkakagawa ng kama para sa atin." pagbibiro ni Anjo.

"No. Seriously, umuuga nga."

"Baka naman lumindol lang? Hindi ko man naramdaman eh." sagot naman ni Anjo na halatang pagod sa pagkakahiga nito. Ipinagkibit balikat na lamang nila ang naramdaman. Bagong lipat dito sa bago nilang bahay ang magkasintahan matapos magpropose ni Anjo kay Arianne sa isang restaurant. Inakala niyang simpleng date lamang ito at talaga namang nasorpresa siya. Hindi naman itinatanggi ni Arianne na mahal na mahal niya ang nobyo at ganoon din si Anjo sa kanya kaya nagpaalam na sila sa kanilang magulang na bumukod upang lumagay sa tahimik. Nakapikit na ninamnam ni Arianne ang alaala.

>

"Bakit parang ang ganda naman ng date natin?" tanong pa ni Arianne noong tumigil ang kotse ni Anjo sa isang mamahaling restaurant. Sa labas pa lamang ay puno na ng ilaw at palamuti ang paligid lalo pa pagpasok nila sa loob. Tumutugtog ang violin at piano kasabay ng pintig ng kanilang puso.

Hindi na nahintay pa ni Anjo ang makaupo sila sa kanilang reserved na upuan. Pagsara ng automatic na sliding door ay lumuhod sa harapan niya si Anjo. Akala mo'y magpupunas lang ng sapatos sa una pero doon pala niya tinago sa medyas niya ang regalong singsing. "Arianne Gutierrez, I love you more than a music can touch your heart. I hear the melodies playing and saying, marry me."

Walang masabi si Arianne sa dialog ng nobyo, hindi niya namalayan na pumatak na pala ang luha niya. "Parang hindi bagay ang suot ko sa engrande mong proposal." sabi na lang niya at ngumiting binitin ang sagot sa nobyo.

"Surprise is a surprise. You'll look more beautiful in our wedding day." sagot naman ni Anjo na hindi pa rin tumatayo sa kanyang harapan, hawak ang kamay ni Arianne. Parang nagtataka na ang itsura ni Anjo dahil sa tagal ng sagot ni Arianne.

Bago pa mawala ang ngiti ng nobyo ay sinagot na niya ito. "Yes!" kasabay ng pagsuot ng singsing na tanda ng engagement nila ay ang pagbuhat sa kanya ni Anjo sa sobrang excitement. "Uy! Ibaba mo ako, andaming tao." sabi pa niya at hinampas ng konti ang dibdib ni Anjo.

Ibinaba lang siya nito nang marating nila ang kanilang upuan. "I'm just so happy." sabi nito at kahit hindi niya sabihin ay halata sa mukha niya ang sobrang saya.

"Nahihiya tuloy akong tumingin sa kanila."

"`Wag kang mahiya." sabi ni Anjo at ngumiti. "Everyone!" sigaw nito.

"Huy!" pigil niya pero may ngiti sa mga labi niya.

"I'm going to marry this woman in 4 months! Everyone is invited!" palakpakan ang lahat at itinaas pa ang basong hawak nila bilang toast. Ang iba ay nag-iingay na gamit ang kutsara na mahinang idinidikit sa baso. "They request a kiss."

"Ikaw kasi eh." sabi nito na abot tainga ang ngiti. Unti-unting lumapit ang mukha ni Anjo sa kanya. A sensational kiss was made by loving couples. Dahan-dahang nagdikit ang labi nila at ilang segundo ring magkadikit. Hindi man madiin pero tamang-tama para maramdaman ang pagmamahalan ng dalawa. Nakapikit nilang ninamnam ang mga segundong palitan ng halik at kalauna'y makakasanayan na nila sa kanilang pagtanda.

Rinig ang palakpakan ng mga tao. May ilan ding couples na sumabay rin sa kanilang halikan. Ilang minuto pa'y bumalik na ang lahat sa normal at mind your own business na.

"After 2 months pwede na tayong lumipat sa bago nating bahay. Yung pareho nating ipinundar." umpisa ni Anjo sa usapan.

"Ha? Eh kailangan muna nating sabihin kila Mama at Papa."

"Sinabi ko na sa kanila. We've been 5 years in a relationship and 2 years getting to know each other kaya ok na sa kanila na bumukod tayo." sabi nito at sumubo sa kanyang panghimagas.

"You sure?"

"Honey, hindi ka pa ba nagtitiwala sa akin?" ngiti ni Anjo.

"Hindi naman sa ganoon. Gusto ko rin naman pero-"

"2 months pa Arianne. Pwede mong tanungin ang parents mo at para maging ready ka na rin."

Ngumiti si Arianne. "Thank you. You've been toooooooo patient for me." sabi nito at kinurot sa pisngi si Anjo.

"That's how I love." sagot naman ni Anjo at dinampian ng halik ang nakanguso pang labi ni Arianne.

"Kiss thief!" pabirong sabi ni Arianne. "Hindi ka na nagbago."

"Masarap kasi kapag nakaw ang halik galing sa'yo."

"Baket? Hindi ba masarap kapag nagpaalam?" She gave him a naughty grin.

"Ok you win." ngiti nito na may konti pang pag-iling. "As always."

Napuno ng tawanan at biruan ang gabi. Umapaw naman ang pagmamahalan at kagalakan, hindi nila alam na susubukin ang matibay nilang relasyon.

>

"Round 3?" sambit ni Anjo nang makapagpahinga.

Ngiti lang ang kailangang sagot ni Anjo upang ipagpatuloy ang pagpapaligaya sa kanyang mahal. Pumaibabaw siya rito at dinama ng kanyang kamay ang bawat kurba ng katawan ni Arianne. Lahat ng parte ay kanyang hinalikan mula ulo hanggang hmm... paa. Hindi maawat ang paglilikot ng katawan ni Arianne sa bawat dampi ng labi ng nobyo, hindi siya mapakali at hindi niya alam kung saan ba ibabaling ang ulo.

Sa kanyang pagbaling ng ulo ay parang may naaninag siyang isang anino. Isang imahe ng isang babae na nakatingin kay Arianne. Napapikit siya ng maramdaman muli ang kanyang bisita, pagmulat niya ay wala na ang imaheng nakita niya kanina. Ang anino na kanina'y nakatingin ay nawala na lang. Pinunasan niya ang pawis na humaharang sa kanyang mata para maimulat na niya ang kanyang mata. Pero wala na talaga ang aninong kanina'y nakatitig lang sa kanya. Nawala sa kanyang isipan ang nakita nang maramdaman ang panibagong paputok para sa kanilang bagong buhay magkasama ni Anjo.

"My turn." sabi niya nang umibabaw si Arianne kay Anjo para maging kapanapanabik ang nangyayari. Parang hinete si Arianne ngayon na habol ang hininga sa pagiging wild niya sa kanyang nobyo. Gustung-gusto naman ni Anjo ang nangyayari hawak ang baywang ni Arianne upang kanyang gabayan sa kanilang ritmo. Napakaingay ni Arianne pero nagugustuhan ito ni Anjo, hindi porque maingay sa kama ay matuturn-off na siya. Hindi ang Arianne na wild ang kanyang minahal kundi ang napakabait at positibong tingin nito sa mundo. Sino ba ang hindi mamahalin si Arianne?

Pagod na pagod si Arianne nang maramdaman ang rurok ng tagumpay. Tagumpay sa pagpaparamdam ng pagmamahal niya sa kanyang nobyo. Bagsak ang kanyang katawan sa ibabaw ni Anjo at nakabitin ang kanyang isang kamay sa gilid ng kama. Parang may malamig na bagay ang dumampi sa kamay ni Arianne dahilan upang mapaigtad siya at maghiwalay ang katawan nilang dalawa.]

"May problema ba baby?" takang tanong naman ni Anjo habang nakitang gulat na gulat ang nobya habang hinihimas ang kamay na parang dinampian ng malamig na bagay.

"May... may dumampi sa kamay ko." sagot naman ni Arianne.

"Honey, baka pawis lang natin `yon." sabi ni Anjo sabay ngiti at punas ng kanyang pawis. "Tumatagaktak pa. Para tayong naligo sa ulan." pagpapatuloy niya at niyakap ang takot na nobya.

"Hindi eh. Parang-"

"Hon, c'mon. Wala kang dapat ikatakot." sabi nito at hinalikan ang nobya. Dampi lang ng labi ni Anjo ay nakakaluwag na ng pakiramdam ni Arianne. Hindi na kailangan pang magsalita nito.

"Siguro nga. You'll take care of me `di ba?"

"Yes. 2 months na lang at ikakasal na tayo and I'll take care of you for the rest of my life."

Arianne felt safe. Safe in Anjo's arms. "Let's sleep. Pahinga na tayo, naghahallucinate na siguro ako."

"You almost drained me. You're awesome! Dehydrated na yata ako." ngiti ni Anjo.

Parehong nagpahinga ang dalawa na may ngiti sa mga labi. Pero si Arianne, hawak pa rin ang kanyang kamay. Sigurado siya na may dumampi sa kanyang kamay at pikit mata niya itong kinalimutan.

~itutuloy

Chapter 1, 2, 3 - Page 1
Chapter 4, 5 - Page 2
Chapter 6 - Page 3
Chapter 7 - Page 4
Chapter 8, 9, 10 - Page 5
Chapter 11 - Page 7
Chapter 12 - Page 8
Chapter 13 - Page 10
Chapter 14 - Page 11
Chapter 15 - Page 14
Chapter 16 - Page 15
Chapter 17 & Last Chapter - Page 17


http://acwrites.blogspot.com

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 9 (On-going)

Chapter 9

Maraming tao ang nakakaranas ng near death situation at kung anu-ano ang nakikita nila. Ang iba ay nakakakita ng liwanag, isang puting liwanag na parang isang bituin na nag-aanyayang lapitan ito. May nakakakita ng isang spiral na daan mula sa isang napakadilim na kwarto. Ang iba ang lumulutang at nakikita ang iba't-ibang sitwasyon sa iba't-ibang parte ng mundo, madalas ay mga pamilya nila at mga mahal sa buhay. Habang sa Ice Age naman ay isang malaking acorn ang nakita ng isang squirrel o tinatawag na Scrat sa isang malaking gate na puno ng ulap.

Sabi nila ay ito ang purgatoryo, ang iba ay piece of heaven daw ang nakita nila pero isa lang ang alam ko; kailangan kong gumawa ng mabuti rito sa earth.

"No! Ayoko Benjie! Ilang linggo na lang pwede na eh." boses ng isang babae. Nakikita ni Arianne ang isang magandang babae, sexy rin ito gaya niya at parang nakikipag-alitan ang lalakeng may pangalang Benjie sa kanya.

"Ano pa nga ba ang pinagkaiba ng ngayon at sa malapit na buwan? Mahal naman kita Marielle, kung may mabuo man, magpapakasal na rin tayo eh. Sige na pagbigyan mo na ako." sabi ng lalake at hinalikan sa leeg ang babae. Pero nanlalaban ang babae, kaya naitulak ito sa kama.

"Benjie?! Lasing ka eh." sabi nito habang umaatras palayo sa nobyo.

Parang wala sa sarili ang lalake na naghubad ng kanyang polo at lumapit kay Marielle. Wala namang alinlangang sinampal niya si Benjie. Malakas pa sa kalaksing ng kaldero ang sampal na dumapo sa pisngi ni Benjie. Wala namang lamok pero kailangang tumama ng palad ni Marielle para magising ang lalaki sa kahibangang ginagawa nito.

"Magagawa natin yan sa tamang oras. Gagawin ko lahat ng ipagagawa mo, lahat ng pantasya mo gagawin natin kapag kasal na tayo." maluha-luhang sabi ni Marielle.

Mabagal na kumilos naman si Benjie at umupo sa gilid ng kama. Hindi ito nagsasalita, nakayuko lang siya. Nakatulala lang ito at nakatingin sa ilalim parang may kung ano ang bumubulong sa kanya sa tainga at winawasiwas niya ang kamay niya na parang may umaaligid na langaw o kung ano mang lumilipad sa tainga niya. Maya-maya ay tumayo ito at lumabas ng kanilang kwarto.

Akala niya ay nahimasmasan na ito sa kanyang pagkalasing nang bumalik. Imbes na matuwa si Marielle ay natakot siya. Gusto na niyang sumigaw pero ayaw niyang mag-eskandalo. May dalang posas at lubid si Benjie at ang mata nito ay parang sinapian ng demonyo. Nakangisi siya at halatang may binabalak na hindi maganda.

"`Wag. `Wag Benjie. `Wag mong gawin `to." umiiyak na sabi ni Marielle habang tinitignan lang si Benjie na iposas ang kanyang kamay at itali sa headboard ng kama. Hindi siya ang Benjie na kilala ni Marielle, ibang Benjie ang nasa harap niya ngayon. Mabait si Benjie, maunawain at pasensyoso, nagawa nga niyang maghintay sa kanilang kasal at linigawan siya ng isang taon pero bakit niya nagagawa ito?

"Alam mo bang pinagtatawanan ako ng mga kasama kong pulis dahil hindi pa kita nakukuha?" sabi nito habang nakatingin sa kanyang tinatali. "Tapos, kapag may lakad sila, puro pambababae ang ginagawa nila kaya hindi ako sumasama. Ngayon matatanggal ako sa trabaho dahil sa kabalastugan nila! Ikaw na nga lang ang magbibigay ng ligaya sa'kin, tatanggihan mo pa ako?"

Umiiyak lang si Marielle. Sobrang depressed ang nobyo niya, hindi man lang niya naintindihan. "Pero Benjie, hindi lang sex ang dahilan ng pagiging masaya natin `di ba?"

"Bakit sila? Ang saya nila? Gusto kong malaman ang dahilan! Nagpapakasasa sila hanggang mamatay! Bukas, tandaan nila, wakas na nila bukas!" sigaw nito at sinira niya ang blouse na suot ni Marielle.

Nakapikit lang siya habang hinahayaang maglakbay ang labi ng nobyo. Wala na siyang magawa. Hindi siya makapalag, tanging luha lang ang malaya sa kanya ngayon. Alam niyang mali pero gusto niyang paligayahin ang nobyo niya kahit na masakit sa kanyang kalooban. Kagat-kagat niya ang labi habang nararamdaman ang dila ng kanyang nobyo sa kanyang pagkababae.

Tumigil siya at pareho na silang walang saplot ngayon. Pinaghiwalay niya ang hita ni Marielle at pumatong dito. Kita sa mukha ni Marielle ang sakit na naramdaman pero patuloy siyang nagpaubaya sa nobyo. "Ganito pala." sabi ni Benjie.

"Benjie..." matamlay na sambit ni Marielle.

"Hindi nakakapagtakang nalalango sila."

"Benjie, dapat ginagawa ito ng mag-asawa at tanging sila lang."

"Pakakasal tayo sa lalong madaling panahon."

Umuuga ang kama sa sobrang bilis at lakas ng ritmo ng dalawang magkasintahan nang biglang tumunog ang cellphone ni Benjie. Tumayo ito at hindi na nagsalitang nagbihis.

"Aalis ka?"

"Emergency."

"Kalagan mo ko!"

"Babalik ako agad."

"Benjie!"

Mainit ang pakiramdam ni Arianne. Kahit panaginip ay nararamdaman niya ang init na bumabalot sa kwarto nina Marielle. "Gumising ka! Nasusunog ang kwarto!" sigaw ni Arianne pero walang boses ang lumalabas sa kanya. Gusto niya itong tulungan pero wala siyang magawa dahil panaginip lang niya ito.

"Marielle!!!" sigaw na galing sa labas ng bahay ang kanyang narinig.

Ito ang huli niyang nakita sa kanyang panaginip at nagising na siya. Nasa isang puting kwarto siya at may nakatusok na karayom sa kanyang kamay. Nasa ospital pala siya. Tamang-tama ang pagpasok ng nurse.

"Gising na po pala kayo. `Musta naman po ang pakiramdam niyo?" tanong ng nurse sa kanya.

"Medyo masakit ang ulo ko. Gaano katagal na ako dito?" bigla niyang naalala si Anjo. "Si Anjo? Nasaan yung... yung... yung kasama ko. Yung lalake, kamusta siya? Nasaan siya?" sunud-sunod na tanong ni Arianne. Gusto niyang magpanic dahil wala sa tabi niya ang nobyo, baka kung ano na ang nangyari sa kanya.

Hindi naman siya pinakaba ng nurse. "Nasa langit na po siya. Biro lang po. Nasa katabing kama po." at hinawi ng nurse ang kurtina na pumapagitan sa kanila. Kita ni Arianne ang dami ng benda nito sa ulo, kamay, paa at katawan. Naluha na lang si Arianne. Nakalimutan niyang magalit sa nurse sa pagpapakaba sa kanya. Naalala na lang niya ang mga huling sandali bago ang aksidente.

>

Beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeepp!

Kita pa ni Arianne ang liwanag na palapit, senyales na malapit ng tumama ang trak sa kanila. "Shit!" sabi ni Anjo. Dahil nakatanggal ang kanyang seat belt ay siguradong mapupuruhan siya kapag natamaan sila ng trak. Ilang segundo lang ang chance niya para makapag-isip ng gagawin. Isa lang ang naisip niya, ang yakapin si Arianne.

Pagkaykap niya kay Arianne ay binalot niya sa kanya ang seat belt ni Arianne. Nasalpok ng trak ang likurang bahagi ng kotse ni Anjo. Wasak ito. Mabuti na lang at hindi ang buong kotse ang nasalpok dahil siguradong patay ang tao sa loob. Nakaliko pa ang trak sa huling segundo ng pagsalpok pero hindi pa rin maitatangging nasaktan ang tao sa loob. Hindi rin maaalis na maaaring namatay rin sila. Nagpaikot-ikot ang kotse, nasa ilang metro rin ang inabot nito mula sa kanyang orihinal na pwesto.

"Hon... ang bigat mo..." Ganito silang natagpuan ng mga pulis at ng ambulansya. Nakapatong si Anjo kay Arianne habang nakayakap sa isa't-isa, isang seatbelt lang ang gamit nila kaya masikip ito at hindi sila gaanong nagalaw maliban kay Anjo na tinanggap lahat ng bubog at pagyupi ng kotse ay siya lahat ang nasaktan. Naaninag pa ni Arianne ang nangyayari pero wala siyang marinig. Parang umiikot ang lahat, ligtas naman sila, konting galos sa mukha lang nag natanggap niya.

"Miss! Sir! Ok lang ba kayo?" sabi ng rescuer. Duh? Mukha ba silang ok?

Kasama ang driver ng trak na kaunting galos lang rin ang natamo sa katawan. Dito na nawalan ng malay si Arianne, pareho silang walang malay na dinala sa ospital.

>

"Bale, 25 hours lampas na ho kayong tulog. Si sir, ok na po siya pero hinihintay pa po ang mga result ng tests na ginawa sa kanya. Sabi ni Doc, kung hindi kayo magkasama sa iisang seatbelt, malamang raw patay ang nasa driver's seat. Kasi tumama po sa poste ang kotse niyo at nayupi ang kaliwang bahagi. Mga sugat lang ho at may konting pilay ang kaliwa niyang kamay dahil naipit sa pagyakap sa inyo. Pati yung kanan niya hong paa dahil hindi napwesto ng maayos. Madali lang pong gagaling si sir lalo na't mukhang mahal na mahal niyo siya. Hindi niya kayo hahayaang mag-alala ng matagal." mahabang pagpapaliwanag ng nurse habang inaalala ni Arianne ang lahat ng nakita niya noon.

Naiiyak talaga siya. Natouch siya sa lahat ng ginawa ni Anjo para sa kanya kahit na nag-away sila bago ang aksidente. At kahit kasalanan ni Anjo kung bakit sila nasalpok ay ayaw niya itong sisihin dahil may sapat silang oras noon para makaalis pero nastuck sila.

"Ikakasal pa naman kami ngayong buwan." pagpunas niya ng kanyang luha.

"`Wag kayong mag-alala. Pwede naman siyang umattend kahit nakawheel chair." napangiti niya doon si Arianne.

Ramdam niya ang pagmamahal ng nobyo sa kanya. Wala na siyang ibang ihihiling pa kundi ang gumaling si Anjo at mayakap siya uli.

~itutuloy

walang nagcocomment..

 

[Supladoako]

Re: Umuuga Ang Kama 9 (On-going)

shoot. Ang dami ko nang nakaligtaan dito sir. Malayo-layong habulan to

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 9 (On-going)

kaya yan..

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

Chapter 10

Ang chapter na ito ay patama sa mga hindi tama ang ginagawa. Mga pulitikong matataas ang bakod, mga pulis na walang kwenta at mga adik na naliligaw ng landas. Malayo pa ang eleksyon may mga pulitiko ng hindi sumusunod sa batas. Ito lang naman ang nakikita ng tao eh. Ang kurapsyon ay hindi namin nakikita pero nararamdaman. Kayo kayo lang ang nakakaalam ng mga baho niyo kaya bakit hindi natin subukan isalang sa fliptopan ang mga pulitiko? Senator Loonie & Congressman Abra vs. President Smugglas & Senator Sheyee. Sino ang bakla? Sino ang kurap? Sino ang mabaho at sino ang tanga? Sino ang may kuliling at sino ang puro lang nunal? Sino ang boto niyong mananalo?


Walang makakahalatang may milagrong nagaganap sa loob ng presinto ng San Agustin dahil nakapatay ang ilaw at wala ring taong lumalapit dito kapag dis-oras na ng gabi. Kung lalapit ka lang ay maririnig mo ang mga halinhing sa loob pati langitngit ng mga lumang lamesa sa loob ng presinto. Tatlong pulis at tatlong babae ang laman ng masikip nilang presinto. Tila hindi importante sa kanila ang kanilang uniporme dahil nakahanger lang lagi ang mga ito, kung hindi sa kanilang aparador o sampayan ay nakakalat lang ito sa sahig gaya ngayon. Hubo't hubad ang tatlo at parang nakikipag-unahan pa sa isang karera ng kabayo kung huminga ang mga ito.

"Tonyo! Ang ingay ng radyo mo!"

"Oo nga nakakaistorbo, malapit na 'ko eh!"

Reklamo pa ng dalawa sa ingay ng kalaskas ng radyo ni PO1 Tonyo. Hindi naman ito pinansin ni Tonyo bagkus ay lalong binilisan ang pagmamaneho ng isang maingay na babae. `Di rin naglaon ay sinagot rin niya ang radyo.

"Intersection 3, may naaksidente, isang trak at isang kotse. Kailangan may rumisponde dito. Over!"

"Pakyu!" sagot naman ng Tonyo na halatang dismayado at hinagis ang radyo habang gumagasgas pa ito. Hinila niya ang isang upuan, kusa namang lumapit ang babae sa kanya nang umupo si Tonyo. "Buwiset! Mula nung magresign yung Benjie na `yun hindi na ako nabakante. Dapat siya yung rumoronda, hindi ako eh. Dapat nakahiga lang ako dito at nagpapasarap! Raul, ikaw na pumunta." pagdadabog nito. Daig pa niya ang matandang may matagal ng problema.

"Ikaw ang tinawagan bakit hindi ikaw ang pumunta!" sagot naman ni Raul habang kalong ang isang babae. Humihithit pa siya ng damo na aakalain mong sigarilyo. "Ayan, si Paco. Mukhang nakaraos na rin eh."

"Mga gago pala kayo eh! Sa'kin niyo na nga binigay `tong panget na `to tapos ako pa ang paalisin niyo?" sabi nung Paco habang nakahiga at pinaglalaruan ang isang pakete ng shabu na aakalain mong asukal, dahil nakahalo nga ito.

"Nagrereklamo ka pa nakapatay na nga ang ilaw! Hoy `wag niyong painitin ang ulo ko!" pag-aamok ni Tonyo.

Napatigil naman sa pagtatalo ang tatlo nang biglang lumakas ang tunog ng radyo. Nakakabingi na ito at parang mababasag lahat ng babasagin sa lugar na iyon. Tumigil ang ingay pero parang may nagsasalita sa kabilang linya. "Tulong! Tulong!" sigaw ng isang babae. "Benjie!" sigaw pa nito. Nagkakatinginan lang ang tatlo na parang hinahagilap pa ang isa't-isa sa dilim ng kwarto. Maya-maya ay bigla na lang sumindi ang ilaw kaya nagtitili ang mga babae, kanya kanya silang hila na ipantatakip sa katawan. Isa-isa din nilang kinuha ang mga damit nila, nagbihis at tumakbo na palabas.

"Haha! Iniwan nung isa yung panty niya!" pagloloko pa ni Raul.

"Bakit mo ba sinindi yung ilaw?" takang tanong naman ni Paco dahil malapit rin si Raul sa switch ng ilaw.

"Hindi ko sinindi." pagtanggi naman nito. Pagkasabi ay bigla na lang nabagsak pasara ang pinto at biglang namatay ang ilaw.

"Pare, `wag kang magloko. Mapupundi na yan eh." wika ni Paco.

"Manahimik nga kayo! Ahhkkkk! Ahkkk!" biglang inda ni Tonyo. Nagpatay-sindi ang ilaw at kita kung paano tumalsik ang dugo mula sa leeg ni Tonyo. Pilit niya itong tinatakpan pero sadyang napakalaki ng sugat niya para pigilan ang pagdurugo. Naitutulak niya ang mga mesa at pilit tinatahak ang daan papunta sa pinto pero hindi siya umabot. Hinila ang paa niya dahilan para matumba siya at tumama ang ulo sa kanto ng mesa diretso sa mata.

"Anong nangyayare!" pagpapanic naman ni Raul. Kahit patay-sindi ang ilaw ay kita niya na nakaangat ang paa ni Tonyo na parang may humihila dito pero hindi niya makita. Tatakbo sana siya paalis pero pinalo sa kanya ang katawan ni Tonyo kaya nabato sila pareho sa pader ng presinto kung saan may overhead na cabinet. Tumama ang batok ni Raul dito at bahagya siyang nahilo.

Nakayuko lang siya at pilit nagrerekober. Papikit-pikit pa ito ng mata para lang mabawi agad ang kanyang pagkahilo pero pagtingin niya sa kanyang harapan ay isang babaeng may pilat sa mukha ang lumantad sa kanya. Hindi siya matatakutin pero naihi siya sa kanyang salawal sa takot. Hindi siya makasigaw pero nanginginig ang tuhod niya lalo pa't nararamdaman niya ang dugo ni Tonyo sa kanyang talampakan. Nakita niya ang isang baril sa malapit na pantalon.

Eksakto namang tatakbo si Paco kaya siya ang hinarap ng babae. "Hindi kayo makakalabas ng buhay!" sigaw nito na parang bulong na malakas na hindi nila maidescribe. Agad namang binunot ni Raul ang baril at pinaputukan ang babaeng nakaharap kay Paco.

Gaya ng inaasahan ay tumagos lamang ang mga bala sa babae at si Paco ang sumalo ng lahat ng putok. Halos lahat ay tumama sa kanyang mukha, wasak ang kanyang mata na halos lumabas na ang isa, may tagos sa kanyang bibig at dumaan pa sa kanyang ngipin, pero ang pumatay kay Paco ay ang tatlong bala na tumama sa kanyang noo.

"O Panginoon ko!" bulong niya. Sinusuko na niya ang kanyang buhay, bumagsak ang mga kamay niyang kanina pa nagpapaputok sa kanyang kasamahan. Muli niyang tinignan ang baril na ginamit, napasulyap pa siya sa bangkay ni Tonyo. Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang kamay na may hawak na baril at isinubo sa bibig. Inayos pa niya ito sa anggulo na pataas saka kinalabit ang gatilyo.

Wala ng bala.

"Gusto mo na bang mamatay? Maglaro muna tayo." sabi ng babae. Napatingin ang babae sa mesa at nakita ng isang lighter. Sa `di kalayuan ay ang may baga pang sigarilyo ni Tonyo. Hinulog ng babae ang mga papel sa mesa at nagsimula ito ng apoy.

Napadausdos na lang sa pader hanggang bumagsak ang mga tuhod ni Raul. Wala na siyang mailuluha. Dugo ang nangingibabaw na amoy sa presinto, wala na ang amoy ng damo at usok ng sigarilyo. Manhid na siya sa paglapit ng babae sa kanya. Wala na siyang nararamdamang takot o kahit lungkot o gulat. Sumindi ang lighter sa `di malamang dahilan at dumako sa cabinet sa kanyang ulunan.

Habang lumalagablab ang apoy, minudmod ng babae ang mukha ni Raul sa sahig. Basag ang bungo. Patay ang tatlo.

>

Naalimpungatan si Arianne sa kadiliman ng gabi. Napatingin siya sa balita na kanyang napanood dahil na rin iniwan niyang bukas ang TV.

"Dalawang magkasunod na sunog po ang naganap na dito sa Barrio ng San Agustin kung saan apat na ang nakumpirmang patay. Una ay ang bahay ni Mang Lando na isang tanod rito, at kahapon naman ang presinto ng San Agustin kung saan tatlong pulis ang nakulong sa loob at namatay. Hindi maipaliwanag ng mga imbestigador kung paanong patay na ang mga biktima bago pa masunog ang kanilang bangkay. Hindi naman isinasantabi ang anggulo ng pagpatay."

"`Di rin po kalayuan ay ang aksidente sa Intersection 3 kung tawagin. Ito po ay malapit lamang sa San Agustin kaya iniisip din na may kaugnayan ang mga pangyayari sa bawat sunog. Bago pa magliyab ang kotse ay naagapan na ito ng mga concerned citizens."

Napaisip si Arianne. Hindi kaya tama ang mga balita? At dahil hindi nagliyab ang kanilang sasakyan kaya sila nakaligtas. Dahil na rin buhay pa sila sa loob? Naalala niya ang babaeng nagpakita sa kanila bago ang aksidente. Siya kaya ang dahilan? Sino siya? Ano ang kinalaman nila dito? Kung alam lang ni Arianne na may nalalaman na si Anjo.

"Diyos ko po, sana maging ligtas po kami ni Anjo." pagdadasal ni Arianne habang tumutulo ang luha.

>

Kinabukasan, ginising si Arianne ng kanyang nurse dahil mayroon itong bisita.

"Morning." bati nito pero parang hindi siya mamukhaan ni Arianne.

"Sino ho sila?" tanong naman niya.

"Kumpare ni Anjo. Natatandaan mo na?" sabi ni Benjie.

"Benjie?"

Ngumiti lang si Benjie pero bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

"Hindi kita nakilala. Bakit mo naisipang magpahaba ng bigote?" biro pa ni Arianne pero naging seryoso ang mukha ni Benjie.

"Mag-iingat kayo. Baka pagkatapos ko, kayo na." sabi nito.

"Anong ibig mong sabihin?" takang tanong naman ni Arianne.

"Baka kasi hindi ko na kasi masabi ito. Inaasahan kong ngayong araw na ito ako mamamatay."

"Teka, hindi kita maintindihan?"

"Namatay si Marielle dahil sa'kin." sabi nito at tumulo ang luha. Tumulo lamang ang kanyang luha na para bang wala ng emosyon ang kanyang mukha. Biglang naalala ni Arianne ang panaginip niya, si Benjie pala na kumpare ni Anjo ang lalake sa kanyang panaginip at si Marielle ang nobya nito.

Nakatitig lang si Arianne kay Benjie at parang nagtatanong ang kanyang mukha. "Nilihim namin na magpapakasal na kami ni Marielle, kami lang ang nakakaalam noon pero hindi ko na iyon nahintay. Itinali ko siya para makuha ang gusto ko. Pero dapat kinalagan ko siya, siguro buhay pa siya kung nagkataon."

"Gaya ng nasa panaginip ko." bulong ni Arianne.

Tumayo si Benjie at nilapitan ang nakahigang kumpare. Bahagya pa nitong hinaplos ang bote ng dextrose kung saan nanggagaling ang likidong dumadaloy sa karayom na nakatusok sa kamay ni Anjo. "Hindi ko alam na ganito ang mangyayari."

"Kaya siguro umuuga ang kama namin dahil sa pagpalag ni Marielle. Maaari ring dahil sa gusto niyang makaalis rito nang sumiklab ang apoy." sabi ni Arianne habang nakatingin sa kanyang kamay.

"Ginagambala nga pala kayo ni Marielle. Kaya pala sinadya ako ni Anjo noon." sabi niya habang nakatitig sa mukha ng kumpare. Hindi naman siguro siya nababakla dito.

Biglang naisip ni Arianne na gumagawa talaga ng paraan si Anjo para matigil ang lahat. Nagsisisi siya na hindi niya sinabi ang nalalaman niya, malamang nakatulong ito kahit papano. Bakit nga kaya niya inilihim ito?

"Alam mo, napakabusy ng daan sa labas. Napakaraming sasakyan, trak, bus, jeep pati bike." bigla niyang sabi habang nakatingin sa labas ng bintana. Matatanaw mo rito ang highway at ang Chickboy sa harap.

"Ha?" taka namang tanong ni Arianne.

"Wala." sagot naman niya at kinamot ang ulo. "Mula noong unang taon ng pagkamatay niya, meron ng namamatay na mga nainvolve sa kanyang pagkamatay. Una, si Mang Lando. Napanood ko ang balita sa TV. Pangalawang araw ay ang aksidente niyo. Pangatlo, ay ang pagkamatay ng mga dati kong kasamahang pulis. Pang-apat ngayon."

"Teka, anong kinalaman namin sa pagkamatay niya?" tanong ni Arianne at akmang babangon pero sumakit ang likod niya. Nanatili lang na nakatingin sa labas si Benjie.

"Ikaw, wala. Si Anjo meron."


~itutuloy

comment paaaaaaaa..

 

[purplefly]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

waaah.. can't wait for the update!
update na po!

 

[shuxz]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

update pa ts..cant wait

 

[r3dtnc]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

pa-bookmark TS... sisimulan ko pa lang magbasa ehehehe

 

[purplefly]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

ts, parang awa.. pa update na po.
hehehehe.. excited na po sa susunod na chapter. salamat!

 

[Yuuhime]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

mukhang ok to kaya lang my mumu kaya hindi ko na tinapos yong unang chapter.. haha ^^

 

[Aesi]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

Update na po..

 

[Yukichan]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

..natakot ako...pero can't stop reading..
..exciting ung story..
..Update u na poh..
hehe

 

[camz19]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

hala. bakit bitin? update please

 

[purplefly]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

update na po!

 

[r3dtnc]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

sana mag-update na si TS...

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

by April na ang update nito..

 

[ganunyunII]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

pa try ako...mukang maganda mga feedback...
i imerge all the chapter to 1 text document para madaling mabasa...
maraming salamat...waiting din for update
BM muna...

 

[Natsu1213]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

Bitin. Update n po. . .

 

[mularaw]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

ts..april na..update na heheeh..ganda ng kwento..salamt..

by April na ang update nito..

 

[ganunyunII]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

update na po t.s...eehhehehe

 

[breaker004]

Re: Umuuga Ang Kama 10 (On-going)

Chapter 11

Maraming nagtatanong kung bakit ito ang napili kong title ng nobela ko. Siguro may sayad nga ako minsan at may weird na pag-iisip, sabi nila nakakatakot ako dahil nagsasalita ako mag-isa. Bakit hindi na nga lang naman 50 Shades of Anjo ang title? O kaya ay Mang Kanor, di ba? Bakit napili ko pa yung hindi nakakatakot na title? Simple lang, kasi yun ang gusto ko. Kaya nga naimbento ang kasabihan na "Don't judge a book by its cover." Ngayon kilala na natin ang mga taong mahilig manghusga ng kapwa. Bato bato sa langit ang tamaan, pinapatamaan talaga.

"Alam mo, napakabusy ng daan sa labas. Napakaraming sasakyan, trak, bus, jeep pati bike." bigla niyang sabi habang nakatingin sa labas ng bintana. Matatanaw mo rito ang highway at ang Chickboy sa harap.

"Ha?" taka namang tanong ni Arianne.

"Wala." sagot naman niya at kinamot ang ulo. "Mula noong unang taon ng pagkamatay niya, meron ng namamatay na mga nainvolve sa kanyang pagkamatay. Una, si Mang Lando. Napanood ko ang balita sa TV. Pangalawang araw ay ang aksidente niyo. Pangatlo, ay ang pagkamatay ng mga dati kong kasamahang pulis. Pang-apat ngayon."

"Teka, anong kinalaman namin sa pagkamatay niya?" tanong ni Arianne at akmang babangon pero sumakit ang likod niya. Nanatili lang na nakatingin sa labas si Benjie.

"Ikaw, wala. Si Anjo meron."

"Ano?! Walang ginagawang masama si Anjo!"

"Wala nga." mahinahon niyang sagot kahit na mabasag na ang eardrum niya kaninang sinigawan siya ni Arianne. "Wala rin siyang alam."

"..." Nanatiling nakikinig si Arianne.

"Malamang ang aksidente niyo ay para lang kay Anjo pero nang makita niyang kasama ka niya, hindi natuloy ang pagkamatay niya." pagpapatuloy niya. "Kung hindi ako ang susunod, baka ikaw o kaya ay ang mga bumbero noon. Sana handa ka sa maaaring mangyari." diretso niyang sabi at nagtungo sa may pinto.

"Teka saan ka pupunta? Benjie! Anong kinalaman ni Anjo?" pahabol na mga tanong ni Arianne pero hindi siya nito pinansin. Nakakapagtakang nakangisi ito nang makita ni Arianne ang mukha niya bago maisara ang pinto.

Dahan-dahang umupo si Arianne hawak ang tubo kung saan nakasabit ang kanyang dextrose. Hinila niya ito pero dahil de-gulong ito ay dumulas siya at bumagsak. Habol niya ang hininga niya kasabay ng nakakagulat na sound effects nang makita ang nakausling bakal na ginagamit pansabit ay nasa tabi ni ulo niya. Kasabay niyang bumagsak ito at mabuti na lang ay hindi ito tumama sa mukha niya o sa ulo niya. Malamang tumusok ito sa kanyang bungo diretso sa kanyang utak.

Hindi naman siya nagpapigil dahil dito. "Aray." Hinila niya ang karayom na nakatusok sa kanya at itinapon kung saan kasabay ng pagpalag ng maliit na hose kung saan nakakonekta sa dextrose. Gusto niyang malaman kung ano ang kinalaman ni Anjo sa lahat ng pangyayari. Kahit walang sapin sa paa ay tinakbo niya ang pinto. Masakit pa ang likod niya nang makita si Benjie na pasakay ng elevator.

"Sandali!" Madapa-dapa pa siya habang hinahabol ang nagsasara ng elevator. Hindi siya umabot. Tumingin siya sa kabilang elevator na nagbubukas na.

"Ma'am going up po?" Gusto na niyang saksakin ang taong nandoon dahil sa inis. Hindi niya mahahabol si Benjie kung dadalhin pa siya sa mas mataas na floor level. Kahit na nasa third floor siya ngayon ay nilakad niya ang hagdan at magbabaka sakaling mahahabol si Benjie.

"Shit!" sambit niya nang madulas sa likidong nasa hagdan. Mabuti na lang ay nakahawak siya kung hindi malamang ay bagok ang ulo niya o kaya ay tumama ang batok niya sa hagdan. Para siyang sinusubok ng kamatayan. Mga obstacle na kailangan niyang malampasan. Ano na ang susunod?

Pagdating sa ground floor ay magkandaligaw-ligaw pa siya dahil hindi niya alam ang daan palabas. Ni hindi niya kasi alam kung paano siya napasok sa ospital na ito. Nabuhayan siya ang dugo nang makita si Benjie na dumaan sa malayong pasilyo. "Benjie!" tawag niya rito pero ibang tao ang mga tumitingin. Kung pwede lang sagutin eh sinagot na niya, 'baket? benjie ba ang pangalan niyo?!' Sayang ang oras kung sasagutin pa niya ito dahil hindi lang si Benjie ang hinahabol niya kundi pati ang oras.

Sa wakas nakita niya na ang exit. Dali-dali niya itong tinahak kahit na maitulak pa niya kung sinuman ang nakaharang sa daraanan niya ay wala siyang pakialam.

"Benjie!" tawag niya sa tumatawid na si Benjie. Hindi naman siya binigo nito at lumingon.

"Aaaaaaaaaayyyy!!!" sigawan ang mga tao. Nabangga si Benjie ng isang oil tanker na trak. Nawalan ng kontrol ang trak at tumumba sa gitna ng daan. Siguradong tumilapon si Benjie dahil dito at kung tumilapon siya ay siguradong naroroon siya sa kinalalagyan ng trak ngayon ilang metro ang layo sa ospital.

Tulala lang si Arianne habang nakatingin sa kabilang dulo ng daan. Nakita niya ang isang babae, kahit malayo ay kita niya ang pilat nito sa pisngi. At kahawig siya ng babae sa panaginip niya.

Maya-maya, "`Wag kayong lalapit!" sabi ng guard ng ospital. "May tagas ang trak! Takbo! Baka sumabog!"

Scripted ang pagbuhat sa kanya ng guard dahil hindi na siya makaalis sa kinatatayuan niya. Hindi niya magalaw ang mga paa niya no`n habang nakatingin pa rin sa babae. Nilingon niya ito ulit nang makalayo na sila. Wala na ang babae kasunod ang pagsabog ng trak. Halos tumumba ang ospital sa lakas ng impact ng pagsabog. Yumanig ang lupa. Mabuti na lang at malayo ang inabot ng trak kung hindi baka nadisgrasya ang mga nasa loob ng ospital.

"Si Anjo!" bulong niya. Bigla niyang naalala si Anjo, wala itong kasama. Sana naman ay hindi siya ipahamak ng babaeng may pilat. Siya kaya si Marielle?

Patakbo niyang tinungo ang elevator at halos magmakaawa na ito para bumukas lang. "Maam, malamang tumigil po `yan dahil sa pagsabog kanina. Emergency measures po." sabat naman ng isang lalakeng nurse. Pagod na si Arianne pero wala siyang magagawa kundi sa hagdan muli dumaan.

Pasuray-suray siyang tumatakbo patungo sa kanilang kwarto. "Bakit parang ang layo ko pa?" sabi niya sa sarili. Pakiramdam niya ay tumatakbo siya na hindi umaalis sa kinaroroonan. Bigla na lang umikot ang paligid at lumabo ang kanyang mata. Nanlambot ang kanyang tuhod at tuluyang bumagsak. Nawalan ng malay si Arianne sa hallway ng third floor at ang huli niyang nakita ay ang babaeng may pilat sa mukha na papalapit sa kanya.

~itutuloy

salamat sa mga comments... nakakaiyak...